یک خبرگزاری آمریکایی از مشاجره علنی نخست وزیر رژیم صهیونیستی با وزیر خارجه انگلیس بر سر توافق هستهای اخیر با ایران خبر داد.
به گزارش تسنیم، خبرگزاری «آسوشیتدپرس» در خبری از مشاجره علنی «فیلیپ هاموند» وزیر امور خارجه انگلیس و «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل مقابل خبرنگاران درباره اختلافاتشان پیرامون توافق اخیر 1+5 با ایران خبر داد.
بر این اساس، نتانیاهو و هاموند امروز پنج شنبه و پیش از برگزاری نشست خصوصی اشان در گفت و گو با خبرنگاران از متن از پیش تعیین شده اشان برای بحث پیرامون توافق با ایران منحرف شدند؛ نتانیاهو که از منتقدان سرسخت توافق با ایران است خطاب به خبرنگاران گفت که ناکامی توافق اخیر برای بررسی درخواست های ایران مبنی بر نابودی اسرائیل گیج کننده است.
هاموند در جواب متقابل به نخست وزیر اسرائیل گفت که توافق اخیر صرفا محدود به فعالیت های هسته ای ایران است.
بر اساس این خبر، نتانیاهو در ادامه مخالفت خود با موضع هاموند در قبال توافق با ایران به انتقاد از لغو تدریجی تحریمهای ضد ایرانی در توافق پرداخت و مدعی شد که چنین اقدامی به ایران اجازه می دهد تا به تروریسم دامن بزند.
وزیر خارجه انگلیس در واکنش به چنین اظهاراتی از سوی نتانیاهو گفت که ادامه گفت و گوی آنها در طول نشست خصوصی اشان پیگیری خواهد شد.
نتانیاهو در کنفرانس خبری مشترک خود با هاموند گفت که آیا منطقی است که تحریم ها علیه ایران پیش از تغییر سیاست های این کشور در برابر اسرائیل لغو شود؟
آسوشیتدپرس نوشت که چنین اختلاف علنی میان انگلیس و اسرائیل بر سر ایران بعد از آن صورت گرفته است که هاموند در پارلمان انگلیس اعلام کرد که اسرائیل به دنبال این است که با ایران در یک بن بست دائمی به سر ببرد.
هاآرتص به نقل از سخنگوی نتانیاهو:
این روزها نکته ای که تقریباً تمامی تحلیلگران و ناظران مسائل بین المللی بر آن اتفاق نظر دارند، این است که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل، مهمترین بازنده توافق هسته ای ایران و بزرگترین ناراضی از این توافق به شمار می رود. روزنامه «هاآرتص» در مطلبی در همین زمینه، به انتقاد از سیاست های نتانیاهو در قبال ایران پرداخته و نکات جالبی را به نقل از نزدیکان وی بیان کرده است.
به گزارش «تابناک»، روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» در مطلبی به واکنش نتانیاهو به توافق هسته ای ایران پرداخته و می نویسد پس از حصول توافق هسته ای میان ایران و گروه 1+5، نتانیاهو به یک فرد شکست خورده تبدیل شده است. با این حال، وی هنوز هم از تلاش خود برای جلوگیری از اجرایی شدن توافق هسته ای دست بردار نیست.
در این مطلب به طور خلاصه آمده است:
بنیامین نتانیاهو شکست خورده به نظر می رسد. وقتی که وی روز سه شنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در بیت المقدس کنار وزیر خارجه هلند ایستاده بود، رنگ پریده به نظر می رسید. ظاهر وی شبیه قماربازی بود که همه چیز خود را باخته است. توافق هسته ای ایران که وی به شدت و مکرراً علیه آن موضع گیری کرده بود، به یک عمل انجام شده تبدیل شده بود. توافقی که نتانیاهو بر سر آن به جنگی سیاسی علیه رئیس جمهور آمریکا دست زد و همه رویه های روابط دیپلماتیک میان دو دولت دوست را زیر پاگذاشت، به وقوع پیوسته بود.
حتی پیش از انتشار جزئیات توافق و بدوین دانستن اینکه اصولاً محتوای این توافق چیست، اعضای حزب لیکود در رسانه های آنلاین حملات خود را آغاز کردند. آنچه از پیش به آن ها گفته شده بود، شامل سه محور اصلی بود: 1- توافق بد، وحشتناک و منزجرکننده است. 2- اگر به خاطر نتانیاهو نبود، اوضاع خیلی از آنچه هست بدتر می شد. 3- احزاب مخالف اسرائیلی به سبب همراه نشدن با نتانیاهو – که به معنای دولت اسرائیل است – سزاوار سرزنش هستند.
در حقیقت، زمانی که نتانیاهو در همراه شدن با جمهوری خواهان برای مخالفت با رئیس جمهور آمریکا درنگ نکرد، کنترل اوضاع را از دست داد. گاهی اوقات دانستن اینکه شلدون آدلسون، بزرگترین حامی مالی جمهوری خواهان کجا کار خود را به پایان می رساند و نتانیاهو کارش را آغاز می کند، دشوار است.
نتانیاهو روز سه شنبه در یک موضع گیری شتاب زده از احزاب مخالف خواست «سیاست بازی را کنار گذاشته و به خاطر منافع اسرائیل متحد شوند». انگار نه انگار که در جریان انتخابات ریاست جمهوری، موضوع هسته ای ایران به عنوان یک سلاح سیاسی موثر از سوی خود وی مورد استفاده قرار گرفته بود.
به گفته سخنگوی نتانیاهو، وی حاضر است برای استفاده از آخرین گزینه جهت ضربه زدن به توافق هسته ای، یعنی قانع کردن دموکرات های کنگره آمریکا برای همراه شدن با جمهوری خواهان و عدم تصویب توافق، «خود را بکشد». به عبارت دیگر، وی قصد دارد آخرین پل های باقیمانده میان آمریکا و اسرائیل را نیز خراب کند. این بار نیز ما شاهد همان سندرم قماربازی هستیم: نتانیاهو پس از آنکه همه چیز خود را از دست داده، این بار می خواهد با آخرین تکه از دارایی اش روی چیزی قمار کند که کارشناسان آمریکایی می گویند شانس چندانی برای آن وجود ندارد.
در چنین شرایطی، درخواست وزرای عضو حزب لیکود برای «دست یافتن به انسجام داخلی که تاکنون وجود نداشته»، بی معنا به نظر می رسد. چرا نتانیاهو تصور می کند که رهبران احزاب مخالف با وی همراه خواهند شد و به این ترتیب، خود را در مسئولیت بدتر شدن روابط اسرائیل با آمریکا شریک خواهند کرد؟
حمله دیک چنی به توافق هسته ای
معاون سابق ریاست جمهوری آمریکا در مصاحبه با فاکس نیوز تاکید کرد اسرائیل باید تاوان سنگینی برای توافق اوباما با ایران بپردازد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دیک چنی در گفتگو با فاکس نیوز درباره توافق هسته ای ایران گفت به نظر من وقتی اوباما گفت ما اشاعه تسلیحات اتمی را متوقف کرده ایم، دروغ گفت. واقعیت این است وقتی ایران به سلاح اتمی دست پیدا کند و دیگران را در منطقه تحریک کند سلاح اتمی داشته باشند تا از خود دفاع کنند، این یکی از بزرگترین مشکلاتی خواهد بود که با آن روبرو خواهیم شد. زمانی که من معاون رئیس جمهور بودم، یکی از نگرانیهای من تکثیر تسلیحات هسته ای در منطقه خاورمیانه بود. عراقی ها در هزار و نهصد و هشتاد و یک دنبال سلاح اتمی بودند و اسرائیل راکتور آنها را منهدم کرد. در هزار و نهصد و نود و یک نیز عراق دوباره برنامه هسته ای دیگری را آغاز کرد و ما آن را در عملیات طوفان صحرا از بین بردیم. وقتی ما صدام را در سال دوهزار و سه سرنگون کردیم قذافی مواد هسته ای خود را تسلیم ما کرد. بعد از آن بود که توانستیم پرونده عبدالقدیرخان را ببندیم و کارهای دیگری انجام دهیم و این قضیه تاریخی طولانی دارد و ما کارهای زیادی در این خصوص در زمان خودمان انجام دادیم اما کاری که اوباما انجام داده است در واقع فراهم کردن امکان دستیابی ایران به سلاح اتمی پس از چند سال دیگر است. در هر حال بر اساس توافقی که به دست آمده است ایران می تواند در نهایت به سلاح اتمی دست پیدا کند. در نتیجه کشورهای دیگر منطقه نیز مجبور می شوند برای دفاع از خود برنامه هسته ای خود را داشته باشند و به این ترتیب ما هر چه بیشتر به سمت استفاده از سلاح اتمی در منطقه پیش می رویم که از زمان بمباران هیروشیما و ناکازاکی در جنگ جهانی دوم بی سابقه است.
چنی درباره مهلت بیست و چهار روزه به ایران برای دادن اجازه دسترسی به سایتهای خود گفت قطعا این مدت فرصت کافی را به ایران برای پنهان کردن فعالیتهایش می دهد. مشکلی که وجود دارد ما هرگز نتوانسته ایم به طور کامل از برنامه هسته ای ایران مطلع شویم و اساسا توان ما در دانستن کارهای دیگر کشورها ضعیف بوده است. تاریخ نشان داده است ما در ارزیابی فعالیتهای هسته ای دیگران ضعیف عمل کرده و فعالیتهای هسته ای آنها را دست کم گرفته ایم. به نظر من درباره ایران ما دسترسی لازم را به داخل ایران نداریم و نمی توانیم طرحهای مخفی ایران را کشف کنیم. آنها در گذشته برنامه های سری هسته ای داشته اند و اصلا جای تعجب ندارد که اکنون نیز چنین برنامه سری داشته باشند.
دیک چنی افزود جای تعجب خواهد بود اگر عربستان سعودی دنبال برنامه هسته ای نرود. واقعیت این است وقتی ایران تهدیدی برای همه است و همچنان به تلاشهای خود برای تضعیف دیگر دولتهای منطقه ادامه می دهد، هیچ تردیدی نیست که دیگران در منطقه که اکثرا دوستان ما هستند به این نتیجه برسند که گزینه دیگری جز شروع برنامه هسته ای خودشان ندارند. در واقع آنها دیگر نمی توانند به آمریکا اعتماد کنند. آنها کنار ایستادند و دیدند اوباما حرفهایی زد و وعده هایی داد که تحقق پیدا نکرد. بنابراین دیگر آنها نمی توانند روی حمایت آمریکا از خود حساب کنند. ما در گذشته به وعده های خود به آنها عمل نکردیم و اکنون نیز توانمندی نظامی خود را کاهش می دهیم. اوباما دائما درباره از بین بردن همه تسلیحات اتمی صحبت می کند. او تا کنون به طور قابل ملاحظه ای توانمندی ما را در آن منطقه کاهش داده است. چندی پیش او از کاهش چهل هزار نفری نیروهای ما در ارتش خبر داد. اوباما اصلا آدمی نیست که به وعده هایش عمل کند و نمی توان به او اعتماد کرد. متحدان ما می بینند راه دیگری جز به دست آوردن سلاح اتمی برای بقایشان ندارند و نمی توانند برای امنیت خود روی اوباما حساب کنند.
مجری فاکس نیوز گفت در جریان این مذاکرات در داخل ایران شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل داده شد و رهبر معظم ایران نیز رهبری این شعارها را برعهده داشت. آنها گفتند نابودی اسرائیل موضوعی قابل بحث نیست. آنها حتی چند روز پیش پرچمهای آمریکا و اسرائیل را آتش زدند. البته آنها بارها این کار را کرده اند. چرا رئیس جمهور باید به آنها اعتماد کند؟
دیک چنی گفت مسلما نمی توان به آنها اعتماد کرد. یک مسئله جالب در توافقنامه آخرین جمله در بند اول توافقنامه است که می گوید ایران دوباره تایید می کند که تحت هیچ شرایطی هرگز دنبال ساخت یا به دست آوردن هیچ تسلیحات اتمی نخواهد بود. چه کسی می تواند این حرف را باور کند. معلوم نیست واقعا اوباما دنبال چه چیزی است و فکر می کند از این قرارداد چه چیزی به دست آورده است. واقعیت این است که او یا واقعیت را نمی فهمد یا سعی می کند واقعیت را نادیده بگیرد و این هزینه گزافی برای ملت آمریکا دارد و ما را در شرایطی قرار داده است که ظرفیت ما برای نفوذ در منطقه خاورمیانه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. ما نه فقط مسیر ایران را برای رسیدن به سلاح اتمی هموار می کنیم بلکه قرار است حدود یکصد و چهل میلیارد دلار پول نقد به آنها بدهیم و تحریمها را برداریم در نتیجه آنها خواهند توانست بیش از هر زمانی متجاوزتر شوند و با نیروی قدس هر کاری که می خواهند انجام دهند.این توافقنامه تحریمها را از روی سپاه قدس و خود سپاه پاسداران بر می دارد. یکی از مسائل جالب این است که نیروی قدس ابتدا برای فعالیتهای تروریستی تحریم شده بود که اصلا ربطی به برنامه هسته ای ندارد اما اکنون آنها از فهرست تحریمها در چارچوب توافقنامه هسته ای خارج می شوند که اصلا به مسئله تروریسم ایران نمی پردازد.
مجری فاکس نیوز گفت سفیر اسرائیل در آمریکا گفته است که در واقع این توافقنامه فقط صد و پنجاه میلیارد دلار پول به ایران نمی دهد بلکه در مجموع یک تریلیون دلار را به این کشور سرازیر می کند.
چنی گفت من نیز همین طور فکر می کنم. ایران در طول ده سال گذشته مسئول مرگ حدود یک هزار آمریکایی بوده است و برای این منظور از گروههای تحت فرمان خود و نیروی قدس استفاده کرده است. مسئله کلیدی این است وقتی رئیس جمهور می گوید این معامله ای بزرگ است پیش خود چه فکری می کند.
مجری گفت آیا به نظر شما ائتلاف جدید در منطقه میان اسرائیل و اردن و مصر و عربستان سعودی و امارات عربی متحده به این علت تشکیل شده است که همه آنها توافق هسته ای را خطری برای موجودیت خود می بینند.
چنی گفت این ائتلاف از دو سال پیش ظاهر شده است. همه این کشورها نگرانیهای مشترکی دارند و نگرانی شماره یک همه آنها تهران است. نگرانی دوم آنها سیاستهای غلط آمریکاست. بنابراین ائتلاف آنها بر سر این مسائل است. اگر توافق هسته ای ایران باعث شود دیگران در منطقه دنبال سلاح اتمی باشند، وضعیت امنیتی اسرائیل به شدت تغییر خواهد کرد. آنها ممکن است مجبور شوند بهای سنگینی برای کاری که اوباما انجام داده است پرداخت کنند.
رئیسجمهور آرژانتین با مثبت ارزیابی کردن توافق حاصل شده هستهای، از موضعگیری دوگانه در قبال تفاهمی که در گذشته و در موضوع «آمیا» با ایران صورت گرفت، با توافقی که اکنون میان ایران و آمریکا صورت گرفته است، انتقاد کرد.
به گزارش فارس به نقل از «ته لام»، «کریستینا فرناندز کرشنر» رئیسجمهور آرژانتین با انتشار یادداشتی در وبسایت رسمیاش تحلیلی جامع درباره توافق هستهای صورت گرفته بین آمریکا و جمهوری اسلامی ایران که روز گذشته در «وین» پایتخت اتریش حاصل شد، ارائه کرده است.
وی در این یادداشت از موضعگیری دوگانهای که توافق آمریکا و ایران را تاریخی میخواند اما امضای یادداشت تفاهم میان آرژانتین و ایران برای شفافسازی در موضوع سوءقصد «آمیا» را مورد حمله قرار میدهد، انتقاد کرد.
متن کامل این یادداشت به شرح ذیل است
تاریخ واقعی در هیچ روزنامهای نوشته نمیشود بلکه تنها در قلب و حافظه مردم باقی میماند. امروز 14 جولای (23 تیر) وقتی از خواب بیدار شدم، نوهام یک سال دیگر را پشت سر گذاشته و انقلاب فرانسه نیز به 226 سال رسیده بود؛ در «وین» پایتخت اتریش نیز آمریکا و ایران توافقنامه هستهای امضا کرده بودند.
میبینید چه اتفاقاتی میتواند در 24 ساعت بیفتد؟ کودکان بزرگ میشوند و انقلابها نیز. رسانههای ملی و بینالمللی همه تیترهای خود را در جهت توافق با جمهوری اسلامی ایران تغییر میدهند و حتی طرز بیانشان نیز تغییر میکند؛ حالا دیگر «جمهوری اسلامی» مطرح نیست و نام این کشور تنها «ایران» است.
آنها از قرارداد حرف نمیزنند بلکه از توافق سخن میگویند؛ چقدر عجیب، نه؟ باور نمیکنید؟ «نیویورک تایمز» این توافق را تاریخی میخواند و در سر خط خبرهای خود حرفهای «اوباما» مبنی بر وتو کردن هر تلاشی برای ایجاد خلل در این توافق را قرار میدهد؛ چقدر عجیب! پارلمان آمریکا خودداری میکند.
یک قاضی آمریکایی بالاخره روزی این اقدام را غیرقانونی میخواند؛ عذر میخواهم! حرف زدن از قدرت قضایی در آمریکا جوک خوبی است! این اتفاق هرگز نمیافتد.
ایران و توافق! موضوع قابل توجهی است، وقتی یادداشت تفاهم بین آرژانتین و جمهوری اسلامی ایران برای همکاری مشترک قضایی در جهت شفافسازی در موضوع سوء قصد «آمیا» امضا شد، واکنشها و تیترها متفاوت بود؛ این تفاهمنامه شنبه آینده بدون انجام هیچگونه بازداشت و محاکمهای 21 ساله میشود؛ همان تفاهمنامهای که قوه قضاییه آرژانتین آن را غیرقانونی خواند و ما را از اجرای آن منع کرد؛ همان تفاهمنامهای که از آن انتقاد میکردند چراکه پیماننامهای با «جمهوری اسلامی ایران» که آمریکا آن را «رژیم تروریستی» میخواند، بود؛ همان تفاهمنامهای که میگفتند اهداف متفاوتی از آن چه نوشتهاند و امضا کردهاند، دارد.
و اکنون من سوال میکنم، همانطور که در مصاحبه با «نیویورکر» در 11 مارس پرسیدم که اگر فردا اوباما با ایران به توافق هستهای برسد کسی میتواند «نه» بگوید و عنوان کند که قطعاً یک توافق پنهان در پشت پرده امضای این توافقنامه اتفاق افتاده است که به ایران اجازه ساخت بمب هستهای برای حمله به اسرائیل و خاورمیانه را میدهد؟
اکنون پس از 4 ماه و سه روز توافق حاصل شده است؛ من پیشگو نیستم اما سعی میکنم جهان اطرافم و مشکلاتی که داریم را بشناسم و بهترین روش برای حل آنها در جهت منافع ملی خود را بیابم؛ این وظیفه من به عنوان رئیسجمهور آرژانتین در قبال همه مردم این کشور است.
امروز به «هکتور تیمرمن» وزیر امور خارجه کشورم بسیار میاندیشم که بارها به جرم خیانت به او توهین کردند؛ او یهودی است اما پیش از این آرژانتینی است؛ همچون من که کاتولیک هستم اما قبل از آن آرژانتینیام؛ حداقل برای من هیچچیز مهمتر از وطن نیست؛ بدون وطن خانوادهای وجود ندارد، آیندهای وجود ندارد، خاطره، حقیقت و عدالتی نیز وجود ندارد.
نگران من نباشید اما آیا کسی از هکتور عذرخواهی میکند؟ علاوه بر این از عباراتی که علیه کشور او استفاده کردند، علیه آمریکا هم استفاده میکنند؟ هیچ دادگاهی در آمریکا رأی به غیرقانونی بودن این توافق میدهد؟ به سفرای آمریکا توهین میشود؟ از اسرائیل خواسته میخواهند که روابط خود با آمریکا را قطع کند؟ گمان نمیکنم چنین اتفاقی بیفتد.
اما دقت کنید شاید من اشتباه میکنم و آنها امانتدار و متحد هستند و از همه مهمتر اینکه به قربانیان سوء قصد «آمیا» احترام میگذارند؛ قربانیانی که 21 سال است در وضعیت مشابهی به سر میبرند و در این مورد هیچ محاکمه و بازداشتی صورت نگرفته است و هیچ ابزار قانونی برای درخواست همکاری قضایی از جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد.
ما هر چیزی را به اسم خاص خودش صدا میزنیم و به همین دلیل توافق بین آمریکا و جمهوری اسلامی ایران که با همراهی چین، روسیه، فرانسه، انگلیس و آلمان در موضوع هستهای صورت گرفت را مثبت ارزیابی میکنیم.
دولت آرژانتین همچنین روز گذشته با انتشار بیانیهای از حصول توافق در موضوع هستهای ابراز خشنودی کرد؛ در این بیانیه آمده است که: دولت آرژانتین از توافق به دست آمده بین آمریکا و جمهوری اسلامی ایران در موضوع هستهای این کشور ابراز رضایت میکند.
در ادامه همچنین آمده است که برنامه اقدام جامع مشترک یک راهحل جامع و یک همکاری در جهت امنیت بینالمللی است؛ این توافقنامه همچنین موفقیتی پرمعنا در روند مذاکره در یک موضوع بسیار حساس است که در گذشته موجب درگیریهای زیادی میان طرفین شده بود و اکنون پس از بیش از ده سال مذاکره به نتیجه رسیده است.
طبق این توافق جمهوری اسلامی ایران متعهد میشود که صلح آمیز بودن فعالیتهای هسته ای خود را زیر نظر سازمان بینالمللی انرژی اتمی شفافسازی کند و در ازای آن تحریمهای صورت گرفته علیه این کشور رفع خواهند شد.
در انتهای این بیانیه خاطرنشان شده است که گفتوگو و مذاکره همواره بهترین، مؤثرترین و بادوام ترین راه برای حل اختلافات است.
باراک اوباما در گفتگو با توماس فریدمن درباره توافق با ایران
این توافق را بر اساس اینکه آیا رژیم ایران را تغییر می دهد یا خیر، ارزیابی نمیکنیم
فرارو- توماس فریدمن می گوید: تنها چند ساعت پس از به نتیجه رسیدن توافق با ایران برای برداشتن تحریم های مالی و نفتی در ازای توقف توانمندی هسته ای ایران، باراک اوباما مردی است که هیچ تردیدی در مورد توافقی که انجام داده، ندارد.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از نیویورک تایمز، توماس فریدمن در ادامه افزود: رئیس جمهور در ادامه برای من روشن کرد که با ارزیابی من در مقاله دو هفته گذشته ام مبنی بر اینکه ما از تمام اهرم های موجود خود یا متحدان مان برای ممانعت از تبدیل شدن ایران به یک قدرت در آستانه هسته ای استفاده نکردیم. شخصا زمان بیشتری می خواهم تا این توافق را مطالعه کنم، صحبت های کارشناسان غیرحزبی را بشنوم، به آنچه مقامات عالی ایران به مردمشان می گویند گوش دهم و ببینم که منتقدان چه استراتژی های معتبر جایگزینی ارائه می کنند. اما باراک اوباما موضع خود را با یک اعتقاد و منطق درونی بیان کرد که منتقدانش و کنگره مجبور خواهند بود به طور جدی مورد مباحثه و استدلال قرار دهند.
باراک اوباما گفت: «ما این توافق را بر اساس اینکه آیا رژیم داخلی ایران را تغییر می دهد یا خیر، ارزیابی نمی کنیم. ما این توافق را بر این اساس که آیا همه مشکلاتی که می تواند به ایران مربوط شود را حل می کند یا خیر، یا اینکه آیا تمام فعالیت های شریرانه آنها در سراسر جهان را از بین می برد یا خیر، ارزیابی نمی کنیم. ما این توافق را بر این اساس که ایران نمی تواند به یک سلاح هسته ای دست یابد، ارزیابی می کنیم. این مسئله همواره مورد بحث بود.
اوباما اینطور استدلال کرد که رویکردش از همان منطق استراتژیک ریچارد نیکسون و رونالد ریگان که برای نزدیکی به شوروی و چین استفاده شد، نشات گرفته است.
او گفت: می دانید، من تفاوت های زیادی با رونالد ریگان دارم اما جایی که او را کاملا تحسین می کنم آنجا است که دریافت اگر قادر به توافق با یک امپراتوری است که تهدید وجودی به مراتب بزرگتری نسبت به ایران برای ما محسوب می شود، پس ارزشش را دارد که توافق کند. من اختلاف نظرهای بسیاری با ریچارد نیکسون داشتم اما او فهمید که این احتمال وجوددارد که چین یک مسیر متفاوت را در پیش بگیرد. شما این مسائل را آزمایش کنید و تا زمانیکه ما از ظرفیت امنیتی خود حفاظت می کنیم- تا زمانیکه توانمندی خود برای پاسخگویی نظامی برای حمایت از دوستان و متحدان خود را از دست نمی دهیم- این ریسکی است که باید بپذیریم. این موضع کاملا عملی است. اصلا ساده لوحانه نیست: اگر ما می توانیم برخی از این اختلاف ها را بدون استفاده از زور حل کنیم و این مسئله به مراتب برای ما و مردم منطقه بهتر خواهد بود.»
اوباما در پاسخ به این سوال که آیا فکر نمی کند که با توجه به عمق جامعه مدنی ایران، تلاش ها برای یکپارچگی بیشتر ایران با جهان با این توافق تشدید شود، گفت: «با احترام به ایران و تمدن بزرگ آن، این کشور دارای حکومتی است که ضدآمریکایی، ضداسرائیلی، ضدیهودی است و تفاوت های اساسی بسیاری میان ما و آنها وجود دارد. و بنابراین در ابتدا هدف نسبی ما اینجا این است که از عدم برخورداری ایران از سلاح هسته ای اطمینان حاصل کنیم.»
وی در پاسخ به این سوال که آیا ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در به نتیجه رساندن این توافق کمک رسان بوده یا یک مانع، گفت: «روسیه کمک رسان بود. با شما صادق خواهم بود. مطمئن نبودم با توجه به اختلافاتی که در حال حاضر بر سر اوکراین با روسیه داریم، این مسئله تاثیرگذار خواهد بود یا خیر. تفکیکی که پوتین و دولت روسیه در این زمینه ایجاد کردند، برای من شگفت آور بود و ما به این توافقنامه دست نمی یافتیم اگر اراده روسیه برای همراهی با ما و دیگر اعضای گروه 1+5 در تاکید بر یک توافق محکم نبود.»
باراک اوباما در ادامه این طور استدلال کرد که ممانعت از برخورداری ایران از توانمندی غنی سازی غیرممکن است. او تاکید کرد مسئله اصلی این است که ما چطور آن را متوقف و محدودیت هایش را راستی آزمایی کنیم. وی گفت: «حال بینامین نتانیاهو و دیگر منتقدان ترجیح می دهند که آنها هیچ توانمندی هسته ای نداشته باشند. اما سوال اصلی این است که آیا ما آن نوع از رژیم بازرسی ها، پادمان و اجماع بین المللی را در ختیار داریم که رفتن به سمت تسلیحات هسته ای برای ایران ارزشش را نداشته باشد؟ ما به این دستاورد رسیدیم.»
رئیس جمهوری آمریکا گفت که می داند مجبور به جنگ و مقابله با نتانیاهو و کسانی که در کنگره مانند نخست وزیر اسرائیل فکر می کنند، است اما مطمئن بود که در پایان بر آنها چیره خواهد شد. وی گفت: «آنچه سعی کرده ام به مردمی مانند نتانیاهو بگویم این است که در غیاب یک توافق، توانایی ما برای حفظ تحریم ها در میان کارت ها نبود. از یاد نبرید که این تنها ایران نبود که بهای تحریم ها را داد. چین، ژاپن، کره جنوبی، هند-تقریبا اکثر واردکنندگان نفتی در سراسر جهان که پیش از این ترتیبات واردات نفت از ایران داشتند- خود را در شرایطی یافتند که با حفظ تحریم ها هزینه های میلیاردی برای آنها داشت.»
اوباما گفت: «و آخرین مسئله ای که –شاید یاد نگرفته باشم اما باید اعتراف کنم- حتی در قبال دشمنان خود باید بدانید این است که باید توانمندی اینکه گهگاه خود را به جای آنها بگذارید را داشته باشد و اگر نگاهی به تاریخ ایران بیاندازید، واقعیت این است که در سرنگون کردن حکومت منتخب دموکراتیک در ایران دست داشتیم. ما در گذشته از صدام حسین حمایت کردیم، آن هم زمانیکه می دانستیم او از تسلیحات شیمیایی در جنگ میان ایران و عراق استفاده کرده و در نتیجه آنها نگرانی های امنیتی خود و روایت خود را دارند. شاید ما با آن موافق نباشیم.»