یزدفردا

 اسدالله بادامچیان پیرامون چگونگی تشکیل کمیته انقلاب در پاسخ به این پرسش که چرا زندانیان مسلمانی چون اسدالله عسگراولادی حاضر شدند در «جشن سپاس» رژیم پهلوی شرکت کنند،درگفت وگویی تفصیلی به خبرآنلاین گفت: در آن دوران علمای خط انقلاب مثل آیت الله طالقانی، مهدوی کنی، انورای، هاشمی و ربانی شیرازی به ما تکلیف کردند که شما مقابل رژیم در زندان مقابله نکنید، چرا که از نگاه آنها مبارزه در بیرون نیاز به مدیریت داشت.
وی با اشاره به اختلافات سازمان مجاهدین خلق(منافقین) و چریک های فدایی خلق در آن دوران، ادامه داد: استدلال علما این بود این گروه ها با یکدیگر دعوا دارند و مردم و روحانیت هم به آنها اعتماد ندارند، بنابراین ادامه خط مبارزه نیاز به مدیریت دارد و از آنجا که روحانیت و مردم هم شما را قبول دارند، بنابراین شما از این به بعد موظف هستید حالت برخوردی که داخل زندان با رژیم داشتید، کنار بگذارید و از زندان بیرون بروید، ولو اینکه رژیم را گول بزنید.

جشن سپاس چیست؟
مراسم جشن سپاس در بهمن 1355 برگزار شد و محمدرضا شاه به دلیل سیاست های کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا در خصوص حقوق بشر مجبور به آزاد کردن برخی از زندانیان سیاسی شد.
این مراسم خیلی سریع از تلویزیون پهلوی پخش و به جلسه سپاس از شاه معروف شد.

عبدالرضا داوری از چهره های نزدیک به دولت اخیرا بعد از اظهارات اسدالله عسگراولادی درباره موسوی و کروبی به نقد مواضع حزب موتلفه در دوران پیش از پیروی انقلاب پرداخته و با اشاره به جشن سپاس نوشت:«آقای مهدی ملک الکتاب خیابانی از همفکران آقای حبیب‌الله عسگراولادی که به همراه وی در جشن سپاس از محمدرضا پهلوی حضور داشت در این رابطه می‌گوید: «ریشه این مراسم و برنامه در مارکسیست شدن بچه‌های مجاهدین بود. در تحلیل وقایع و رخدادهای آن روزها به این نتیجه می‌رسید که ما با رژیم شاه به دلیل آن که در مقابل اسلام بود و مظاهر و شعائر اسلام را از بین می‌برد، دشمن بودیم. بعد دیدیم که سازمان مجاهدین از جریان مارکسیست‌ها حمایت می‌کند، مارکسیستی که به دنبال آن بود که ریشه اسلام را از بیخ و بن برافکند، حال در این وضعیت کار سخت‌تر شده بود. ما دیدیم پایگاه رژیم سست‌تر شده است، تصمیم گرفتیم ابتدا به سراغ مارکسیست‌ها برویم و از این فرصت (آزادی) استفاده کنیم تا ترتیب مجاهدین را بدهیم و ذهن مردم را نسبت به التقاط فکری و ایدئولوژیک ایشان روشن نماییم و آنچه را که از آنها دیده بودیم و می‌دانستیم در حرکتی آگاهی بخش در اختیار مردم قرار دهیم ساعت 8 صبح آمدند ما را از اتاقی به اتاق دیگر در طبقه سوم کمیته مشترک بند 6 بردند، در آنجا آقایان حبیب‌الله عسگراولادی، مهدی کروبی، شیخ قدرت‌الله علیخانی و.... را دیدیم، آنها را از اوین به آنجا آورده بودند، ما از این دیدار خوشحال و خشنود شدیم. آن روز یک مدال که خاطرم نیست، احتمالاً تمثال تاج شاهنشاهی روی آن حک شده بود به ما دادند که به سینه هایمان بزنیم.»

مخالفت شهید عراقی با یک اقدام
بادامچیان با اشاره به اینکه پذیرش این موضوع برای چهره های انقلابی سنگین بود، تصریح گرد: این موضوع خیلی به ما سنگین آمد.مخصوصا به شهید عراقی برخورد. او معتقد بود این اقدامات به مبارزه آسیب می زند و نباید انجامش داد،«ولی علما نظرشان این بود که تکلیف شرعی شما این است.»

وی افزود: «در نهایت ما یک روز بعداظهر در اتاق چهار بند یک ایون نشستیم. بنده عسگر اولادی، عراقی، کچوئی و لاجوردی نشستیم. آنجا بحث شد در این شرایط تکلیف شرعی ما چیست؟ آقای عراقی گفت: ما اگر این کار را بکنیم، آبروی زندانیان مسلمان می رود. بعد هم مجاهدین خلق(منافقین) ورژیم از این امرسوء استفاده می کند.»

پشت پرده جشن سپاس
نائب رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه با اشاره به جشن 6 بهمن در زندان قصر، خاطر نشان کرد: در آن روز آقای عسگر اولادی، عراقی، کروبی و مرحوم آقای انواری ، حاج حیدری را به زندان قصر و بعد آنها را در سالن و پراکنده از هم می نشانند. یعنی آقای انواری و کروبی در جلو، آقای عسگراولادی و آقای حاج حیدری در سمت چپ، سمت راست هم شهید عراقی نشسته و یک مامور هم بالای سرش است.
وی افزود:در آنجا یک کمونیست مدح شاه را می گوید. بعد در آخر می گوید: «شاهنشاه ما از شما سپاس می کنیم که ما را عفو کردید و ما از این پس می خواهیم به کشور خدمت کنیم.» در همین اثنا در 3 تا 4 دقیقه رژیم از این صحنه ها فیلم برداری می کند. در این وضعیت آقای انواری بلند شده است. بقیه هم دیگر را نگاه می کنند که بلند شویم و داد بزنیم یا اینکه بنشینیم. بعد همین صحنه ها را در تلویزیون نشان دادند. در داخل زندان هیاهو شد.