یزدفردا

شهر ما مهریز از دیرباز دارای خصوصیاتی بوده است که دل کندن از آن را برای بسیاری از ما حتی برای مدت کوتاهی سخت می کند. هر چند نغمه های اغوا کننده رشد و توسعه در شهرهای بزرگ و مراکز استان هر روز با صدایی بلندتر شنیده می شود. مهریز از لحاظ نعمتهای خدادای و مواهب طبیعی نظیر منابع آب، معادن، کشاورزی، صنایع دستی، منابع طبیعی و غیره دارای شاخصهای بسیار خوبی در استان است که جایگاه منحصر به فردی را در استان از لحاظ گردشگری و رشد و توسعه به خود اختصاص داده است. شاید هر یک از ما همشهریان بارها از خود پرسیده باشیم با وجود این همه نعمتهای خدادادی و ظرفیتهای مختلف در شهرمان، چرا همچنان باید شاهد سبقت سایر شهرهای استان در پیشرفت و توسعه از خود باشیم. آیا صرف اینکه به خود بقبولانیم که حتماً حقمان پایمال شده و مسئولان دیگر شهرستانها با اعمال نفوذ خود این امکانات را مختص شهرهای خود کرده اند، کافیست؟ و یا باید نیم نگاهی به خود نیز داشته باشیم و حداقل سهمی از این مشکل را به پای خویش نیز بنویسیم؟
اینکه توسعه شهرمان با پیگیریهای تمام مسئولان از جمله نماینده محترم شهر در مجلس شورای اسلامی، رؤسای ادارات و نهادها و سایر مسئولان میسر است، غیر قابل انکار است. ولی مراد از بحث اینجانب، نقش مردم در توسعه شهر و به عبارت دیگر نقش مدیریت شهری در رشد و توسعه شهر می باشد. با توجه به در پیش بودن انتخابات شورای شهر مهریز که پایه و اساس مدیریت شهری در ۴ سال آینده خواهد بود، این سوال پیش
می آید که با وجود گذشت ۳ دوره از فعالیت شورای شهر، آیا شهرستان مهریز به لحاظ سرعت رشد و توسعه در مقایسه با زمان عدم وجود شورای شهر، گام چشمگیری رو به جلو برداشته است و یا فعالیتهای عمرانی شهرداری در زمانی که شهردار با رای شورا انتخاب نمی شد، با زمان حاصل تفاوت فاحشی داشته است؟ این مطلب را می توان در مقایسه با سایر شهرهای استان نظیر میبد و اردکان نیز مورد بحث قرار داد که حتماً پاسخ هم استانیهایمان در این شهرستانها یک بله قاطع به نفع شورای شهرشان خواهد بود.
پس به نظر میرسد باید اولین گام را در گزینش اعضای شورای شهر برداشت. با گرم شدن تدریجی تنور انتخابات مجموعه ای از اسامی کاندیداها روی خروجی سایتهای مختلف قرار گرفته است و در کنار آن صحبتی از بحث آشنای ائتلاف بر سر زبانها افتاده است. به خودی خود ائتلاف کلمه ای است که در وهله اول توجه همگی ما را به مفهوم اتحاد جلب کند، ولی آنچه که شاید اکثر ما ازآن غافلیم این است که آیا در انتخابات شورای شهر، کارکردی که مدنظر ماست از مفهوم این نوع ائتلاف ها بیرون می آید؟ سالیان درازی است که شهرستان مهریز در معضل خودساخته ای به نام محله گرایی می سوزد و افسوس که با گذشت این همه سال از تشکیل ارگانهای مختلف خدمات شهری نظیر شهرداری در شهرمان، هنوز نیز با شدت بیشتری از این مشکل ضربه می خوریم. آنقدر که در طول این سالیان دراز از بابت به کرسی نشاندن حرف محله خود که با محله دیگر تنها چند متر فاصله دارد، به خود زحمت داده ایم، به فکر نتیجه کار و عاقبتی که تصور آن با توجه به تجربه دوران قبلی شورای شهر کار سختی نیست، نبوده ایم. و باز هم تأسف ما باید وقتی دوچندان شود که کسانی آتش بیار این معرکه شده اند که اکثراً دارای وجهه علمی، عقیدتی و مذهبی قابل قبولی در بین مردم شهر می باشند.
حال به خود برمیگردیم. آیا بنده به عنوان یک انسان بالغ نباید قبل از تصمیم گیری عجولانه به نفع ائتلافهای اینچنینی که با شعار اتحاد، در اصل وحدت ما را نشانه رفته اند، کمی به گذشته و آینده خود نگاه کنم؟ این که عده ای از دوستان در کنار هم جمع شده و با برافراشتن پرچم محله خود به جنگ محله دیگر بروند، آیا مفهوم ائتلاف دارد؟ ائتلاف را وقتی به کار میبریم که چند کاندیدا به نفع یک کاندیدا کنار بروند و استدلالشان این باشد که ایشان از ما قویتر و مدیرتر است. مثل انتخابات ریاست جمهوری. و یا در حالتی دیگر در انتخابات مجلس که طیفی از سلائق سیاسی در کنار هم ائتلاف کنند و هدفشان جلب رأی یک شهر یا استان باشد. اینکه من چند نفر از محله خود را به اسم ائتلاف دور هم جمع کنم و محله مقابل نیز در صدد مقابله به مثل برآید چه مفهومی غیر از لشکر کشی دارد؟ مگر قرار است که ما فقط برای محله خودمان کار کنیم؟ یا اگر یکی از محلات نماینده ای در شورای شهر آتی نداشت، باید به خود ببالیم و پیروزی را در مشت خود ببینیم؟ دوستانی که چنین ایده هایی را در بین مردم به اسم معتمدین مردمی رواج می دهند آیا ذره ای به فکر خدمتگزاری هستند؟ آیا به صرف اینکه خودشان در بین مردم دارای جایگاهی هستند، باید مردم را با ائتلاف نمودن با کسان دیگر، به رأی دادن به سایر نفرات تشویق کنند؟ آیا به واسطه سوگندی که خواهند خورد بین خود و خدای خود به سنگینی مسئولیتی که تنها بر دوش خودشان است واقفند که با ائتلاف نمودن، مسئولیت کسان دیگر را بر دوش خود بگیرند؟
بیایید قبل از هر گونه واکنش و نوشتن نظرات تخریبی، کمی به این سوالات بیاندیشیم که فارغ از سلائق محلی و بیطرفانه نوشته شده است. بهتر نیست برنامه ها و سوابق هر شخص را ملاک و سنجش خود آن شخص و نه دوستان و به اصطلاح هم ائتلافیهایش بدانیم؟ همچنین کسانی نیز که خواسته یا ناخواسته همچنان بر این سنت غلط و ناهنجار صحه گذاشته و بعضاً قصد کاندید شدن به این شکل را دارند، بین منافع شهر و دردی که حاصل عقب ماندنگی ما در نتیجه اینگونه مسائل خواهد بود، راهی را انتخاب کنند که صلاح خود و شهرمان در آن خواهد بود.
امیدوارم خداوند عاقبت همه امور را ختم به خیر بنماید.
والسلام