شاعر شوريدهاي كه كلماتش را چون گدازههاي آتشفشان بر جان هاي تشنه ميافكند و آتششان ميزد. با آن صداي گرم و رسا و آن لحن حماسي و آن هيبت باشكوه. كه البته همه ديدهايم و شنيده ايم و حاجتي به اين توصيفات نيست.
مرحوم آقاسي از مساجد دورافتاده ترين روستاهاي سيستان و بلوچستان تا بزرگترين محافل مذهبي پايتخت مخاطب داشت. و تازه مثل هر شاعر راستين ديگر، بعد از مرگ غريبانه اش بسيار بيشتر از دوران حيات ظاهري اش زنده است و شور مي آفريند.آقاسي مدتي نيز در جبهههاي جنگ در مناطق شوش دانيال و جزيره مجنون و سه راه جفير و شلمچه بود.
از وي كه با مثنوي بلند شيعه در جامعه شناخته شد، اشعار زيادي در خصوص جبهه و اهل بيت بر جاي مانده است.
محمدرضا آقاسي،شاعر و مثنويسراي اهل بيت عصمتوطهارت، در سن٤٦ سالگي، بامداد سه شنبه سوم خرداد ماه ٨٤ به علت عارضه قلبي در مركز تخصصي قلب تهران دار فاني را وداع گفت.
پيكر وي 5 خردادماه از مقابل معراج الشهداي تهران تشييع و در قطعه ۲۵ شهيدان بهشت زهرا به خاك سپرده شد.
فايل صوتي زير مربوط به اشعار دفاع مقدس با صداي مرحوم آقاسي است.