یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
خاطره هاشمی رفسنجانی از معاون صدام
یزدفردا:عزت ابراهیم ، جواب سوالات من را صریح داد. گفت بنا ندارند از كویت بیرون بروند؛ كویت را جزو خاك خود مى‌دانند. حتى پس از حل مسأله فلسطین - در فرض قبول آمریكا - فقط حاضرند درباره كویت به مذاكره بنشینند و قبل از آن، نه.
انتشار خبر کشته شدن عزت ابراهیم الدوری مرد شماره 2 حزب بعث عراق در دوران حکومت صدام حسین دیکتاتور مخلوع و معدوم این کشور مهم ترین خبر دو سه روز اخیر است که هر چند تردیدهای خفیفی درباره آن ابراز شده اما تقریبا تمام مقامات رسمی این خبر را تایید کرده اند و جنازه هم برای آزمایش نمونه های دی.ان. ای تحویل سفارت آمریکا شده است.
نام عزت ابراهیم برای ایرانیان البته آشناست و البته روشن است که چرا.چون در جنگ هشت ساله نفر دوم در عراق شناخته می شد و عنوان رسمی او هم نایب رییس شورای انقلاب عراق بود.از سوی دیگر 30 ماه پس از پایان جنگ هشت ساله و در دورانی که حزب بعث در سودایی دیگر به کویت یورش برده بود و قبل از آن که ائتلاف به رهبری آمریکا در دوران بوش پدر جنگ خلیج فارس را آغاز کند عزت ابراهیم به تهران آمد؛ با درخواست کمک از ایران در زمینه های دارویی و غذایی و گویا انتقال شماری از هواپیماهای عراقی به ایران؛ کشوری که تنها دو سال و نیم قبل با آن در جنگ بودند.
آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی - رییس جمهوری وقت ایران - در خاطرات دی ماه سال 1389 به شکست مذاکرات ژنو درباره حمله آمریکا به عراق و سفر عزت ابراهیم به ایران اشاره کرده است:
14 دی 1369- در حالی كه مشغول نوشتن این صفحه بودم و به [بخش فارسی] رادیو صدای آمریكا گوش مى‌دادم، گفت هم اكنون خبر رسید كه عراق، مذاكره با آمریكا در ژنو را ، براى روز چهارشنبه پذیرفته است.
18 دی 1369- صبح زود به دفترم رفتم. قبل از ساعت 9 صبح،دكتر [حسن] حبیبى، [معاون اول رییس‌جمهور]، براى مشورت در مورد مذاكره با عزت ابراهیم، [معاون صدام حسین و] نایب رییس شوراى انقلاب عراق آمد؛ قرار است امروز به تهران بیاید. معمولاً قبل از ساعت 9 صبح، ملاقاتى نمى‌پذیرم.
19 دی 1369- دكتر [حسن] حبیبى، ظهر آمد و نتیجه مذاكره با عزت ابراهیم، [معاون رییس‌جمهور عراق] را گفت. صریحاً گفته است كه از كویت بیرون نخواهند رفت و در ژنو امتیازى نمى‌دهند و آماده دفاع در مقابل حمله آمریكا هستند و از ما هم كمك غذایى و دارویى مى‌خواهند.
از تلویزیون سی‌ان ان، فیلم مذاكرات وزیران امورخارجه آمریكا و عراق در ژنو را گرفتم؛ هر دو بعد از ختم مذاكرات، مضطرب و هیجانى به نظر مى‌رسند كه قابل حدس بود. اگر این حدس درست باشد، انتظار آنها این بوده كه عراقى‌ها در مذاكرات، عقب‌نشینى كنندكه نكرده‌اند. ساعت 12 شب خوابیدم.
20 دی 1369
وقت اذان صبح بیدار شدم و دیگر نخوابیدم. به اخبار رادیو بى‌بى‌سى و صدای‌آمریكا گوش دادم؛ شكست مذاكرات ژنو، خطر جنگ [در منطقه خلیج فارس]را بالا برده است. قیمت سهام در بورس‌ها پایین آمده و قیمت نفت و طلا بالا رفته است. تا ساعت 9 صبح، كارهاى عقب مانده انجام شد.
هیأت عراقى به ریاست آقای عزت ابراهیم آمدند. در جلسه رسمى، مذاكرات كوتاه و تشریفاتى بود. تقاضاى مذاكره خصوصى‌شان را با حضور دكتر [حسن] حبیبى، مترجم و رییس‌دفترم پذیرفتم. او از موضع ضعف و خضوع برخورد مى‌كرد و هیأت ، تلاش داشت ثابت كند كه در امر همكارى و صلح با ما، خلوص نیت دارند.
عزت ابراهیم ، جواب سوالات من را صریح داد. گفت بنا ندارند از كویت بیرون بروند؛ كویت را جزو خاك خود مى‌دانند. حتى پس از حل مسأله فلسطین - در فرض قبول آمریكا - فقط حاضرند كه دربارة كویت به مذاكره بنشینند و قبل از آن، حاضر به مذاكره نیستند. احتمال جنگ را جدى گرفته‌اند و آماده دفاع هستند و خیال مى‌كنند شكست نمى‌خورند؛ قول داد مسأله اسرا را حل كنند.
او تقاضاى صریحى نكرد، جز اعتماد و حركت سریع در جهت صلح و همكارى. او بیان خواسته‌ها را به عهده همراهانش گذاشته بود.
21 دی 1369 - عصر شورای عالى امنیت ملى جلسه داشت. دربارة تقاضاهاى عراقى‌ها بحث كردیم. قرار شد در حد پذیرش هواپیماهاى مسافربرى آنها و عدم سخت‌گیرى درخصوص رفتن غذا و دارو به صورت غیر رسمى به عراق، در مقابل تحویل منافقین موافقت شود.
24 دی 1369- ساعت هشت و نیم صبح به دفترم رسیدم. در اخبار، شكست مذاكرات آقای دكوئیار، [دبیركل سازمان ملل] با صدام [حسین، رییس‌جمهور عراق] در بغداد، جلب توجه مى‌كند و جنگ را در افق نشان مى‌دهد.
25 دی ماه 1369- تلفنى با رهبرى صحبت كردم. قرار شد بپذیریم كه هواپیماهاى غیرنظامى عراقى به ایران بیایند.