یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
به یاد شهیدان گمنام
به بهانه ی رجعت پرستوهای مهاجر
صدرالدّین دهقان
هشت سال دفاع مقدس، تداعی کربلایی بود که حسینیان زمان را به خود می‌طلبید و شهیدان پاک باخته ما پروانه وشان مدهوشی بودند که با اقتدا به گل سرخ حسین(ع)، از کوچه باغ‌های زمین و زمان، عبور کردند و هم شانه میوهای سرخ فام فصل عاشورا، در دهمین روز محرم سال 61 هجری به طواف بهار گلگون شهادت شتافتند و در این میان از شهیدان گمنام، حماسه ای سترگ وتابناک در برگ‌ها‌ی همیشه سبز تاریخ هشت سال بارش عشق و ایثار به جا مانده است. آنان که از حاشیه ی زندگی خاکی، به اوج حیات طیبه ی آسمانی پر گشود ند تا در بارگاه حریم الهی بر سفره رضوانی یار بنشینند. به راستی کیستند این سالکان کوی عشق که بال در بال کبوتران مست خمخانه دوست نهادند و با چهار تکبیر ملکوتی بر خاکریز دنیا، نقاب از حجاب جسم بر گرفتند؟! کیستند اینان که با قامتی به بلندای عشق، شولای عاشورا پوشیدند و جرعه جرعه ی مرگ سرخ را مزه مزه کردند و بر «احلی عسل» آن گواهی دادند؟ کیستنداین عارفان وارسته که در کرشمه ی معشوق، سر‌سبز‌تر از عاطفه در عمل گفتند: «پر کاهی تقدیم به آستان الهی«؟ کیستند این واصلان به حق پیوسته ،از کدامین نرگس مخمور باده اشک اجابت افشانده که خطابشان آمد "یحبهم ویحبونه"؟ کیستند این مردان بزرگ همت: غزالان تیز پای دشت جنون، براق سواران شب‌های معراج جبهه، آینه‌داران آتش طور ایمان، چکاوکان تسبیح‌گوی بستان حق، آیه های ی برتری روح بر جهان تاریک مادیت، آموز‌گاران کلاس اراده، عزم و حلم، دیباچه های صحیفه ایثار و ایمان.
هان ای شهیدان! ای راست قامتان تاریخ عشق و حماسه! ای از تبار نسل باران و آیینه ! به ما بگویید با خدایتان در چهره بر خاک سودن چه گفته‌اید؟ در سور نیمه شبتان چه خواند‌ه‌ا‌ید که عرشیان گوش جان به نجوای آسمانی تان سپرده بودند؟...
در کوچه باغ یاد شهیدان، دل پاییزیمان، شوق بهاران دارد. اینک مرهم خاطره ی همیشه معطر شما را بر پیشانی زخمی احساسمان می‌گذاریم وهوا‌ی دلمان پر از عطر اقاقیا‌ی یاد و خاطره ی شماست.