به دنبال بعضي از نوشتههاي قبلي از گفتهها و نوشتههاي پيشين ابراز ندامت و برائت كرده مجدداً اعلام ميكنم: باز زانوي تدبر در بغل گرفته و انگشت تفكر و تاسف و تحير گزيده كه چرا گفتم اين سخن رييس الوزراء كه «نفت بر سر سفره مردم ميآورد» تحقق نيافته و ما بازهم از نفت «چه بشكهاي 10 دلار باشد چه بشكهاي 100 دلار بيشتر بشود» بي بهره ميمانيم و توفيري به سفرهما ندارد ولي اكنون به گزافه گويي خود پي بردم زيرا از نان سر سفره گرفته تا انار و هندوانه و لبنيات و گوشت و روغن و حبوبات هرچه گران و گرانتر شده و بهاي آنها سر بر آسمان ميسايد ميگويند: تقصير تحريم نفت است!!
اميدوارم خوانندگان محترم مثل بنده زبان دراز ايمان آورده باشند كه اگر چه نفت بر سر سفره نيامد ولي تاثيرات و اثرات تحريمش كه آمد! به قول بعضي آسوده باشيد كه كارها بر وفق مراد است.
باز هم ببخشيد اين از اقبال من بيطالع شرمنده است.