یزدفردا

شهر ما از دیرباز دارای خصوصیاتی بوده است که دل کندن از آن را برای بسیاری از ما حتی برای مدت کوتاهی سخت می کند، هر  چند نغمه های اغوا کننده رشد و توسعه در شهرهای بزرگ و مراکز استان هر روز با صدایی بلندتر شنیده می شود.

طبس از لحاظ نعمتهای خدادای و مواهب طبیعی نظیر منابع آب، معادن، کشاورزی، صنایع دستی، منابع طبیعی و غیره دارای شاخصهای بسیار خوبی در استان است که جایگاه منحصر به فردی را در استان از لحاظ گردشگری و رشد و توسعه به خود اختصاص داده است.

شاید هر یک از ما همشهریان بارها از خود پرسیده باشیم با وجود این همه نعمتهای خدادادی و ظرفیتهای مختلف در شهرمان، چرا همچنان باید شاهد سبقت سایر شهرهای استان در پیشرفت و توسعه از خود باشیم.

آیا صرف اینکه به خود بقبولانیم که حتماً حقمان پایمال شده و مسئولان دیگر شهرستانها با اعمال نفوذ خود این امکانات را مختص شهرهای خود کرده اند، کافیست؟ و یا باید نیم نگاهی به خود نیز داشته باشیم و حداقل سهمی از این مشکل را به پای خویش نیز بنویسیم؟

اینکه توسعه شهرمان با پیگیریهای تمام مسئولان از جمله امام جمعه محترم ، نماینده محترم شهر در مجلس شورای اسلامی، رؤسای ادارات   و نهادها و سایر مسئولان میسر است، غیر قابل انکار است... ولی مراد از این بحث، نقش مردم در توسعه شهر و به عبارت دیگر نقش مدیریت شهری در رشد و توسعه شهر می باشد.

با توجه به در پیش بودن انتخابات شورای شهر طبس که پایه و اساس مدیریت شهری در ۴ سال آینده خواهد بود، این سوال پیش می آید که با وجود گذشت ۳ دوره از فعالیت شورای شهر، آیا شهرستان طبس به لحاظ سرعت رشد و توسعه در مقایسه با زمان عدم وجود شورای شهر، گام چشمگیری رو به جلو برداشته است و یا فعالیتهای عمرانی شهرداری در زمانی که شهردار با  رای شورا انتخاب نمی شد، با زمان حال تفاوت فاحشی داشته است؟

این مطلب را می توان در مقایسه با سایر شهرها نیز مورد بحث قرار داد که حتماً پاسخ همشهریان ما در این شهرستان یک(( نه)) قاطع خواهد بود.

پس به نظر میرسد باید اولین گام را در گزینش اعضای شورای شهر برداشت و با گرم شدن تدریجی تنور انتخابات مجموعه ای از اسامی کاندیداها روی خروجی سایتهای مختلف قرار گرفته است و در کنار آن صحبتی از بحث جدید در طبس به نام ائتلاف همیار بر سر زبانها افتاده است.

متاسفانه سالیان سال است که شهر طبس در معضل خودساخته ای به نام محله گرایی می سوزد و افسوس که با گذشت این همه سال از تشکیل ارگانهای مختلف خدمات شهری نظیر شهرداری در شهرمان، هنوز نیز با شدت بیشتری از این مشکل ضربه می خوریم.

آنقدر که در طول این سالیان دراز از بابت به کرسی نشاندن حرف محله خود که با محله دیگر تنها چند متر فاصله دارد، به خود زحمت داده ایم، به فکر نتیجه کار و عاقبتی که تصور آن با توجه به تجربه دوران قبلی شورای شهر کار سختی نیست، نبوده ایم.

و باز هم تأسف ما باید وقتی دوچندان شود که کسانی آتش بیار این معرکه شده اند که اکثراً دارای وجهه علمی، عقیدتی و مذهبی قابل قبولی در بین مردم شهر بوده اند، حال به خود برمیگردیم.

آیا ما به عنوان یک انسان بالغ نباید قبل از تصمیم گیری به نفع ائتلاف های قوی که با وحدت و انسجام خود باعث پیشرفت و آبادانی شهرمان می شوند، کمی به گذشته و آینده خود نگاه کنیم؟

این که عده ای از دوستان در شورا کنار هم جمع شده و با برافراشتن پرچم محله خود به جنگ محله دیگر بروند، آیا این امر باعث عقب ماندگی شهر و در جازدن شهرمان نخواهد شد؟

ائتلاف را وقتی به کار میبریم که چند کاندیدا با هم، هم قسم می شوند و برای پیشرفت شهرشان کلیه اختلاف نظرها را کنار می گذارند و فقط در راه اعتلای شهرشان گام برمی دارند.

اینکه من چند نفر از محله خود را دور هم جمع کنم و محله مقابل نیز در صدد مقابله به مثل برآید چه مفهومی غیر از لشکر کشی دارد؟

مگر قرار است که ما فقط برای محله خودمان کار کنیم؟ یا اگر یکی از محلات نماینده ای در شورای شهر آتی نداشت، باید به خود ببالیم و پیروزی را در مشت خود ببینیم؟

دوستانی که چنین ایده هایی را در بین مردم به اسم معتمدین مردمی رواج می دهند آیا ذره ای به فکر خدمتگزاری هستند؟ آیا به صرف اینکه خودشان در بین مردم دارای جایگاهی هستند، باید مردم را دچار این ضرر و زیان کنند که دود آن به چشم محلات محروم و کمتر توسعه یافته شهر خواهد رفت؟

آیا به واسطه سوگندی که خواهند خورد بین خود و خدای خود و به سنگینی مسئولیتی که بر دوش آنها گذاشته خواهد شد واقفند ؟

بیایید قبل از هر گونه واکنش و نوشتن نظرات تخریبی، کمی به این سوالات بیاندیشیم که فارغ از سلائق محلی و بیطرفانه نوشته شده است.

بهتر نیست برنامه ها و سوابق گروه ها  را ملاک و سنجش آن گروه بدانیم؟ همچنین کسانی نیز که خواسته یا ناخواسته همچنان بر این سنت غلط و ناهنجار صحه گذاشته و بعضاً قصد کاندید شدن به این شکل را دارند، بین منافع شهر و دردی که حاصل عقب ماندنگی ما در نتیجه اینگونه مسائل خواهد بود، راهی را انتخاب کنند که صلاح خود و شهرمان در آن خواهد بود .

امیدواریم خداوند عاقبت همه امور را ختم به خیر بنماید.