یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیدر سالهای اخیر به مدد مسئولان فرهنگی کشورمان، تایلند بعنوان یکی از مقاصد توریستی و گردشگری ایرانیان مبدل شده است و با تبلیغات گسترده ای که تورهای تبلیغاتی از جاذبه های رنگارنگ! سرزمین چشم بادامی ها می کنند، بخشی از قشر جوان بدون اشراف بر ابعاد حقیقی موضوع، برای سیاحت در این کشور جنوب شرق آسیا ترغیب می شوند.
درمعرفی این کشور آسیایی باید گفت: تایلند با نام رسمی پادشاهی تایلند و نام سابق سیام، کشوری در شبه‌جزیره هندوچین واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور از شمال با برمه و لائوس، از شرق با لائوس و کامبوج، از جنوب با مالزی و خلیج تایلند، و از غرب با برمه و دریای آندامان همسایه است.
زبان رسمی در این کشور "تایلندی" است، پایتخت آن هم در بانکوک قرار دارد و 95 درصد مردم آن پیرو آئین بودایی هستند.
با درنظرداشتن فعالیت های کشاورزی (کشت برنج ، نیشکر ، ذرت و نارگیل) و همچنین برخی تولیدات صنعتی این کشور آسیایی، تایلند جذب توریسم جنسی! را بعنوان یکی از پر رونق ترین و اصلی ترین سیاستهای اقتصادی کشورش برگزیده است.
در ریشه یابی علل شکل گیری اقتصاد جنسی در تایلند باید به سال 1957 میلادی و زمانی که ایالات متحده امریکایی تفنگدارانش را مشغول کشتار مردم بیگناه در جنگ ویتنام کرده بود بازگردیم.
طی نزدیک به 10 سال نبرد سنگین در ویتنام مهم ترین اولویت برای فرماندهان نظامی آمریکا و مقامات سیاسی این کشور حفظ روحیه سربازان آمریکایی برای ادامه اشغال این کشور بود.
به گزارش سرویس اجتماعی صراط، از همین رو مسئولان ارتش ایالات متحده برای آرامش! فضای ذهنی سربازان آمریکایی و پیش گیری از معضلاتی که ناشی از نبود روحیه نبرد در بین سربازان آمریکایی می شد، شروع به برگزاری برنامه هایی در قالب سفرهای تفریحی به کشورهای هم پیمان آمریکا همچون تایلند، فیلیپین، کره و ژاپن کردند.
در دوران طولانی حضور تفنگداران آمریکایی در منطقه آسیای جنوب شرقی، فیلیپین به دلیل موقعیت آن و سابقه طولانی حضور ارتش آمریکا تبدیل به پایگاه اصلی برای عیاشی سربازان آمریکایی شد.
در دهه 60 و اوایل دهه 70، آمریکایی ها و سرمایه داران فیلیپنی چندین مرکز "استراحت و سرگرمی " برای سربازان آمریکایی ایجاد کردند که به این ترتیب روزانه 10.000 سرباز آمریکایی برای استفاده از این خانه های فساد توسط هواپیماهای آمریکایی از جبهه های ویتنام به این کشور منتقل می شدند.
نتیجه پیگیری چنین سیاستی درفیلیپین از سوی آمریکا بر جای ماندن پنجاه هزار کودک بی پدر تا سال 1992 بود که اغلب زنان فاحشه فیلیپینی موفق به سقط کردن آن ها نشده بودند.
بسیاری از این کودکان بار دیگر به چرخه توریسم جنسی بازگردانده می شوند و یا به گروهای قاچاق انسان فروخته می شوند.
تایلند کشوری که امروز به عنوان مهد توریسم جنسی مطرح است، تا قبل ازجنگ ویتنام میانه ای با این صنعت کثیف نداشت.
بر طبق آمارها تا سال 1957 تنها بیست هزار زن روسپی که عمدتا نیز خارجی بودند، در خانه های فساد تایلند زندگی می کردند، اما ناگهان با آغاز حضور نظامی آمریکا در جنگ ویتنام همه چیز عوض شد.
مسئولان آمریکایی گسترش خانه های فساد را به عنوان سیاستی پر رونق برای گسترش گردشگردی در کشورهای منطقه به دولتمردان آسیای جنوب شرقی معرفی کردند.
رشد آمار حیرت آور است. ظرف مدت هفت سال تعداد تعداد زنان روسپی به 400 هزار نفر رسید و تایلند در کنار فیلیپین به بهشت جنسی سربازان آمریکایی تبدیل شد.
رونق بی نظیر خانه فساد سبب شد تا تایلند در سال 1967 خود را به عنوان مرکز توریسم جنسی و در رقابتی نزدیک با فیلیپین معرفی کند. کاری که تنها انگیزه آن دلارهای سربازان آمریکایی بود که روزانه بالغ بر 180 هزاردلار می شد.
پایان جنگ ویتنام، نه تنها از ادامه روند تبدیل شدن تایلند به مرکز توریسم جنسی نکاست، بلکه دولت تایلند که به دلارهای آمریکایی معتاد شده بود، مجبور به پیگیری این سیاست در دهه 70 شد.
بانک جهانی به رهبری "رابرت مک نامارا " وزیر سابق آمریکا نیز دولت تایلند را به بهانه توسعه گردشگری و جهانگردی با دادن اعتبارات چشمگیر تشویق به گسترش این سیستم کرد که نتیجه چنین سیاستی چیزی جز تبدیل تایلند به مرکز توریسم جنسی نبود.
هم اکنون نه تنها زنان تایلندی بلکه زنان چینی، فیلیپینی، اندونزیایی، اروپای شرفی و حتی آسیای میانه برای تامین درآمد خود در خانه های فساد تایلند مشغول کار می شوند.
البته عواقب چنین سیاستی نیز کاملا روشن است. گسترش بی بند و باری، تجاوز و فرزندان بدون پدر نتیجه عیاشی سربازان آمریکایی در این منطقه بوده است.
حالا با نزدیک شدن به تعطیلات عید نوروز بیم آن می رود دوباره زیر سایه غفلت مسئولان فرهنگی و گردشگری کشورمان، همچون سالهای قبل موجی از تبلیغات شرکت های توریستی برای اعزام گردشگران ایرانی به تایلند آغاز شود که یقینا ادامه این روند آثار مخرب بسیاری از جمله بیماریهای متعدد جسمی و روحی را در پی خواهد داشت.
سفیر تایلند در ایران طی مصاحبه ای با تاکید بر آنکه انتخاب مقصد گردشگری به خواسته و علاقه انسان بستگی دارد و گردشگر با توجه به علایق خود مقصد سفر را انتخاب می کند گفت: «ایرانی ها برای سفر به تایلند و دیدن جاذبه ها و فرهنگ این کشور علاقه مند هستند. تایلندی ها هم باید با رغبت انتخاب کنند. من فکر می کنم این تعاملی است که باید از طریق بخش خصوصی و دولتی گردشگری ایران هم انجام شود.»
"سریتانگوس" بعنوان سفیر تایلند در حالی اشتیاق کشورش برای جذب آیدات ارزی توریست های ایرانی را ابراز می کند که روابط توریستی تهران بانکوک بصورت یکطرفه است و در قبال سفر ایرانیان به تایلند ما شاهد آمدن توریست های آن کشور به ایران نیستیم و این موضوع سندی بر کم کاری مسئولان دستگاه های دیپلماسی و فرهنگی کشورمان در راستای جذب گردشگران خارجی است.
لذا با توجه به تعطیلات پیش رو و مشکلات ارزی کشورمان ، انتظار می رود مسئولان مربوطه با روشنگری و تشریح ابعاد مثبت و منفی چنین سفرهایی ، مردم و خصوصا قشر جوان کشورمان را از ابعاد آسیب های چنین سفرهایی مطلع کنند و با معرفی جاذبه های داخلی ایران، علاوه بر رونق بخشیدن به اقتصاد شهرهای حاشیه ای کشورمان، از خروج بی مورد ارز جلوگیری کنند.