یزدفردا

آفتاب سوزان و هواي تفتيده و دهان روزه خيلي‌ها را به خنكاي خانه و كولر مي‌كشاند. عده‌اي در بخش خصوصي جلاي وطن كرده و به ييلاقات داخل و خارج استان پناه مي‌برند. در بخش دولتي عليرغم متناسب بودن دما از ساعات كاري شان كاسته اند. اما اجبار شغلي و اقتضاي كار به گروهي صبري جميل داده است. خبازان از اين دسته‌اند در گرم ترين نقطه ايران گرم ترين جا كنار تنور نانوايي است.
سيماي مومنانه شاطر و همكاران چنان برافروخته و لبهايشان چنان خشكيده بود كه گويي زانوانشان تحمل اين سختي طاقت فرسا را نداشت.
او نه جاي پناه بردن از لهيب تنور و گرماي تيرماه كوير داشت ونه جولان كار و عشق به همنوع ترك خدمت را مجوز مي‌داد لذا پيشنهاد مي‌كنم: روزه داران گرسنه‌اي كه با نان داغ او روزه مي‌گشايند جا دارد دست دعا براي سلامتشان بردارند و بر روح پدر و مادري كه آنها را بدين كار گمارده‌اند درود و سلامت دنيا و عاقبت به خيري آخرت بخواهند. يادمان باشد كلام سپاس آميز و لبخند تشكر ما خرجي ندارد ولي نسيم خنكاي آن روح و جسم و خسته و تشنه آنها را آرامش مي‌بخشد.
حضور مسئولان بخصوص فرمانداري و مسئولان ذي ربط آرد و نان همراه با تشكر از آن دسته از نانوايان كه نان با كيفيت ارائه مي‌دهند و به طور قطع خالي از ثواب و صواب نيست.