یزدفردا

به گزارش ایسنا به نقل روزنامه السفیر، رقه، مرکز خلافت خود خوانده داعش و مرکز استانی به همین نام در شمال سوریه است که زمانی بیش از 200 هزار نفر جمعیت داشت و اکنون با سیطره داعش بر آن آمار دقیقی از ساکنان آن در دست نیست.

هانی، دانشجوی پزشکی می‌گویند که ماه‌هاست خانواده‌اش را که در رقه مقیم هستند، ندیده است، به ویژه این که وی می‌ترسد در صورت رفتن برای دیدن خانواده‌اش، داعش به وی اجازه بازگشت جهت ادامه تحصیلش در استان لاذقیه را ندهد.

وی افزود: خانواده‌ام نیز نمی‌توانند از رقه بیرون بیایند تا من را ببینند. تماس و ارتباط بسیار دشوار است.

هانی یکی از صدها دانشجو در دانشگاه‌های دمشق، تشرین و حلب است که همگی آنها عاجز از این هستند که به رقه بروند؛ جایی که تبدیل به مقر داعش شده است. ترس آنها فقط از این نیست که نتوانند بازگردند، بلکه این ترس را دارند که داعش آنها را به صورت اجباری به پیوستن به خود وادار سازد، چرا که داعش این کار بارها انجام داده است.

هانی می‌گوید که در رقه جز شمار اندکی جوان باقی نمانده‌اند و بیشتر کسانی که سنشان 18 تا 35 سال بود، این شهر را ترک کردند.

ساکنان این شهر که در شمال سوریه قرار دارد، نه تنها از این امر محروم هستند که به دیدار فرزندانشان بروند، بلکه نمی‌توانند از این شهر خارج شوند و در واقع در اقامت اجباری به سر می‌برند که داعش بر آنها تحمیل کرده است.

ناصر نیز می‌گوید، خروج از رقه بسیار دشوار است چرا که شروط خروج بسیار پیچیده است. به عنوان مثال به بیماران اجازه رفتن به بیمارستان‌های دولت سوریه داده نمی‌شود و آنها باید در مناطق تحت اشغال داعش مداوا شوند. رفتن به مناطق تحت کنترل دولت بدون موافقت داعش ممکن نیست اما آمد و شد به صورت آزادانه در مناطق تحت تصرف داعش چه در عراق و چه در سوریه ممکن است. اما مردم ترجیح می‌دهند به مناطقی بروند که دور از دسترس داعش باشند.

هادی نیز که راننده اتوبوس در مسیر رقه-حماه است، می‌گوید: تقریبا شش ماه قبل، میزان سفرها از رقه و به آن 70 درصد بیش از اندازه کنونی‌اش است. شخصی که از رقه می‌خواهد مسافرت کند، باید موافقت امنیتی مشروط داعش را کسب کند و سفر او در زمان معینی باشد باشد واگر خروج وی از این مدت بگذرد، منزل این شخص جزء املاک داعش می‌شود و البته کسب موافقت نیز آسان نیست.