ابوالفضل قناعتی  اظهار داشت: پل صدر در شمال شهر تهران ساخته شده است که متأسفانه نمای این پل زشت و غیرقابل قبول است و به هیچ عنوان بر روی پل از نمای ایرانی ـ اسلامی کار نشده است.

وی اضافه کرد: انتظار این است که شکل پل زیباتر شود، ضمن اینکه پیشنهاد می‌شود که یکی از اسامی خداوند برای این پل نامگذاری شود.

وی همچنین به دوربین‌های سطح بزرگراه‌ها و اتوبان ها اشاره کرد و گفت: اگرچه هزینه‌های زیادی برای نصب این دوربین‌ها انجام شده است، اما به دلیل اینکه دور تا دور این دوربین‌ها را درختان گرفته‌اند، نمی‌توان استفاده لازم و بهینه را از دوربین‌ها داشته باشیم و به همین جهت بایستی فضایی ایجاد شود که از دوربین‌ها به نحو مطلوب‌تر استفاده شود.

قناعتی اضافه کرد: بنده دو بار در جلسه خصوصی در خصوص سامانه شهرسازی تذکر دادم و اعلام کردم که متأسفانه سیستم ما بسته شده است و این در حالی است که ما تخلفات زیادی را در حوزه شهرسازی احصاء کرده ایم اما نمی‌توانیم وارد این سیستم شویم و اطلاعات لازم را کسب کنیم و امیدواریم این موضوع پیگیری شود.

عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران با اشاره به موضوع فوق، خاطرنشان کرد: آیا ما باید برای دسترسی به سامانه شهرسازی به بازرسی کل کشور شکایت کنیم؟ و بنده که به عنوان نماینده تهران هستم، نباید از اطلاعات لازم مطلع شوم؟

به گزارش اخبار خودرو ،مسافرانی که سحرگاه خسته از سفر شبانه، در مقصد از اتوبوس پیاده می‌شوند و می‌روند تا در خانه‌های خود استراحت کنند، شاید خبر نداشته باشند که راننده آنها، بعد از یک رانندگی طولانی، مکان مناسبی برای استراحت ندارد و اگر بخواهد به خود لطف کند، می‌تواند در جعبه اتوبوس، پتو بیندازد و خستگی به در کند.

لزوم رعایت حقوق مسافران و ضرورت نوسازی ناوگان حمل‌ونقل آنها،‌ ازجمله مسائلی است که همواره در صدر پیگیری رسانه‌ها و بخش خصوصی و دولتی است. در این میان شاید رانندگان به عنوان مهم‌ترین حلقه زنجیره اتصال چرخه حمل‌ونقل جاده‌ای مسافر، جزو فراموش‌شدگانی باشند که کمتر به مشکلات و دغدغه‌های آنها پرداخته شده است؛ مشکلاتی که نبود استراحتگاه تنها یکی از آنهاست.
غلامرضا خادمی‌زاده، رییس هیات‌مدیره کانون رانندگان بخش مسافر کشور در گفت‌وگو با صمت کاهش بی‌رویه مسافر را یکی از مهم‌ترین مشکلاتی می‌داند که درحال‌حاضر رانندگان این بخش با آن مواجهند. او برای این امر دلایل مختلفی ازجمله نبود نظارت بر خودروهای سواری مسافرکش برمی‌شمارد. همچنین به گفته او، خودروهای دیگری که براساس قانون نمی‌توانند در جاده‌ها فعالیت کنند درحال‌حاضر این کار را آزادانه انجام می‌دهند؛ مانند خودروهای سرویس دانشگاه‌ها، مراکز علمی و واحدهای گشت شهرداری‌های کشور. بالا بودن هزینه‌های حمل‌ونقل و قیمت ناوگان از دیگر مشکلات رانندگان برون‌شهری مسافری است. به گفته وی، درحال‌حاضر قیمت یک دستگاه اتوبوس بین‌شهری ۸۶۰ میلیون تومان است که هزینه‌های جانبی مانند لاستیک، لوازم یدکی و قیمت سوخت نیز بر این هزینه‌ها اضافه می‌شود. از سوی دیگر نبود امنیت شغلی و امنیت سرمایه‌گذاری، رانندگان این بخش را آزار می‌دهد.

 
تبعیض میان تسهیلات رانندگان درون و برون‌شهری
رییس هیات‌مدیره کانون رانندگان بخش مسافر معتقد است، در صدور قانون و بخشنامه‌های حمایتی،‌ بین حمل‌ونقل درون‌شهری و برون‌شهری، تفاوت زیادی وجود دارد. به گفته وی، حمل‌ونقل شهری از یارانه‌های بسیاری برخوردار است که از جمله آن می‌توان به ارائه روغن و فیلتر رایگان، عرضه لاستیک به قیمت کارخانه و پرداخت یارانه ماهانه برای جابه‌جایی مسافر به رانندگان درون‌شهری اشاره کرد؛ مزایایی که هیچ‌یک در حوزه برون‌شهری وجود ندارد. خادمی‌زاده اضافه می‌کند: در حوزه حمل‌ونقل درون‌شهری، وام‌های نوسازی و توسعه ناوگان، با سود زیر۱۰درصد ارائه می‌شود، درحالی که تنها وام ارائه شده در حوزه برون‌شهری،‌ سود ۲۳ و ۲۴درصد دارد و وعده‌هایی که در این‌باره داده می‌شود، بیشتر شعاری است. وی تاکید می‌کند همه این موارد، از مسائلی است که باعث شده امنیت سرمایه‌گذاری در حوزه حمل‌ونقل بین شهری کاهش یابد.

 
مشکلات به گردن وزارت راه است
وی معتقد است: علت تبعیض موجود بین حمل‌ونقل مسافری بین‌شهری و درون‌شهری، کم‌کاری وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی حمل‌ونقل برون‌شهری است و وزارت کشور به عنوان متولی حمل‌ونقل درون‌شهری توانسته امتیازهای لازم را برای این بخش بگیرد.
علی عقبایی،‌ یکی از رانندگان پیشکسوت کشورمان است که در گفت‌وگو با صمت، به وجود ۶۰ هزار راننده مازاد در حمل‌ونقل مسافری بین شهری اشاره می‌کند و می‌افزاید: در مجموع ۱۰۰ هزار راننده در حمل‌ونقل بین‌شهری در حوزه مسافر لازم است اما ۱۶۰ هزار راننده در این بخش وجود دارد که این نشان می‌دهد، افراد بدون گزینش وارد این حرفه می‌شوند. به گفته وی، برخی افراد تنها برای استفاده از مزیت بیمه، اقدام به دریافت کارت هوشمند (کارت ویژه رانندگان حمل‌ونقل برون‌شهری مسافری) از سوی سازمان تامین اجتماعی می‌کنند و درواقع شغل آنها، رانندگی در جاده نیست. آنطور که عقبایی می‌گوید، براساس قانون کار و تامین اجتماعی، رانندگان ۹ ساعت در روز، ۴۴ ساعت در هفته و ۱۷۲ ساعت در ماه (۴ هفته) اجازه فعالیت دارند.
او با تاکید بر اینکه برای دریافت کارت هوشمند، هیچ‌گونه گزینشی وجود ندارد، توضیح می‌دهد: راننده برای تمدید کارت هوشمند خود در طول یک‌سال، باید گواهی صورت وضعیت ۲۴ ساعته یک‌سال گذشته خود را ارائه دهد. این درحالی است که برای رانندگان بسیاری از مسیرها مانند تهران ـ کرج، صورت وضعیت صادر نمی‌شود و روشن نیست که چگونه کارت خود را تمدید می‌کنند.
این فعال پیشکسوت حمل‌ونقل مسافری بین‌شهری معتقد است، بیشتر رانندگان کشور از ساعت کار هفتگی و ماهانه اطلاع درستی ندارند و شرکت‌های مسافری نیز از این شرایط سوءاستفاده می‌کنند. به اعتقاد وی، رعایت نشدن ساعت کار، می‌تواند تاثیر زیادی در افزایش تصادفات داشته باشد. وی می‌گوید: در بیشتر تصادف‌ها گفته می‌شود عامل اصلی سانحه، خستگی و خواب آلودگی راننده است اما کسی بررسی نمی‌کند که چرا راننده بیش از حد استاندارد در طول هفته کار کرده است.

 
راننده مازاد نداریم
اگرچه عقبایی به وجود رانندگان مازاد اشاره می‌کند اما خادمی‌زاده، رییس هیات‌مدیره کانون رانندگان بخش مسافر، این آمار ۶۰ هزار نفری را رد می‌کند و می‌گوید: ۱۲۳ هزار راننده از سازمان تامین اجتماعی کارت هوشمند دریافت کرده‌اند که این آمار به‌طور معمول تا ۲۰هزار نفر تغییر می‌کند و برخی به دلایلی از این شغل خارج می‌شوند. بنابراین درحال‌حاضر ۱۰۰ هزار راننده فعال داریم. به گفته وی، درحال‌حاضر ۲۸ هزار دستگاه اتوبوس، ۳۸هزار دستگاه سواری کرایه و بیش از ۵۰ هزار دستگاه مینی‌بوس در جاده‌ها فعالیت می‌کنند؛ آماری که مرتب درحال تغییر است و برخی از خودروها نیز بیش از یک راننده دارند.
او همچنین در پاسخ به انتقادات عقبایی درباره رعایت‌نشدن ساعت کار از سوی رانندگان و به خطر افتادن ایمنی مسافران اظهار می‌کند: از سال ۱۳۴۸ ساعت کار راننده‌های بخش مسافر به‌طور دقیق مشخص شده است زیرا دفترچه ثبت و ساعت بازرسی دارند که پلیس راه آن را کنترل می‌کند و در زمینه کنترل این وضعیت، شرکت‌ها برای رانندگان خود صورت‌وضعیت صادر می‌کنند.
به گفته وی حق مجاز رانندگی یک راننده مسافر در ۲۴ ساعت ۸ تا ۹ ساعت است و بیش از این، حق رانندگی ندارند. خادمی‌زاده می‌افزاید: این قانون دقیقی است که به‌طور کامل، با نظارت پلیس راه اجرا می‌شود و شرکت‌ها هم برای رانندگان صورت‌وضعیت صادر می‌کنند. بنابراین نمی‌توان گفت به دلیل کار زیاد رانندگان، ایمنی مسافران به خطر می‌افتد.
وی معتقد است برخی سازمان‌ها از آمار تصادف‌ها استفاده نادرست می‌کنند و ادامه می‌دهد: تاکنون هیچ‌گاه آمار تصادف‌های درون‌شهری، روستایی و برون‌شهری در حمل‌ونقل جاده‌ای تفکیک نشده است. از سوی دیگر در تصادفات معمولا رانندگان را مقصر اعلام می‌کنند، درحالی که وقتی راننده ناچار است از لوازم غیراستاندارد و گاه تقلبی استفاده کند، هیچ نهادی نباید راننده را محکوم کند.
رییس هیات‌مدیره کانون رانندگان بخش مسافر با تاکید بر اینکه این کانون در زمینه حل مشکلات رانندگان برون‌شهری، همواره در کنار انتقاد، به ارائه برنامه اقدام کرده است، می‌افزاید: متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و هیچ سازمانی راهکارهای عملی و علمی مرا نمی‌پذیرد.

 
نبود استراحتگاه مناسب برای رانندگان
نبود خوابگاه مناسب برای استراحت رانندگان برون‌شهری، از مهم‌ترین مشکلاتی است که به گفته رییس هیات‌مدیره کانون رانندگان بخش مسافر در اولویت پیگیری این کانون قرار دارد. او توضیح می‌دهد: درحال‌حاضر پلیس راه اعلام می‌کند که بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد تصادفات، به دلیل خواب‌آلودگی راننده است و این درحالی است که اگر همه استان‌ها و شهرستان‌های کشور را بررسی کنید متوجه خواهید شد که اگرچه قانون، دولت را موظف به ساخت خوابگاه برای رانندگان کرده، اما در هیچ جا، حتی در ۴ پایانه مسافری پایتخت خوابگاهی برای رانندگان وجود ندارد.
به گفته وی، نبود خوابگاه مناسب باعث شده جعبه اتوبوس، تنها محل استراحت رانندگان باشد که محل نامناسبی است. او اضافه می‌کند: همه شرکت‌ها باید دفتر فنی برای ثبت ساعت راننده داشته باشند درحالی که بیشتر شرکت‌ها دفتر فنی را به محل اغذیه‌فروشی خود تبدیل کرده و درآمدهای میلیونی از آن دارند. بنابراین راننده ناچار است در پایانه سرگردان باشد و بدون استراحت، وارد سرویس بعدی شود.
آنطور که خادمی‌زاده تاکید می‌کند، مصوبه هیات وزیران، سازمان پایانه‌ها و همه شهرداری‌های کشور را مکلف کرده تا پایانه‌های مسافری را مجهز به خوابگاه‌ها با پارامترهای فنی موردنظر کنند اما هیچ اقدامی در این‌باره نشده است، به‌طوری که می‌توان گفت هیچ خوابگاهی حتی با ۳۰ درصد استاندارد، در کشور برای رانندگان وجود ندارد. به گفته وی این شرایط هم در شرکت‌های خصوصی و هم در دولتی‌ها حاکم  است.

منبع:صمت