یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
نقش والدين در پيشگيري از اعتياد فرزندان
///اطلاع رساني يزد
یزدفردا "سرویس اجتماعی"حوادث"خبرهای پلیس استان یزد: همان قدر که نقش خانواده در پيشگيري از اعتياد فرزندان اهميت دارد به همان اندازه هم محيط خانواده مي تواند بستر مناسبي براي بروز رفتارهاي پرخطر نظير اعتياد در فرزندان باشد.
مسلماً اختلافات و درگيريهاي خانوادگي، کمبود ارتباط عاطفي بين اعضاي خانواده، نداشتن برنامه مناسب براي اوقات فراغت فرزندان، اعتياد يکي از والدين يا هر دوي آنها، غيبت طولاني مدت والدين از منزل و طلاق و جدايي آنها مي تواند از مهمترين علل گرايش فرزندان به سمت اعتياد باشد.
البته به غير از موارد فوق داشتن اطلاعات ناکافي يا اطلاعات منحرف درباره مواد مخدر، سخت گيري‌هاي بي مورد پدر و مادر و يا آزاد گذاشتن بيش از حد فرزندان، تحقير ها و سرزنش هاي مکرر والدين که موجب کاهش عزت نفس فرزندان مي شود و در نتيجه گرايش نوجوانان به سمت دوستان و همسالان ناباب را فراهم مي کند و مي تواند از ديگر علل گرايش فرزندان يک خانواده به سمت اعتياد باشد.
اگر که خانواده اقتدار و کنترل صحيح بر روي فرزندان داشته باشد يعني اينکه والدين در عين قاطعيت، محبت، اعتماد و دموکراسي را در خانواه اعمال نمايند بي شک در هدايت، نظارت و ترتيب فرزندان موفق تر خواهند بود.
تقويت ارتباط‌هاي عاطفي بين اعضاي خانواده، توجه به ارزش هاي اخلاقي و معنوي در زندگي و اهميت قائل شدن والدين به مسائل اقتصادي، ارزشي و مذهبي کمک مي کند تا نوجوان با بکارگيري راهکارهايي از جانب خانواده سکان زندگي خويش را به سلامت هدايت کند و به ساحل نجات و خوشبختي دست يابد.
در ابتدا لازم است تا والدين بجاي اين تفکر غلط که آگاهي دادن درباره مواد مخدر ومشكلات آن باعث مي شود تا فرزندان كنجكاو شده و به عبارتي يك نوع آموزش و يادگيري در آنها اتفاق خواهد افتاد، آموزش ها و شناخت هاي لازم را درباره آنچه که تجربه ندارند به آنها بدهند به خصوص ضروريست تا درباره مصرف اين گونه مواد با اعضاي خانواده خود در جمع هاي خانوادگي مطرح کنند تا اين حس در فرزندان نيز بوجود آيد که آنها مشکلات و سوالات خود را در خصوص مواد مخدر به راحتي و بدون اضطراب و ترس بيان کنند.
البته والدين بطور کلي بايستي درباره کليه آسيب ها ي اجتماعي جامعه و رفتارهاي پرخطر آموزش هاي لازم را به فرزندان خود بدهند چرا که اگر والدين اين اطلاعات درست و صحيح رابه آنان ندهند مسلماً آنها اطلاعات غلط را درباره مصرف مواد از هم سن و سالان خود ياد خواهند گرفت و يقيناً اين اطلاعات غلط که بيشتر هم جنبه مثبت آن مطرح مي شود نوجوانان را به تمايل براي اينکه آنرا تجربه کنند سوق ميدهد.
اقدامات والدين و مربيان براي پيشگيري از مصرف مواد و گرفتار شدن در دام اعتياد:
1- آموزش مهارتهاي زندگي توسط والدين و مربيان در مدرسه مانند: مهارت مقابله با خشم و استرس، مهارت ارتباط مناسب با ديگران مهارت تصميم گيري، مهارت دوست يابي، مهارت نه گفتن و ...
2- مشارکت دادن فرزندان درفعاليت ها و گروههاي اجتماعي مثل عضو در گروه مقابله با اعتياد محله يا مدرسه، عضويت در گروههاي حمايت اجتماعي و يا بهداشتي، عضو کتابخانه شهر، عضو هيئت امناء مساجد، عضو بسيج دانش آموزي، عضويت در گروه پليس ياران جوان يا همياران پليس و شرکت در کلاسهاي طرح تابستاني اوقات فراغت و ...
3- انجام فعاليت هاي جايگزين مصرف مواد مثل: عضو گروه ورزشي، فراگيري مهارتهاي فني و حرفه اي و فعاليت هاي سرگرمي و فکري.
در مراحل ابتدايي مصرف مواد يکسري تغييراتي در رفتار فرزندان بوجود مي آيد که مي تواند در تشخيص والدين بسيار لازم و ضروري باشد .
البته هر يک از اين تغييرات به تنهايي بيانگر مصرف مواد و احياناً اعتياد نمي باشد بلکه مجموعه اي از اين رفتارها مي تواند سرنخي باشد براي اينکه والدين گرامي با کامل تر کردن تحقيقات خود نسبت به رفع آن اقدام نمايند.
1- خودداري فرزند از برخورد مستقيم با اعضاي خانواده
2- مشغول کردن خود به اموري که قبلاً به آن اهميت نمي داده است (خواندن کتاب يا روزنامه )
3- ظاهر شدن پي درپي جلوي آيينه براي اطمينان از مرتب بودن وضع ظاهري
4- سعي در عادي جلوه دادن رفتار
5- اصلاح زود به زود سر و صورت براي شاداب جلوه دادن خود
6- گذشت از خطاهاي اعضاي خانواده که قبلاً مورد انتقاد وي بوده
7- خارج شدن از منزل در اوقات نامناسب
8- خواب آلودگي زياد
9- نياز به پول تو جيبي بيشتر
10- استفاده از عطر و ادکلن بيش از حد