- با اینهمه شکلات که تو میخوری، قطعا صورتت آکنه میزند!
نه! رژیم غذایی، ریشه آکنه نیست؛ یعنی هیچکس با خوردن شکلات و آجیل و پیتزا و این جور چیزها آکنه نمیگیرد. ممکن است بگویید: «به تجربه به من ثابت شده که شکلات آکنهام را بدتر میکند»؛ جوابش این است که خب، عقل حکم میکند از شکلات پرهیز کنید. اما حرف متخصصان پوست و تغذیه، همان است که گفتم. البته گروهی از محققان معتقدند مصرف غذاهای حاوی ید (مانند ماهی) میتواند آکنه را بدتر کند.
- آکنه تو مال این استرسهایی است که داری تحمل میکنی !
این استرسهایی که همهمان داریم تحمل میکنیم، مستقیما ربطی به آکنه ندارد؛ اما خیلی از داروهایی که برای رفع استرس تجویز میشوند، عارضه جانبیشان آکنه است! پس به جای این که همه کاسهکوزهها را سر استرس بشکنید و اینطوری استرستان را بیشتر کنید، بروید دنبال یک درمان موثر زیر نظر یک متخصص پوست.
- میدانی چاره آکنهات چیست؟ شستشوی سفت و سخت پوست صورت!
به هیچ وجه! این کار، اوضاع را خرابتر میکند. بهترین کار این است که صورتتان را روزی دو بار با یک صابون ملایم بشویید؛ و البته خیلی آرام. بعدش هم پوست صورتتان را خشک کنید و دستآخر بروید سراغ داروهای موضعی ضدآکنه.
- اگر میخواهی از شر آکنه خلاص شوی، این دانههای سرسیاه را یکییکی با فشار از روی پوستت بردار!
این کار نه بهداشتی است، نه بیخطر. گاهی همین بیاحتیاطی باعث شعلهور شدن بیماریتان میشود و زخمهای بدشکلی روی صورتتان باقی میگذارد.
- درمان برای چی؟ آکنه، خودش خوب میشود!
البته این احتمال وجود دارد که آکنه خودبهخود خوب شود اما این احتمال هم وجود دارد که اصلا خوب نشود و روی پوستتان بماند. با این همه درمان جدید، شما اصلا مجبور نیستید با آکنهتان کنار بیایید. میتوانید درمانش کنید.
- با این پوست چرب که تو داری، حتما صورتت آکنه میزند!
نه! پوست چرب یکی از علایم آکنه است، نه یکی از علل آن.
- آکنه مسری است
این حرف هم مثل قبلیها، غلط است. آکنه، سرماخوردگی نیست که سرایت کند.
- اگر آرایش کنی، آکنهات بدتر میشود
خیلیها این را میگویند اما غالب متخصصان با این حرف مخالفاند. آرایش نه آکنه را ایجاد میکند، نه آن را بدتر میکند.
- داروی ضدآکنه؛ هر چه قویتر، بهتر
نه! دارویی که برای شما تجویز میشود، باید متناسب با شدت بیماریتان باشد؛ مثلا اگر با یک محلول 5/2 درصدی، حال و روز آکنهتان بهتر شود، هیچ نیازی به استفاده از محلول 10 درصدی ندارید. افزایش دوز دارو در چنین شرایطی فقط باعث افزایش هزینه میشود.
- سن و سال من از آکنه گذشته؛ این بیماری مال جوانهاست!
اینطور نیست. 25 درصد از افراد بین 35 تا 44 سال، آکنه دارند و مخصوصا خانمها به خاطر نوسانات هورمونی که در طول سیکل ماهانهشان دارند و به خاطر مصرف قرصهای ضدبارداری، بیشتر آکنه میگیرند
باید گفت که، خیر! تحقیقات نشان داده که افراد در دهههای سی،چهل و پنجاه زندگیشان هم دچار آکنه میشوند.
همچنان درباره تأثیر رژیم غذایی برای ایجاد آکنه میان دانشمندان و متخصصان پوست اختلاف نظر است. راستش را بخواهید هنوز ثابت نشده که کافئین و شکلات میتوانند تولید آکنه را تحریک کنند یا نه؟ جالب اینکه نتایج برخی مطالعات حاکی از آن است که مصرف شیر هم سبب بروز آکنه میشود! چون شیر حاوی هورمون و باکتری است. به هر حال هیچ کدام از این نظریات هنوز قابل تأیید نیستند.
برخی دانشمندان دریافتهاند که دانشجویان هنگام امتحانات پایانترم دچار جوش میشوند. مطالعهای دیگر هم تاثیر استرس را بر ایجاد آکنه نشان میدهد؛ این باور رگههایی از حقیقت را در خود دارد؛ اما نه آنقدرها که مهر علمی بر آن خورده باشد.
مصرف ضدآفتاب یک قانون است که تحت هیچ شرایطی عوض نمیشود. ضدآفتابهای شیمیایی با ایجاد واکنشی شیمیایی سبب دفع اشعه UV خورشید میشوند که این واکنش میتواند جوش ایجاد کند. اگر این استعداد را دارید، میتوانید از ضدآفتابهای مکانیکی از قبیل زینکاکسید استفاده کنید.
این نیز یکی دیگر از باورهای غلط در مورد جوش زدن صورت است. دو بار شستن صورت در هر روز کافی است. مگر اینکه پوستتان گِلی شده باشد! بیشتر از آن، پوستتان را خشک میکند.
برخی لوازم آرایش از قبیل کرمپودرهای غلیط و پنکیکهای سنگین، جوشها را بدتر میکنند؛ زیرا با نفوذ در منافذ پوستی سبب ایجاد جوش میشوند. میتوانید در انتخاب لوازم آرایش از یک متخصص پوست کمک بگیرید.
جوش توسط پزشک متخصص درمان میشود؛ پس یک نوع بیماری است. در ضمن وجود آکنه سبب تأثیرات دیرپایی بر زندگی فرد و احساس او از خودش میشود و علاوه بر درمان نشدن آن، اسکارهای (جای زخم) ناخوشآیندی را هم بر پوست باقی میگذارد.
اگر میخواهید پوستتان را بدتر کنید، این کار را انجام دهید! کندن و دستکاری کردن جوشها، فقط باعث حدت آن و اسکار بر پوست میشود. اگر جوش بزرگی زدهاید و میهمانی در پیش دارید، میتوانید به متخصص پوست مراجعه کنید تا با تزریق دارویی مخصوص، سبب کوچک شدن جوش شود؛ به هیچ عنوان جوشهای خود را نترکانید.
یبوست، کمخونی، ناراحتیهای قاعدگی و تغذیه نادرست از عوامل مهم بروز جوش زیاد هستند. بنابراین ویتامینهای E,D,B,A در درمان جوش تاثیر فراوانی دارند. مهمترین منابع این نوع ویتامینها نیز سبزی، میوهها، جگر و سبوس غلات است. همچنین باید گوشزد کنم که نگرانی و هیجان هم ممکن است موجب ایجاد جوش شود. همچنین بیخوابی، کمخوابی و بدخوابی هم میتواند موجب جوش صورت شود.
یبوست، کمخونی، تغذیه نادرست و استرس از عواملی است که موجب ایجاد جوش میشوند. افرادی که پوستشان زیاد جوش میزند، باید از مصرف کردن مواد قندی و چرب خودداری کنند و به جای خوردن شیرینی، شکلات و غذاهای سرخشده و پرادویه، در رژیم غذایی روزانه خود از آب، سبزی و میوههای تازه استفاده کنند.
درمان جوش صورت بسته به نوع جوش انجام میگیرد. به طور کلی شستوشوی مکرر نواحی جوش به ویژه با صابونهایی که اسیدیته هستند و از خود بقایایی به جا نمیگذارند، در جلوگیری از تشکیل جوش جـدید تا حـد زیادی مؤثر است و به درمان هم کمک میكنند.
ویتامینهای C, E, B, A در درمان جوش تأثیر فوقالعاده ای دارند. این ویتامینها را در سبزیها، میوهها، سبوس غلات و جگر میتوانید پیدا کنید؛
* جوش صورت را با نوک ناخنتان تحریک نکرده و آن را جدا نکنید. قشری که روی جوش را پوشانده، محافظ پوست است و نمیگذارد آلودگیها وارد پوست شود. این قشر اگر از بین برود، جوش عفونی میشود و حتی پس از بهبود جوش، جای آن در صورت میماند.
* با صابونهای ضدعفونیکننده، پوستتان را تمیز کنید و روی جوشها را پاک کنید تا ازگسترش آن جلوگیری شود.
* برای اینکه پوستتان جوش نزند، باید چربیها را از سطح پوست پاک کنید. هر روز صبح و آخر شب پوست صورتتان را شسته و پاک کنید. بهتر است برای اینکه هم پوستتان را تمیز کنید و هم دانههای سرسیاه را از بین ببرید، از صابونهای ضدعفونیکننده استفاده کنید.
* اگر میخواهید پوست صورتتان صاف و درخشان باشد، باید به کمک پوست سر و موهایتان بروید؛ زیرا ارتباط مستقیم و تنگاتنگی میان این دو وجود دارد. اگر موهایتان شوره میزند و یا بیش از اندازه چرب است، از سرکه سیب یا آب لیموترش استفاده کنید.
* هر وقت میخواهید به پاکسازی پوست و سرتان بپردازید، به یاد داشته باشید که باید اول از همه دستتان عاری از هر گونه میکروب و آلودگی باشد.
* وجود نقاط عفونی در بدن موجب بروز جوش میشود؛ برای همین هم باید به سلامت دندانهایتان توجه کنید.
* داشتن آرامش عصبی باعث میشود که پوستتان صاف باشد. تا میتوانید ورزش کنید.
* از خوردن آجیل، سس، ادویه، غذاهای سرخشده، شکلات، کاکائو، بستنی، شیرینی، نوشابههای گازدار، پنیرهای چرب، قهوه و چای داغ پرهیز کنید؛ زیرا این مواد باعث افزایش جوش در صورت خواهند شد.
* دستکاری نکنید. سعی کنید جوشها را دستکاری نکنید و نخواهید با فشار دست آنها را خالی کنید.
* آرام باشید. سعی کنید خواب مرتب و استراحت کافی داشته باشید و حتیالامکان از فشارهای روحی و عصبی بپرهیزید.
* صورت خود را بشویید. برای شستوشو از صابون اسیدی (گوگردی) که پزشک توصیه میکند استفاده کنید. برای این كار، صورتتان را حسابی صابون بزنید تا از کف پوشیده شود.
*پوست را ماساژ دهید. هفته ای یک یا دو بار ماساژ با مواد اسیدی نظیر سرکه سیب در کاهش چربی پوست و بهبود جوشها مؤثر است.
* چربی نخورید. از مصرف غذاهای چرب، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، فندق، موز، تخممرغ و نارگیل، خودداری کنید.
* میوه و سبزی بخورید. سعی کنید سبزی و میوه به خصوص سبزیهای حاوی ویتامین A مثل هویج، اسفناج، شاهی و گوجهفرنگی را زیاد مصرف کنید.
* داغ نشوید. گرما میزان جوشهای آکنه را بیشتر میکند؛ پس زیاد در محیطهای گرم نمانید.
* ضد آفتاب بزنید. در مورد آفتاب نظرات متفاوت است. برخی معتقدند اشعه آفتاب تاثیر خوبی در بهبود جوشهای غرور جوانی دارد و برخی معتقدند که نور آفتاب پس از مدتی موجب تشدید آکنه میشود. اما مطمئن باشید از زدن ضد آفتاب ضرر نمیکنید.
* ورزش کنید. ورزش حتی جوش صورت را نیز خوب میکند. ورزش و استحمام باعث باز شدن منافذ پوست، بهبود جریان خون آن و رفع چربی میشود که نتیجه آن شادابی پوست و بهبود جوشهاست.
* از آفتاب دوری کنید. بر خلاف نظر عامه مردم، آفتاب گرفتن (tanning) و تابش معمول آفتاب، جوض صورت را بدتر میکند.
به علاوه، بعضی از داروهای ضد جوش، پوست را به تابش آفتاب و اشعه ماورای بنفش حساس میکنند و میتوانند موجب آفتابسوختگی شوند.
پس مهم است که از وسایل محافظت از آفتاب (کلاه، ضد آفتاب و…) استفاده کنید. دقت کنید ضد آفتاب شما حتما باید فاقد چربی باشد.
* هنگام خرید مواد آرایشی مخصوص پوست و مو دقت کنید که "کومدونزا" نباشد و لفظ non comedogenic روی آن حک شده باشد.
* جوشهای خود را فشار ندهید.
این کار باعث تشدید آکنه و گسترش التهاب میشود. فشار دادن جوشها به ندرت لازم است؛ ولی اگر لازم باشد که جوشهای سرسفید و سرسیاه فشرده شوند، باید این کار توسط متخصص انجام شود.
* در صورتی که پزشک برای شما دارو تجویز کرده است، اجازه دهید اثرات داروها با گذر زمان ظاهر شود.
از پزشک خود راجع به شروع اثر داروها و زمان حداکثر اثر دارو بپرسید. به طور معمول شش تا هشت هفته طول میکشد تا اثر داروها شروع شود. پس تا این زمان داروها را منظم مصرف کنید.