یزدفردا

یزدفردا"سرویس اجتماعی "حوادث"پلیس استان یزد : بسیاری از مردم وقتی با دیگران سخن می گویند به گفته های طرف مقابل توجهی ندارند و درصدد تکمیل نظرات خود هستند؛ عده ای نیز با صبر و حوصله به سخنان طرف مقابل گوش فرا می دهند.

آنچه درباره خانواده مطرح می شود درباره روابط كلی والدین با فرزندان است. اما ماهیت روابط خانوادگی در دوران نوجوانی كیفیت خاصی پیدا می كند.

شناخت خصوصیات نوجوانان در این دوره و استفاده از فنون موثر در برقراری ارتباط با نوجوان از اهمیت خاصی برخوردار است كه در ذیل به آن پرداخته شده است.

1- گوش فرا دهید:

برای برقراری ارتباط موثر با دیگران، باید به سخنان آن ها گوش فرا دهید. بدیهی است که گفتن این جمله بسیار آسان تر از عمل کردن به آن است ولی باید بیاموزید که به طرف مقابل خود فرصت سخن گفتن بدهید و روی گفته های او دقت کنید.

بسیاری از مردم وقتی با دیگران سخن می گویند به گفته های طرف مقابل توجهی ندارند و درصدد تکمیل نظرات خود هستند؛ عده ای نیز با صبر و حوصله به سخنان طرف مقابل گوش فرا می دهند.

تصور کنید که من و شما در حال صحبت در خصوص یکی از بازیکنان تیم ملی هستیم. نظر من این است که او بازیکنی شایسته است و بهترین بازیکنی است که تا به حال وجود داشته است. ولی شما می گویید او بازیکن نالایقی است و تمام باخت تیم ملی به ایشان مربوط می شود. وقتی که شما از من سوال کنید که چرا او بازیکن شایسته ای است؟ من دلایل خود را عنوان کرده و کارهایی را که انجام داده بیان می کنم. شما به جای این که بگویید اشتباه می کنی و در مقابل من جبهه بگیرید باید سعی کنید جایگاه مرا درک کنید نه این که در پی مچ گیری باشید.در این صورت هیچگاه سخن مرا قطع نمی کنید و به من فرصت می دهید تا نظراتم را توضیح دهم.

لذا در برخورد با نوجوان نیز باید به همین صورت عمل نمود و به ایشان اجازه بیان نظراتش را داد نه این که با جبهه گیری به سرکوب آن پرداخت.

2- به آن ها توجه کنید:

با توجه به این که نوجوانان به ندرت برای شروع گفتگو داوطلب می شوند باید به هنگام صحبت کردن؛ کاملا به گفته های آن ها توجه کرد و آن ها را جدی گرفت.

هیچ کس تمایل ندارد با افرادی که نسبت به او بی توجه هستند، گفتگو کند. اگر فرزندتان احساس کند که توجهی به او ندارید و به سخنانش گوش نمی دهید، ارتباط و گفتگو با شما را کاهش خواهد داد.

به طور مثال: دختری از مدرسه به خانه می آید، با آن که ممکن است اتفاقات زیادی در طول روز برای او روی داده باشد، اندکی از آن ها را می تواند به مادرش بگوید. وقتی که مشاهده می کند که مادر سرگرم فراهم سازی شام در آشپزخانه است، شروع به صحبت می کند، مادرش هم گاهی به او جواب می دهد ولی چون سرگرم آشپزی است و پشت به دخترش ایستاده، دخترش احساس می کند به سخنان او بی توجه است.

آیا شما حاضرید به صحبت کردن با کسی که به کار دیگری توجه دارد و پشت به شما کرده است، ادامه دهید؟ یا این که: پسری می خواهد با پدرش که مشغول مطالعه روزنامه است صحبت کند. چندبار با او سخن می گوید ولی می بیند که پدرش روزنامه را جلوی روی خود گرفته و او حتی چهره پدرش را نیز نمی تواند ببیند بنابراین از ادامه صحبت مأیوس می شود.

3- سعی کنید احساسات فرزندتان را درک کنید:

بسیاری از اوقات که فرزندانمان درباره احساسات و روحیات خود با ما سخن می گویند، سعی می کنیم احساسات او را تغییر دهیم و او را قانع کنیم که به گونه ای دیگر فکر کند.

برای مثال: فرزند شما با عصبانیت وارد منزل شده و می گوید"معلم ما خیلی بد است و من از او متنفرم، ببینید چقدر به ما مشق گفته است! او فکر می کند تنها کاری که باید انجام دهیم این است که تمام روز را در داخل اتاقمان بنشینیم و تکالیف انجام دهیم".

یک پدر معمولی جواب می دهد: این که چیزی نیست، او این تکالیف را از تو خواسته تا با انجام دادن آن ها در درسهایت پیشرفت کنی و وقتی بزرگ شدی شغل خوبی داشته باشی. پدرش در واقع به او می گوید که "تو نباید ناراحت شوی". پاسخ مناسب تر این بود که گفته می شد: رییس من هم یکبار کارهای زیادی از من خواست، من فکر کردم که هیچ وقت نمی توانم آن ها را انجام دهم به همین علت عصبانی شدم و احساس کردم که او پست ترین آدم روی زمین است، می فهمم چه احساسی داری، من هم چنین احساسی را تجربه کرده ام.

4- به احساساتی که در ورای سخنان و رفتارها پنهان هستند توجه کنید:

گاهی اوقات وقتی فرزندتان با شما سخن می گوید، ممکن است احساس و انگیزه ای در پی سخنان او پنهان باشد. اگر شما صرفا به ظاهر سخنان او توجه کنید نمی توانید انگیزه و احساس او را درک کنید. بنابراین، باید از ورای ظاهر گفته ها و رفتارها به انگیزه ها و احساساتی که پشت آن ها پنهان است توجه داشته باشید تا بتوانید ارتباطی موثر با فرزندتان برقرار نمایید.

به طور مثال: پدری به دخترش قول داده که روز جمعه به او آموزش رانندگی بدهد. دخترش بسیار خوشحال است و برای فرا رسیدن جمعه روزشماری می کند. روز جمعه هوا بارانی می شود و پدرش به او توضیح می دهد که به دلیل بارانی شدن هوا، ناگزیر باید برنامه شان را به تعویق بیندازند. دختر اصرار می کند و می گوید((بیشتر دقت می کنم)) ولی پدر درباره خطر تمرین رانندگی در هوای بارانی برای او توضیح بیشتری می دهد، اما دخترش قانع نشده و ناراحت می شود.

در صورتی که بهتر بود پدرش به او می گفت تو حق داری ناراحت شوی. من هم یکبار پولهایم را جمع کردم تا ماشینی را که انتخاب کرده بودم بخرم ولی هنگامی که برای خرید آن رفتم، ماشین به فروش رفته بود. خیلی ناراحت شدم زیرا مجبور بودم سفارش خرید آن ماشین را بدهم و 6 هفته صبر کنم تا ماشین به دستم برسد، تو هم حتما چنین احساسی داری.

5- ارتباط از طریق اشاره کردن:

احساسات، برداشت ها، دلبستگی ها و تنفرها می توانند از راههایی همچون شدت صدا، حرکات بدن و تغییر قیافه به دیگران منتقل شوند. به عبارت دیگر، ارتباط بدون سخن گفتن هم امکان پذیر است.

شما باید بر نحوه واکنش های فیزیکی خاصی که از خود نشان می دهید، دقت کنید زیرا این واکنش ها معانی ویژه ای برای فرزندان دارند. در برخورد با نوجوانان باید به این حالات توجه داشت تا بتوان احساسی را که در ورای سخنان خود دارند، درک نمود.

6- نحوه بیان جملات بیش از معنی آن ها اهمیت دارد:

از آن جا که نوجوانان دارای روحیات و عقاید خاص هستند که با عقاید و روحیات ما متفاوت است، اختلافات و تفاوت سلیقه ها نیز بخشی از این ارتباط را تشکیل خواهد داد.

والدین باید عقاید و روحیات فرزندانشان را که با عقاید آن ها تفاوت دارد به رسمیت شناخته و به آن ها احترام بگذارند.آن ها بیش از آن که به سخنان فرزندشان توجه کنند، باید لحن و چگونگی ایراد کردن جملات را مورد توجه قرار دهند.

به عنوان مثال: نوجوانی شکایت می کند که چرا با وجود پیشرفت تحصیلی به او اجازه نمی دهند که از تلفن بیشتر استفاده کند. نوجوان دیگری همین اعتراض را با داد و فریاد به زبان می آورد. در چنین شرایطی، پاسخی که شما به هریک از این دو حالت متفاوت می دهید نباید یکسان باشد. فرزند خود را تشویق کنید تا احساسات و عقاید خود را با شما در میان بگذارد، اما از او بخواهید که این کار را به آرامی و بدون توهین انجام دهد. بنابراین، ارتباط و گفتگو نباید در فضایی آکنده از عصبانیت و داد و فریاد انجام گیرد، به ویژه اگر گفتگو درباره اختلاف نظرات باشد.

منبع: اینترنت

تهیه و تنظیم: مرکز اطلاع رسانی معاونت اجتماعی فا.ا.یزد