زمان : 22 Mordad 1392 - 20:38
شناسه : 75136
بازدید : 2265
مهارت آفرینی آری، مدرک آفرینی خیر! مهارت آفرینی آری، مدرک آفرینی خیر! دکتر غضنفر میرجلیلی

دکتر میرجلیلی با بیان اینکه امروزه تب و تاب انتخاب رشته دانشگاهی توسط داوطلبان کنکور دغدغه خانواده ها و عزیزان مشتاق ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر تحصیلی است گفت : دلواپسی ها، نگرانی ها و شک و تردید ها در انتخاب رشته موضوع روز عزیزان راهی دانشگاه است.

عضو اتاق بازرگانی استان ادامه داد: هرچند افزایش بی رویه دانشگاهها و رشته های تحصیلی امکان ادامه تحصیل را تقریباً برای همگان فراهم کرده است و لیکن فراوانی انتخاب نیز سردرگمی را نیز به همراه آورده است در عین حال صرف چند سال از بهترین ایام عمر جوانان در یک رشته تحصیلی چنانچه مورد علاقه دانشجو نباشد و اگر مورد نیاز بازار کار نیز نباشد ظلمی جبران نشدنی است و مسبب تغییر مسیر زندگی جوانان خواهد بود.

این دانشیار بازنشسته دانشگاه افزود: در حال حاضر بازار کار برای تحصیل کرده ها بی رونق و بیشترین بیکاری در قشر تحصیل کرده­هاست و جوانانی که روزی با شوق و ذوق وارد دانشگاه شده اند و با زحمت و صرف عمر گرانقدر به امید روزی که وارد بازار کار شوند و به کشور خدمت کنند در کلاسهای درس اساتید شرکت کرده اند، چرا باید امروز به دنبال کار از هر نوعی که پیش آید باشند و تازه به آن هم دست نیابند و چرا باید با این همه رشته تحصیلی، دانشگاه و مؤسسه آموزش عالی هنوز برخی از مهارت ها و دانش ها کمیاب و یا گاهی نایاب باشد و چرا باید در برخی رشته ها تراکم تحصیل کرده بیکار وجود داشته باشد؟

دکتر میرجلیلی اظهار داشت: در برنامه پنجم توسعه، قرار است تعداد فارغ التحصیلان کاردانی دو برابر و يا فارغ التحصیلان کارشناسی ناپیوسته و پذیرش دانشجو در تحصیلات تکمیلی افزایش یابد ولی با پذیرش بی حد و حصر دانشجو آنهم در مقطع کارشناسی باکنکور و بدون کنکور، ورود دانشجو به دوره کاردانی کم رنگ تر شده است

وی خاطرنشان کرد:  ما با توجه به مدرن شدن صنایع و فعالیت های خدماتی به مهارت ها ی ویژه نیازداریم، دیگر یک کارگر ساده توان انجام کار در صنایع جدید و پیچیده را ندارد و تخصص ویژه، اختصاصی و دقیق مورد نیاز بازار کار است و اینگونه فعالیت ها فقط از عهده تکنسین های کاردان بر می آید که امروزه ادامه تحصیل در اینگونه رشته ها کم رنگ تر شده است

عضو اتاق بازرگانی استان اضافه کرد:  گذشته از آن برنامه ها و سرفصل های آموزشی دانشجویان مقاطع مختلف سی سال پیش تنظیم شده است که در محیط کسب و کار فعلی چندان کارائی ندارد.

این دانشیار بازنشسته دانشگاه افزود: به مسئولان آموزش عالی فرض است که با توجه به نیاز صنایع، خدمات و جامعه به پرورش دانشجو بپردازند باید با نظر سنجی از بنگاههای اقتصادی و صنعتی به پرورش دانشجو پرداخته شود

دکتر میرجلیلی گفت:  صرف افزایش دانشجو و پذیرش بیشتر دانشجو در هر رشته ای نباید ملاک باشد و نیاز بازار کار و آمایش سرزمین باید در اولویت قرار گیرد.

وی ادامه داد: آنچه امروز وجود دارد وجود رشته های گوناگون در دفترچه انتخاب رشته است که داوطلب ورود به دانشگاته می تواند تا صد رشته انتخاب کند و آیا کسی هست که به 100 رشته تحصیلی علاقه مند باشد ! حتماً جواب منفی است. پس چرا باید شرایط را طوری فراهم کنیم که دانشجو ناخواسته در دام یک رشتهای که علاقه ندارد و مورد نیاز هم نیست بیافتد و در نهایت با صرف عمر به عنوان یک تحصیل کرده ناراضی و مضطرب، افسرده و بیکار وارد جامعه شود.

عضو اتاق بازرگانی استان افزود: در کشور ما با کوچک شدن دولت، اکثراً بخش خصوصی خواهان تحصیلکرده هاست و بخش خصوصی فارغ از نام دانشگاه به مهارت متقاضی کار چشم دوخته است. بخش خصوصی کارائی لازم دارد نه عنوان مدرک تحصیلی و نه نام دانشگاه، بخش خصوصی دنبال بهره وری است. و اتفاقاً بهره وری باعث رشد اقتصادی خواهد بود و این حرکت مثبتی است، لذا کسانیکه مهارت دارند و خوب تحصیل کرده اند بیشتر خواستار دارند و کسانیکه صرفاً دارای مدرک تحصیلی و فاقد کارائی هستند باید پشت درب پذیرش معطل بمانند.

دکتر میرجلیلی با طرح سوال "با این همه چکار باید کرد؟" راهکار های برون رفت از این وضعیت را اینگونه عنوان کرد:

1-   بر برنامه ریزان و دست اندران کاران آموزش عالی است که بیشتر در راستای بازارکار به پذیرش دانشجو اقدام نمایند ودر سرفصلها دروس تجدید نظر نمایند.

2-   دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی باید در کتب آموزش دروس آکادمیک، پتانسیل های مورد نیاز بازار کار را در دانشجویان ایجاد کنند و این با تأسیس باشگاههای کارآفرینی در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی میسر است که با ایجاد رابط نزدیک با صنعت و جامعه آموزش عالی لازم را به دانشجویان برای جذب در بازار کار ارائه نماید.

3-   مشاوران و خانواده ها باید در راهنمائی داوطلبان در رشته های مورد علاقه داوطلب و حسب نیاز بازار کار بیشتر دقت کنند و جوانان را به تحصیل در اینگونه رشته ها فارغ از نام دانشگاه ترغیب نمایند.

4-   بخش صنایع، خدمات باید تعامل بیشتری با دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی داشته باشند و فضا را برای کسب مهارت عملی دانشجویان باز کنند که تاقهای بازرگانی و صنایع و معادن می توانند به عنوان حلقه واسط عمل کنند و دولت نیز باید حمایت های لازم را در این زمینه داشته باشد که نحوه این ارتباط در این تعامل نمی گنجد و احتیاج به بحث بیشتری دارد.

5-   در نهایت به دانشجویان فرض است که دانشجو باشند و نه دانش آموز! و فقط در پی کسب مدرک نباشند خوب تحصیل کنند و در کسب مهارت از هیچ کوششی دریغ ننمایند و آنرا به هر طریق ممکن بجویند. که امروزه مهارت کارآفرینی است نه مدرک تحصیلی

وی در پایان اظهار داشت: به امید آنروز که بتوانیم از پتاسیل و استعدادهای بی نظیر جوانان کشورمان بطور بهینه استفاده کنیم و تک تک جوانان تحصیل کرده مبدأ کار، مهارت و کارائی و افتخار باشند.

دکتر غضنفر میرجلیلی

دانشیار بازنشسته دانشگاه و عضو اتاق بازرگانی، صنایع معادن و کشاورزی استان یزد