به گزارش پیام نیوز، درگیری بین کشاورزان و ماموران نیروهای انتظامی استان در حالی به وقوع میپیوندند که کشاورزان شرق اصفهان معتقدند آب زاینده رود که از سالهای دور به زمینهای آنها اختصاص مییافت، اکنون به استانهای یزد، قم، کاشان و کارخانههای بزرگی مانند فولاد مبارکه و ذوبآهن فروخته میشود. این کشاورزان در اعتراض به قطع سهمیه آب خود، از هفته قبل با تجمع در مقابل خط لوله انتقال آب اصفهان به یزد اعتراضشان را نشان دادند.
بر اساس این گزارش، وضعیت کشاورزان شرق اصفهان تا حدی نگران کننده و بحرانی است که دیگر هیچیک از آنها قطرههای آب برای کشاورزی خود ندارند و هموراه نگران معیشت خانواده خود هستند؛ عاملی که سبب شده در این راه از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرده و موضوع را تا آنجا پیگیری کنند که حتی به هیئت دولت نیز کشانده شود.
همچنین برخی از آنها با پیگیریهای لازم در خصوص وضعیت زاینده رود با معاون اول رئیس جمهور نیز جلسه گذاشتند و در این جلسه وعدههایی نیز به ایشان داده شد.
علاوه بر آن، رئیس جمهور در سفر آذر ماه خود به اصفهان که برای افتتاح چند طرح در کارخانه فولاد مبارکه اصفهان حاضر شده بود در بخشی از سخنانش در پاسخ به مسائل مطرح شده پیرامون بررسی خشکسالی در اصفهان و خشک شدن زاینده رود گفت: قبول دارم خشکسالی است و آب کم است و از طرفی زاینده رود منشا حیات اصفهان و استانهای همجوار است که باید با توسل به درگاه خداوند بخواهیم تا از آسمان این نعمت الهی بیش از پیش نازل شود؛ پس باید همه دعا کنیم چرا که حل همه مسائل به دست خداست و تجربه نشان داده مردم اصفهان هرچه بخواهند به دست میآوردند.
زمانی که رئیس جمهور این جمله را در اصفهان بیان کرد، درک آن برای بسیاری دشوار بود البته هر چند که در ادامه این سخنان وی طرح انتقال آب از دریای مازندران و خلیج فارس را نیز بیان کرد اما آنچه که مهم بود مشکل فعلی کشاورزان بود که احمدی نژاد با بیان اینکه دعا کنید تا باران ببارد وعده جریان آب را داد.
همچنین کشاورزان شرق اصفهان در تجمع خود قطعنامهای را با عنوان قطعنامه تراکتور سواران و احیا گران زاینده رود را صادر کردند که در آن نسبت به عملکرد وزارت نیرو انتقاد داشتهاند.
در بخشی از این قطعنامه آمده؛ فروش بی رویه آب از محل حقآبهها و بارگزاریهای بیش از ظرفیت بر روی رودخانه، عدم نظارت و محافظت شایسته از رودخانه که منجر به حفر 7620 حلقه چاه در حریم رودخانه و نصب پمپاژها و منصوبات و مستحدثات فراوان در حریم و بستر رودخانه شده است، عدم انجام مدیریت صحیح آبرسانی و انتقال آب از رودخانه و ممانعت از متجاوزین به حریم بستر رودخانه، احساس مالکیت بر حقابه ها به جای ماموریت و نگهداری و توزیع آن انتقاد شده است.
و در ادامه نوشتهاند: موارد فوق با قانون توزیع عادلانه آب و آئیننامههای اجرایی مربوطه مغایر است که این امر سبب شده رودخانه زاینده رود یک رودخانه فصلی و حتی کمتر از آن شود و در واقع یک رودخانه خشک باشد، همچنین اقتصاد، تولید، سلامت روح و روان، معاش، بهداشت، فرهنگ، محیط زیست، ارتباط مردم با نظام، مهاجرت، اشتغال و توسعه مردم حوزه زاینده رود را نیز آسیب رساند.