گلشیفته فراهانی در گفتوگو با مجله فرانسوی «ابزرواتور» خود را یک مبارز خطاب می کند! این نشریه فرانسوی نیز در مقاله ای در مورد گلشیفته می نویسد «بازیگری که با ایران مبارزه می کند.»
او اشاره ای به واکنش پدرش بهزاد فراهانی در مورد تصاویر غیراخلاقی اش در کلیپ سزار و برخی فیلم های سینمایی نکرده است ، اما آنطور که خود او روایت می کند ظاهراً آقای فراهانی «اکنون حامی» اوست!
همچنین گلشیفته فراهانی در گفتوگو با مجله اکسپرس در رابطه خود با این شخصیت میگوید: این شخصیت مجبور است بر بالین همسرش بنشیند و از او مراقبت کند و در این حین شروع به گفتن رازهای شرم آور خود میکند.
او ادامه می دهد: برای خیلی از مسلمانها، حرف زدن با شوهر غیرقابل تصور و ممنوع است!
وقتی خبرنگار از گلشیفته میخواهد که خودش داستان را روایت کند، او میگوید: سال 1999، دقیقا در سالهای ریاست جمهوری محمد خاتمی، من داشتم در یکی از خیابانهای تهران قدم میزدم،. 16 سال داشتم، گرمای هوا 40 درجه بود و من شال سبکی بر سر داشتم.
او در ادامه خاطره سازی های خود برای فضاسازی علیه ایران در خارج از کشور می گوید: آن روز یک آدم بنیادگرا به پشت من اسید پاشید. بدن من سوخت و شوکه شده بودم!
گلشیفته بدون اینکه بگوید چرا امروز به بیان چنین خاطره ای روی آورده، چنین خاطره خود را به پایان می رساند که «تا یک سال و نیم بعد از آن، من لباس پسرانه میپوشیدم، موهای سرم را میتراشیدم و صدایم را کلفت کرده بودم!
ظاهراً خانم فراهانی از تجلیل رسانه های غربی و درخواست های مکرر مصاحبه، چنان لذتی برده که برای بیش از پیش دیده شدن، از بیان هر حرفی خودداری نمی کند، حتی اگر این سخنان به ضرر وجهه مردم و کشورش باشد.