یزدفردا

عجبا…!!!
دلی کز عشق گردد گرم افسردن نمی داند
چراغی را که این محفل بود مردن نمی داند
دلی دارم که هرچندش بیازاری نیازارد
نه دل سنگ است پنداری که افسردن نمی داند
بیش ۱۵روز از اعتراض بیش از سه هزار نفر به نمتیندگی از چهل هزارنفر مردم مظلوم بافق می گذرد. اعتراضی که از حمایت پیر و جوان شهری و روستایی, مسؤل و غیر مسؤل برخوردار است. اعتراضی که از حمایت مسؤلین استان از استاندار و معاونش گرفته تا نمایندگان استان و شهرستان, مسؤلین شهرستان و حتی مسؤلین سنگ آهن برخوردار است. اعتراضی که همه حقانیت آنرا پذیرفته اند.
ولی عجب آن است که پس از این مدت طولانی دست نوازشی از بالا بر سر این مردم رنج دیده و محنت کشیده دراز نشده و کوچکترین توجهی به آنها نگردید تا مرهمی بر جراحات و تسکینی بر آلام آنان باشد. عجب از کسانی است که ادعای مردمداری می کنند و و انگار نه انگار که بزرگترین کارگاه استان بیش از ۱۵روز تعطیل و نیروهای باغیرت و شجاع آن دلنگرانند.
چگونه ما حامیان نوید امیدیم و منادیان تدبیر که حاضر نیستیم با یک سفر کوتاه به پای درد دل مردمی بنشینیم که حرفی جز احقاق حقوق شهر و دیار محروم خود ندارند. و اینک چشم اندازی جز یأس و نومیدی در پیش رویشان مجسم نمی باشد. انتظاری بیش از حد قایل نیستند فقط می خواهند بدانند کسانی که در رأس نشسته اند چقدر همت دارند؟؟!!!
سید ابوتراب ضیایی بافقی