یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
پيام نوروزى رهبر انقلاب به مناسبت حلول سال 1387
یزدفردا :پيام نوروزى رهبر انقلاب به مناسبت حلول سال 1387
01/ 01/ 87
طلیعه‌ی بهار، امسال یك عید سه گانه است: اولاً میلاد مسعود نبی مكرّم (صلّی الله علیه و آله و سلم) و سپس میلاد مسعود حضرت صادق (علیه الصّلاه و السّلام) و آنگاه روز عید نوروز ملی ایرانی. به حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) سلام عرض می‌كنم و اعیاد مبارك را به ایشان تبریك می‌گویم ...
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مقلّب القلوب و الابصار، یا مدبّر اللّیل و النّهار، یا محوّل الحول و الاحوال، حوّل حالنا الی احسن الحال.
طلیعه‌ی بهار، امسال یك عید سه گانه است: اولاً میلاد مسعود نبی مكرّم (صلّی الله علیه و آله و سلم) و سپس میلاد مسعود حضرت صادق (علیه الصّلاه و السّلام) و آنگاه روز عید نوروز ملی ایرانی. به حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) سلام عرض می‌كنم و اعیاد مبارك را به ایشان تبریك می‌گویم و همچنین به عموم ملت ایران و به عموم مسلمانان و به همه‌ی محبان و عاشقان اهل بیت پیغمبر، تبریك عرض می‌كنم؛ همچنین به همه‌ی ملتهایی كه عید نوروز را گرامی می‌دارند و در این جشن آغاز سال با ایرانیان شریك و سهیم هستند. امیدواریم این سال خوب، این بهار زیبا و پُر طراوت، یك سال پُر بار برای عموم مسلمانان و بخصوص برای ملت عزیز ایران باشد. لازم می‌دانم در آغاز عرایض، به خانوادهای معظّم شهیدان و جانبازان و ایثارگران راه حق تبریك عرض كنم.
نگاه گذرایی می كنیم به سال 86 و نگاه كوتاهی به سال 87 . سال 86 سال مهم و پُر حادثه و عزت‌آفرینی برای ملت ایران بود. در آغاز این سال ماجرای دستگیری و سپس عفو و آزادی ملوانهای متجاوز بیگانه به كشورمان، ملت را سرافراز کرد و چهره‌ی ملت عزیز ما را در دنیا چهره‌ای مقتدر و در عین حال بردبار و پُرگذشت نشان داد؛ در پایان این سال هم انتخابات پُر شكوه و با عظمت ملت و انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی، برای چشمان حیرت‌زده‌ی جهانیان یك حادثه‌ی بزرگ، و برای ملت ایران ـ برای دوران چهار سال ـ سرنوشت ساز بود. در این حادثه هم ملت عزیز ما عظمت خود، اقتدار خود، حضور پُر صلابت خود و عزم جدی خود را برای درست اداره كردن كشور و حضور در میدانهای مدیریت كشوری، نشان دادند.
در طول سال 86 كارهای با ارزشی از سوی مسئولین كشور ـ چه دولت، چه مجلس و چه مسئولین در سراسر بخشهای گوناگون ـ و همچنین کارهای بزرگی از سوی آحاد ملت، انجمنهای علمی و مجموعه‌های دانشجویی و كاوشگر، برای ملت ایران انجام گرفت و ملت ایران را در میدانهای مختلف و عرصه‌های مختلف به پیش برد؛ پیشرفتهای علمی، پیشرفتهای عمرانی و كارهای سازندگی مهمی كه در بخش آبادانی كشور انجام گرفت، همه‌ی اینها ـ چه آنچه مربوط به بحث تقنین و چه آنچه مربوط به مرحله‌ی اجرا بود ـ برای ملت ایران بسیار پر سود و ان‌شاءالله مایه‌ی پیشرفت و شكوفایی شد.
البته در طول سال ضایعات و فقدانها و ناكامی‌هایی هم داشتیم: چه در برنامه‌های گوناگون و چه در مورد از دست دادن شخصیتهای عزیز. البته زندگی همین است و برای یك ملت، شادیها و غمها، شیرینیها و تلخیها همیشه به هم آمیخته است؛ مهم این است كه در میانه‌ی این حوادث گوناگون، یك ملت بتواند هدف خود را مشخصاً در نظر داشته باشد و بسوی آن هدف گامهای بلندی بردارد. آخرین حادثه‌ی تأسف‌بار هم فقدان عزیزان دانشجویی بود كه در سانحه‌ی دلخراشی اتفاق افتاد و همه‌ی ما را مصیبت‌زده كرد.
اما در مورد سال 87 كه اكنون آغاز می‌شود، چشم‌انداز و امیدهای ما بسیار روشن و متعالی است. در این سال نظام مقدس جمهوری اسلامی سی سالگی خود را تمام می‌كند و سه دهه را پشت سر می‌گذارد. در این سه دهه، ملت ایران و مسئولین تلاشهای بسیار با ارزشی انجام دادند: در دفاع از كشور، در دفاع از استقلال و عزت ملی و در پیشرفتِ به سمت اعتلای علمی و عملی. در طول این سالهای متمادی، ملت ایران بر آن بود كه عقب‌ماندگیهای سالهای طولانی گذشته‌ی پیش از انقلاب را جبران كند و موفقیتهای بزرگی هم در این راه به دست آورد. آنچه در طول این سالهای متمادی انجام گرفته است، در تاریخ ملت ایران كارهای برجسته و ان‌شاءالله ماندگاری خواهد بود.
و اما امسال سالی است كه ما امیدهای زیادی به حركت و تلاش در این سال بسته ایم. اولاً مجلس تازه نفسی به میدان كار و تلاش قدم می‌گذارد و ثانیاً دولت خدمتگذار و پُر تلاش و خستگی‌ناپذیری بر سر كار است. اگر مجلس و دولت ان‌شاءالله با حكمت و درایت و تدبیر كارها را برنامه‌ریزی بكنند، امید این هست كه ما در این سال بتوانیم كارهای بزرگی انجام بدهیم. هم در صحنه‌ی داخلی و هم در عرصه‌ی پیچیده‌ی بین‌المللی، ملت ایران نیاز به كار و ابتكار و تلاش مجدانه دارد. ما باید آنچه را كه در گذشته ـ در دروان حكومت طاغوتها ـ از دست داده‌ایم و دچار عقب ماندگی شده‌ایم، جبران كنیم؛ این ایجاب می‌كند كه ما تلاشمان را هرچه می توانیم بیشتر و بیشتر و جدی‌تر كنیم. در عرصه‌ی داخلی آنچه مورد نیاز است، پیدا كردن راههای میان‌بر همراه با تدبیر و درایت و حكمت است؛ ما نمی‌توانیم آرام و معمولی حركت كنیم؛ باید با شتابی حساب‌شده و منظم و منضبط پیش برویم. باید بتوانیم كارهایی را كه برای نسلهای آینده ماندگار خواهد بود انجام بدهیم. در عرصه‌ی بین‌المللی دوستانی در جهان داریم، دشمنانی هم داریم، كسانی هم هستند كه دشمن نیستند لكن رقیب ما هستند؛ این عرصه‌ی پیچیده هم نیاز دارد كه تلاشمان را مدبرانه و شجاعانه و عزت‌مدارانه برنامه‌ریزی كنیم. در این عرصه اگر موفق بشویم، این موفقیت در توفیقات داخل كشور و پیشرفتهای بزرگ ملت ایران در زندگی خود هم اثر خواهد گذاشت.
خوشبختانه مسئولین كشور عزت ملی را كاملاً در نظر دارند و می‌دانند كه در مقابل زیاده‌خواهی دشمنان، راه نجات تسلیم شدن و عقب‌نشینی كردن نیست؛ اگر دشمن زورگویی و زورگیری می كند، باید در مقابل دشمن ایستاد و پیشرفت كرد. علاج ملت ایران در كسب اقتدار است؛ این اقتدار فقط به معنای اقتدار نظامی نیست؛ باید اقتدار علمی، اقتدار اقتصادی، به دست آوردن قدرت اخلاقی و اجتماعی و بالاتر از همه‌ی اینها اقتدار معنوی و روحی ـ كه از اتكال به خداوند متعال برای یك ملت حاصل می شود ـ هم کسب کنیم. اگر بخواهیم در صحنه‌ی قدرت‌یابی ملت ایران پیش برویم و به هدفهای خود دست پیدا كنیم، ملت و دولت باید به یكدیگر دست دوستی و همكاری كامل بدهند؛ همچنانی كه بحمدالله ملت همواره پشتیبان مسئولان بوده است، باید این پشتیبانی ـ هر چه بیشتر ـ ادامه پیدا كند و ملت و دولت با یكدیگر همكاری كنند. قشرهای گوناگون ملت ایران، قشر عالمان و فرزانگان و محققان، قشر دانشجویان، قشر كارگران و كشاورزان، قشر سرمایه‌گذاران و كسانی كه قادرند با سرمایه‌گذاری خود ملت را به پیش ببرند، مدیران بخشهای گوناگون مؤسسات دولتی و غیردولتی، همه‌ی اینها باید احساس بكنند كه بار سنگین پیشرفت كشور بر دوش آنهاست و تكلیفی است الهی و مردمی و نتائج انجام این تكلیف عاید همه خواهد شد و همه ـ و بیش از همه، خود آن كسانی كه این تكلیف را به بهترین وجهی انجام داده‌اند ـ از آن سود خواهند برد.
من برای این سال دو چیز را انتظار می‌برم: یكی این‌كه در همه‌ی بخشهایی كه گفتیم باید نوآوری بوجود بیاید؛ مسئولان دولتی در روشهای اقتصادی، در روشهای سیاسی و دیپلماسی، در پیشبرد كشور به سمت علم و تحقیق، در گسترش فرهنگ مطلوب در میان كشور، در ارائه‌ی خدمات به همه‌ی قشرها بخصوص قشرهای محروم و مظلوم، در آبادانی كشور، آحاد مردم در دانشگاهها، در بنگاههای اقتصادی، در دستگاههای گوناگون اجتماعی و خدماتی، هر كدامی نیاز دارند در كار خود و در عرصه‌ی فعالیت خود نوآوری كنند؛ این نقطه‌ی اولی است كه مورد انتظار ماست. در این سال باید نوآوری فضای كشور را فرا بگیرد و همه خود را موظف بدانند كه كارهای نو و ابتكاری را ـ در سایه‌ی مدیریت صحیح و تدبیر درست ـ در فعالیت كشور وارد كنند. انتظار دوم این است كه فعالیتهایی كه در سالهای گذشته انجام گرفته است، كارهایی كه دولت كرده است، سرمایه‌گذاری‌های بزرگی كه مسئولان گوناگون و آحاد مردم در بخشهای مختلف ـ چه سرمایه‌گذاری مادی، چه سرمایه‌گذاری معنوی ـ انجام داده‌اند، اینها به شكوفایی برسد و مردم نتایج آن را در زندگی خود حس كنند. برخی از كارها امروز آغاز می‌شود، لكن بزودی نتیجه‌ی خود را نشان نمی‌دهد؛ كارهایی كه در سالهای اخیر انجام گرفته است و همچنین بسیاری از كارهایی كه در طول سالهای گذشته انجام گرفته است، باید نتایج خود را بتدریج به مردم نشان بدهد و كام مردم را شیرین كند؛ باید آنچه را كه كاشته‌ایم، شكوفا بشود و به مردم ثمر بدهد. لذا من امسال را «سال نوآوری و شكوفایی» می‌نامم و انتظار دارم كه ان‌شاءالله هم در زمینه‌ی نوآوری و هم در زمینه‌ی شكوفایی، ملت ما شاهد نتایج شیرینی باشند و سال را ان‌شاءالله به بهترین وجهی، با عزت، با موفقیت، با كامیابی و شادابی و با توان بیشتر به پایان ببرند.
از خداوند متعال توفیق آحاد مردم عزیزمان و توفیق مسئولین محترم كشور را مسئلت می‌كنم و امیدوارم دعای حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) شامل همه‌ی مردم باشد و روح مطهر امام بزرگوارمان ـ كه گشاینده‌ی این راه و آغازكننده‌ی این فصل جدید زندگی ملت ایران بودند ـ با اولیاء پروردگار محشور گردد.
والسلام علیكم و رحمه الله و بركاته