در مقدمه توجیهی این لایحه آمده است: به منظور حمایت از زنان شاغل سرپرست خانوار یا دارای فرزند زیر هفت سال یا معلول یا دارای همسر یا فرزند مبتلا به بیماریهای صعبالعلاج و با توجه به تعدد نقش آنها در خانواده (به عنوان همسر و مادر) و به تبع آن وظایف متعدد ناشی از نقشهای یادشده و نظر به اهمیت و ضرورت برقراری تعادل بین این نقشها وتطبیق شرایط کار با وضعیت خانوادگی و برای ایفای شایسته وظایف مربوط و در راستای کاستن از زحمات و آلام زنان جامعه، «لایحه کاهش ساعت کار زنان شاغل» برای طی تشریفات قانونی تقدیم مجلس میشود.
براساس ماده واحده این لایحه ،ساعات کار هفتگی زنان شاغل (اعم از رسمی، پیمانی و قراردادی) سرپرست خانوار یا دارای فرزند زیر هفت سال یا معلول یا دارای همسر یا فرزند مبتلا به بیماریهای صعب العلاج در دستگاههای اجرایی ماده (222) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران- مصوب 1389- و بخش غیر دولتی (مشمولین قانون کار و تامین اجتماعی) با تایید مراجع ذیربط سیوشش ساعت در هفته با دریافت حقوق و مزایای چهل وچهار ساعت تعیین میشود. همچنین، کارفرمایان بخش غیردولتی از اعمال تخفیف پلکانی یا تامین بخشی از حق بیمه سهم کارفرما برخوردار میشوند.
آییننامه اجرایی این قانون راجع به تعیین مشمولین، نحوه محاسبه ساعات کار یا اعمال تخفیف در حق بیمه سهم کارفرما و سایر موارد ظرف سه ماه پس از تصویب توسط معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییسجمهور و وزارتخانههای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.