دنیا مثل مار است؛ پوست و ظاهرش نرم و لطیف و دوست داشتنی، اما درون آن سم کُشنده است؛ انسان جاهل، فریب ظاهرش را می خورد و انسان عاقل، ازآن دوری می کند.
خوشا به حال کسی که خود را کوچک بداند و درآمدش پاک باشد و نیتش خیر باشد و اخلاقش نیکو باشد و اموال اضافه خود را به دیگرا ببخشد و حرفهای اضافه خود را نزد خود نگه دارد و شرش به دیگران نرسد و به دستورات شرع عمل کند و از خودش دستوری به اسن شرع نسازد.
اسلام یعنی تسلیم خدا شدن و تسلیم یعنی یقین به حرف خدا پیدا کردن و یقین یعنی خدا را تصدیق کردن و تصدیق یعنی اقرار به دستور خدا کردن و اقرار یعنی اداء کردن وظیفه و اداء کردن یعنی عمل کردن.
کسی که عملش کم شد، غم و غصه دلش را فرا می گیرد.
هر زور که می گذرد، فرشته ای بر فراز آسمان ندا می کند که ای انسانها! به دنیا بیایید، ولی بدانید که یک روز خواهید مرد و هرچه می خواهید ثروت جمع کنید، اما بدانید که یک روز همه ثروت خود را از دست خواهید داد و ساختمان بنا کنید، اما بدانید که یک روز مخروبه خواهد شد.
دنیا گذرگاه است نه جای ماندن؛ انسانهای دنیا دو گونه اند: یک نفر زندگی خود را در مقابل زندگی دائمی می فروشد و دیگری زندگی دائمی را در مقابل زندگی چند روزه دنیا می دهد.
نشانه دوست خوب آن است که تو را در سه جا حفظ می کند: در هنگام سختی و در جایی که خودت حضور نداری و در بعد از مرگ.
صدقه بدهید تا رزق و روز تان افزایش پیدا کند
کسی که بداند اگر چیزی در راه خدا بدهد حتما جایگزینش خواهد شد، سعی می کند که بهترین چیز را در راه خدا بدهد.
به هر مقدار که نیاز داشته باشید، به همان مقدار ثروت و دیگر امکانات به سمت شما می آید.
غم و غصه، عامل نصف پیری انسان است
صبر برای انسان به اندازه مصیبتی که می بیند، نازل می شود؛ هر کس در عزا، بر سر و صورت بزند، اجرش از بین می رود.
انسانها سه گونه اند: گروه اول، دانشمند خداشناس و ربانی؛ گروخ دوم، کسی که دانش می آموزد برای یافتن راه حق و گروه سوم، بقیه انسانها که سرگردان و پریشانند و با هر سخنی به این طرف و آن طرف می روند؛ با علم و معرفت کاری ندارند و به دنبال پناهگاهی نیستند.
وقتی کسی حرف می زند، می توانی او را بشناسی، انسان زیز زبانش مخفی شده است.