یزدفردا

ای فروزان مشعل جاوید  عشق

شعله ورتا ابد ، عشق تو ای سالار عشق

هر زمان عشق وعاشقی رنگش پرید

یا حسین ی  گفت و !یاد تو گرفت

قوت ونیرو وجانی تازه یافت

هرچه شب بود با ستاره نورپاشید و رفت

رامش عشاق چون پروانه ها

بالهایش می زند بر شعله ها

ای حسین پروانه ی پر سوخته

عشق را درلهیب شعله ها آموخت

این چنین سر باختن

جمع یاران هم برادر، دستها وچشم ماه

طفل شش ماهه علی اصغرت

آن جوان شیر وش شبه جد اکبرت

با عشق قربانی ساختن

این بها تنها حسین داند و بس

لیک حق

نامت جاودان هر صبح و شام

درمیان هم فلق هم شفق

با رنگ سرخ آمیخته

شاعر : علی سراستاد