دومین جلسه دوره تربیت مربی کودک و نوجوان با عنوان «رسولان مهر3» با سخنان حجتالاسلام محمد سلطانی؛ مبلغ نمونه کشوری و بینالمللی و کارشناس مسائل تربیتی به آموزش روشها و قالبهای کلاسداری اختصاص یافت.
به نقل از خبرنگار فرهنگسرای تخصصی امام مهدی(عج) حجتالاسلام سلطانی از دانشآموختگان مکتب حجتالاسلام راستگو و مبلغ نمونه کشوری در دومین جلسه تربیت مربی کودک و نوجوان در جمع دانشپژوهان این دوره در امامزاده سید جعفر محمد(ع) یزد به تبیین نقش تغذیه در ایجاد آرامش روحی مربیان و نیز روشها و قالبهای کلاسداری پرداخت.
حجتالاسلام سلطانی در ابتدا به این نکته اشاره کرد که متربی باید امنیت و آرامش داشته باشد. وی گفت: مربی برای اینکه خود از آرامش برخوردار باشد باید به بعضی نکات توجه کند. این استاد طب سنتی با توجه به نقش مهم تغذیه و عادات غذایی در آرامش روحی با استناد به بعضی روایات گفت: اگر میخواهی زبانت در اختیارت باشد اگر میخواهی عواطفت تحت تسلطت باشد چند کار انجام ده. کسی که بین غذا مایعات بخورد نمیتواند بر عواطفش کنترل داشته باشد؛ عصبیمزاج میشود. و دچار چند مرض میشود از جمله اینکه: بنیه ضعیف میشود، معده ضعیف میشود و معده خانه بیماریهاست.
این کارشناس مسائل تربیتی در بیان علل ترسو شدن بچهها به عللی همچون کمبود آهن، جای خواب نامناسب، تذکر بیش از اندازه والدین، ترسو بودن مادر و... اشاره کرد.
این مبلغ نمونه کشوری و بینالمللی در بخش دیگری از سخنانش به تفاوت آداب و اخلاق اشاره کرد و گفت: آداب از امور بدنی و تابع زمان و مکان و تحت تأثیر رسوم اجتماعی است، اما اخلاق با روح انسان ارتباط دارد و کلی است.
وی همچنین برخی آداب غذا خوردن اجتماعی را اینگونه برشمرد: همراه با کسی غذا خوردن، تنهایی شروع نکردن، شروع از کنار ظرف، کمک به دیگران در آوردن و بردن غذا، لقمه را کوچک برداشتن و..
این کارشناس تربیت کودک در ادامه انواع قالبهای کلاسداری را نام برد و به تشریح هرکدام از آنها پرداخت. این قالبها عبارتند از: 1. تنوعی (کشکولی)؛ که پیرامون یک موضوع از جهات مختلف مثل تاریخ، ضربالمثل، احکام، روانشناسی، روایت، آیه و... حرف بزنیم. :2. بازی با کلمات 3. قالب راز دایره 4. تصویرسازی (کاغذ و برش ) 5. جدول بگرد و پیدا کن 6. انواعی و 7. آدابی. حجتالاسلام سلطانی به توضیح هر کدام از این قالبها به طور مفصل پرداخت و این قالبها را به صورت عملی با حضور چند تن از کودکان اجرا نمود.