یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلییزدفردا :در پی انتشار مطلب تقوای انتخابات/صندوق آرا جای ریختن سیمان نیست نوشته حسین قدیانی یکی از مخاطبان فردایی نقدی را ارال کردند که در ادامه می خوانیم :
محسن امیدوار
نکاتی پیرامون مقاله آقای قدیانی:
نوشته اند :« از زمین تا آسمان تفاوت است میان تفکری که حتی مخالفان را هم به حضور در پای صندوق آرا دعوت می‌کند، با آن تفکر یا بهتر بگویم با آن تکبری که انتخابات را نه محل مراجعه به رأی مردم، بلکه موضع ارضای امیال جناحی و غرایض باندی می‌داند!.»
1-اینکه مخالفان به پای صندوق رأی فراخوانده شوند بهترین تصمیمی است که هم دشمن را خلع سلاح می کند وهم بیشترین استفاده را برای دولت وحکومت ونظام به دنبال دارد،بخصوص اگرمخالفان دعوت شده کاندیدایی در بین کاندیداها نیابند که بخواهند به اورأی دهند.(همچنان که رد صلاحیت های گسترده، نه تنها منتقدان ومخالفان که حتی بسیاری ار موافقان امتحان پس داده درون حاکمیت نیز بی نصیب نگذاشته) در آن صورت شرکت مخالفان نورعلی نور است .هم رأی مخالفان اخذ شده وهم کمترین هزینه ای بابت آن پرداخت نگردیده.چرا که یا به کاندیداهای موافق ودرخط وتأیید ما رأی داده اند ویا حداکثر رأی سفید وغیرآن،که جزء آرای باطله محسوب ودر آن صورت هم جزء آرای مأخوذه به شمار خواهد آمد...
2- نوشته اند:« از زمین تا آسمان تفاوت است میان تفکری که انتخابات را برای نشاط جامعه می‌خواهد تا برای فریضه خدایی «تلک الایام نداولها بین الناس» بهترین بستر را فراهم کند، با آن تفکر یا بهتر بگویم با آن تکبری که در هر انتخاباتی، از مردم، فقط و فقط رأی به دار و دسته خود را تمنا و «تلک الایام» را فی‌الواقع «نداولها بین الخواص» تفسیر می‌کند.» اگر منظور نویسنده محترم اصلاحات واصلاح طلبان می باشند که باید گفت متأسفانه در این مورد قضاوت ناصحیحی می فرمایند زیرا که بیشترین انتقادات واعتراضات از جانب اصلاح طلبان است که آنها معترضند چرا دست اندرکاران انتخابات وبخصوص هیئت های نظارت شورای نگهبان در این دوره با ردصلاحیت های گسترده امکان انتخاب شخص مناسب مورد نظر افراد، با سلیقه های مختلف را سلب نموده ونقش صندوق رأی را کم اثر ساخته اندوگزینه های مورد نظر مردم را از نظر فکری وسیاسی محدود کرده اند.
آیا به نظر ایشان تنوع فکری و وجود سلیقه های مختلف(وحتی افراد مخالف) در بین کاندیداها نشان دهنده ی اهمیت به رأی مردم وایجاد نشاط در مردم در انتخابات است ویا محدود نمودن کاندیداها به افراد مورد تأیید طرز فکری خاص؟ کدام یک(به قول ایشان) به فرضیه خدایی«تلک الایام نداولها بین الناس» بهترین بستر را فراهم کند.؟
3- تذکرمهم اینکه بیاییم از شهدا وخانواده شهدا استفاده حزبی ،جناحی وگروهی نکنیم آنها برای دین ومیهن وعزت اسلام وایران فداکاری کرده اند ازجمله فرزند آن پیرزن (مادر شهید ارمنی)که ذکر کرده اند...
حال که صحبت از شهید وخانواده شهید است بد نیست این خبر را هم بخوانیم:« منصوره سادات صفوی عضو شورای شهر شهرضا که از حوزه انتخابیه اصفهان داوطلب نمایندگی مجلس شده بود توسط هیات نظارت بر انتخابات مجلس رد صلاحیت شد. وی که فرزند سردار شهید سید محسن صفوی فرمانده قرارگاه صراط المستقیم است کارشناش ارشد علوم سیاسی است.
سید سعید صفوی فرزند جانباز سرافراز سرهنگ حاج سید مرتضی صفوی که اخیرا به دلیل بیماری درگشت نیز کاندیدای انتخابات مجلس از حوزه اصفهان شد که صلاحیت او هم از سوی هیات نظارت رد شد.
4- درجایی دیگر نوشته اند :« یک وقت هست که مثل همین الان، بعضی‌ها در سر، این سودای خام را می‌پرورانند که فی‌الواقع رهبری باب میل آمریکا برای این کشور معین کنند.»
بسیار ساده اندیشی است که مثلا" خبرگانی که ثبت نام کرده اند وبعضا" سرشناسند ومطرح، مثل آقایان هاشمی ،سیدحسن خمینی،روحانی و... در پی انتخاب رهبری باشند که باب میل امریکا باشد.شاید این سه بزرگوار وبزرگوارانی دیگر در باره مذاکره با امریکا تعصب خاصی نداشته باشند؛اما نویسنده محترم آقای قدیانی باید بدانند که اولا" هر مذاکره ای به معنی رابطه نیست وثانیا" هر رابطه ای به معنی سازش وتسلیم در مقابل کشوری دیگر نیست.همچنان که بسیاری از کشورها با هم ارتباط دارندبدون این که شائبه سلطه ی یکی بر دیگری مطرح باشد. کشور ما وعربستان تا قبل از وقایع اخیر با هم رابطه داشتند ویا کشور ما با تقریبا" تمامی کشورهای جهان (به جز اسرائیل و امریکا واخیرا" چند کشور کوچک دیگر )رابطه دارد؛ آیا از صرف وجود رابطه با آنها سلطه گری وسلطه پذیری از آن برداشت می شود؟!علاوه بر اینکه مذاکره وحتی رابطه با کشورها می تواند از جهات مختلف منافع بسیاری را عاید کشور سازد.(همچنان که اخیرا" برخی از مقامات سوریه قطع ارتباط سعودی وایران را به ضرر مذاکرات صلح در سوریه وعامل تشدید درگیریها به حساب آورده اند.)
مذاکره وحتی ارتباط با دشمن همیشه وجود داشته ودارد،در صدر اسلام نمونه های متعددی را می توان برشمرد؛در زمان جنگ های ویتنام والجزایر شاهدیم که انقلابیون وجنگجویان درجبهه ها می جنگیدند وسیاسیون وابسته به انقلاب درشهرها ویا پایتخت هایشان در حال مذاکره با اشغالگران ومهاجمان فرانسوی وامریکایی بودند.البته نمونه ی در دسترس وبه روز شده آن( باغلظت کمتر)مذاکره ایران با امریکا واروپا تحت لوای 1+5 می باشد که فواید بیشمار آن برای ما،منطقه وکل جهان انکار ناپذیر است. به قول رئیس جمهور محترم اتخاذ سیاست برد- برد که همه در آن برنده شدند...