یزدفردا

ياد داشت هاي يزدفردا

تقسیمات تازه در گردشگری سلامت

احمد بهار

صنعت گردشگری پس از نفت و خودرو ، سومین صنعت بزرگ جهان به شمار می آید. این در گردش مالی کشورها جایگاه ویژه دارد و در آینده به حتم یکی از صنایع نخست جهان خواهد بود . سالها قبل مرکز گردشگری شکلی عمومی داشت. باگذر زمان و پیشرفت این صنعت ،کم کم زیر شاخه های تخصصی فراوانی شهر گردی ، گردشگری فرهنگی، آثار با ستانی، طبیعت گردی، گردشگری ورزشی و سلامت به آن اضافه شد. در این میان برخی برای بر خورداری از سلامت اقدام به سفر به شهر یا کشور دیگری میکردند، این افراد جزو گروه گردشگری سلامت قرارمی گیرند. گردشگری سلامت در تقسیم بندی سازمان جهانی جهانگردی،دارای زیر مجموعه های مختلفی است که به گفته دکتر علیرضا جباری ،دکترای مدیریت خدمات بهداشت و در مان ،این تقسیم بندی دارای نواقصی است . جباری معتقد است گردشگری سلامت(health tourism) دامنه وسیعی از پیشگیری ،درمان و بازارتوانی را برای افراد در بر می گیرد. برای این نوع گردشگری طبقه بندی های مختلفی وجود دارد. به این ترتیب گردشگری سلامت به گروه های زیر دسته بندی می شوند.
نخست گردشگرانی که برای برخورداری از امکانات درمانی و یا بهبود برخی بیماری ها با استفاده از منابع طبیعی وارد کشور دیگری می شوند. به این افراد curative or therapeutic tourism می گویند. سفر به قصد درمان عارضه جسمی خاص ، مانند بیماری پوستی (پسوریازیس) ،آرتریت ،روماتیسم یا مشکلات تنفسی نیز جزو این دسته قرارمیگیرند. این گردشگران از منابع درمانی طبیعی نظیر چشمه های گرم و معدنی ، دریاچه های نمک،لجن، شن رادیواکتیو ،حمام های گیاهی ، نور آفتاب و آب و هوا استفاده می کنند. دراین نوع درمان بیمار بر اساس عارضه، به طور میانگین 2 تا 4 هفته و گاه ماه ها در محل درمان می ماند. دسته دوم کسانی هستند که سفر را راهی برای دوری جستن از تنش های روزانه و تجدید قوا در هر مرکز بهداشتی یا چشمه ها بدون نظارت پزشکی می دانند ،به این گروه Preventive/wellness toueism می گویند. این اشخاص هیچ گونه عارضه جسمی ندارد و از نظر خودشان داری سلامتی کامل هستند و نیازی به درمانهای معمولی ندارند. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، فقط نبود بیماری به معنای سلامت نیست ،بلکه فرد باید از نظر روحی ، جسمی، روانی و اجتماعی و حتی مسایل هیجانی و احساسی در حالت طبیعی باشد. پیداکردن چنین شخصی در دنیای کاری مشکل است . بنابر این ما فرض را بر این می گذاریم که اگر افرادی در قضاوت خود احساس سلامتی کنند، بیمار نیستند.
پس اگر کسی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری ها به کشوری سفر کند و در آنجا حداقل 24 ساعت اقامت داشته باشد و به مرکزی مراجعه کند که منابع طبیعی درمانی را در اختیارش قراردهند و یا این که برخی از آزمایش ها نظیر چکاب تندرستی را انجام دهد برخی نیز برای چکاب های پزشکی کلاسیک و درمان های غیر جراحی، یا خدمات جراحی (انتخابی ،زیبایی)، خدمات دندانپزشکی (اساسی، زیبایی) ویا مسایل مربوط تولید مثل همچون (زادو ولد، نازایی و تغیر جنسیت در جنین و افراد بالغ ) و یا خدمات پزشکی سنتی، جایگزین و مکمل به کشور میزبان سفر میکنند.
گردشگری سلامت تقسیم بندیهای فراوانی دارد، اما تمام این تقسیم بندی ها دارای نقاط ضعف و قدرتی هستند و نمی توانند انواع گردشگران سلامت را در دنیا پوشش دهند. در چنین شرایطی دکتر جباری دست به تقسیم بندی جدیدی زده و پس از تحقیقات ، شاخه های زیر را برای گردشگری سلامت ارایه داده است.

برای درک بهتر گردشگری درمانی طبی دکتر جباری طبقه بندی زیر را تعریف کرده است.

 1- گردشگرانی که علاقه مند به برخورداری از خدمات پزشکی سنتی، جایگزین و مکمل کشور میزبان هستند.

2 – گردشگرانی که علاقه به برخورداری از خدمات پزشکی کلاسیک (امروزی) در کشور میزبان هستند.

 1-2 گردشگرانی که به دنبال درمان های غیر جراحی هستند .(دارو،اشعه...)2-2 گردشگرانی که درمان های جراحی هستند.

 1-2-2 گردشگرانی که دنبال درمان های جراحی زیبایی هستند.

 2-2-2 گردشگرانی که پی درمان های جراحی برای درمان بیماری هستند

 3-2 گردشگرانی که به دنبال خدمات دندانپزشکی هستند.

 1-3-2 گردشگرانی که به دنبال خدمات دندانپزشکی برای زیبایی هستند.

 2-3-2 گردشگرانی که به دنبال خدمات دندانپزشکی برای درمان بیماری هستند.

 4-2 گردشگرانی که به دنبال خدمات مربوط به تولید مثل هستند

 1-4 -2 گردشگرانی که برای درمان نازایی به کشوری مراجعه می کنند.

2-2-4 گردشگرانی که به دنبال تغییر جنس جنین شان هستند و یا افراد بالغی که پی تغییر جنسیت هستند.

3-2-4 گردشگرانی که برای زایمان به کشورهای دیگر سفر می کنند.

يزدفردا