یزدفردا

ارگانیک چیست:

 با سلام حسب در خواست سردبیر محترم یزد اوا در خصوص موضوع ارگانیک به اطلاع میرساند کامه ارگانیک در لاتین به منعی سازماندهی در فارسی است

ارگانیک در کشورهای گوناگون با نام های مختلف شناخته می شود که برای آن ازجمله کشاورزی بیولوژیک ،کشاورزی پایدار وکشاورزی زاینده ذکر شده است .کشاورزی بیولوژیک نامی است که در اروپا بسیار رایج است ،در حالی که در آمریکا وبریتانیا عبارت کشاورزی ارگانیک را ترجیح می دهند ،هر چند که مکتب ارگانیک به عبارت دقیق تر ، فلسفه ای است که شامل آموزش ، هنر ، تغذیه ، مذهب وهمچنین کشاورزی است . کشاورزی پیشرفته ، بیشتر در واکنش به کشاورزی پرنهاده و یا کشاورزی صنعتی به کار میرود. بر چسب گذاری محصولات ارگانیک باید توسط یک سازمان سوم صورت بگیرد که محصول ، مطابق استانداردهایی که در سراسر جهان توسط صدها سازمان گواهی کننده ، کشاورزان مختلف ،شرکت های تجاری ، سازمان های غیردولتی و اخیراً دولتی شکل گرفته اند، تولید شده است. گواهی محصولات ارگانیک، فرایندی پیچیده است،اما تلاش هایی در راستای هماهنگ کردن استانداردهای گوناگون به منظور توسعه بازار محصولات ارگانیک در جریان است. چالش فعلی در این راه، هماهنگ سازی هرچه بیشتر استانداردها ، ضمن رعایت محدودیت ها و ملاحظات منطقه ای و کاهش هزینه های مراحل چندگانه گواهی و اعتباردهی تنگناهای ورود به بازار این محصولات است. یکی از تصورات اشتباه در مورد کشاورزی ارگانیک،آن است که این شیوه کشاورزی بی نیاز از کاربرد مواد شیمیایی می باشد. چرا که ساختمان تمام موجودات زنده و غیرزنده از ترکیبات شیمیایی تشکیل شده است. لذا کاربرد آن دسته از مواد شیمیایی که به صورت طبیعی به دست آمده اند(مثلاً آب که از خود طبیعت است در واقع یک نوع ماده شیمیایی به حساب می آید و یا سنگ فسفات که از معادن طبیعی استخراج می شود)و یا به اصطلاح مصنوعی نیستند در کشاورزی ارگانیک بلامانع است.
ضمناً نباید تصور کرد که کشاورزی ارگانیک صرفاً بر جایگزینی نهاده های آلی با مواد شیمیایی بحث می کند ، چرا که کاربرد غلط مواد آلی نیز، چه به صورت مصرف بیش از حد و چه به صورت عدم کاربرد آنها در زمان مناسب و یا ترکیبی از هردوی این موارد به نحو قابل ملاحظه ای سبب اختلال در عمل چرخه های زیستی یا طبیعی می گردد.
تصور اشتباه دیگر از کشاورزی ارگانیک آن است که برخی کشاورزی ارگانیک را نوعی برگشت به عقب و استفاده از شیوه های مرسوم سال های قبل از انقلاب صنعتی می دانند. بلکه، بلعکس،زارعین کشاورزی ارگانیک نمی توانند خود را از دستاوردهای علمی 50 ساله اخیر بی نیاز بدانند. تناوب، کشت مخلوط،روش های مکانیکی کنترل علف های هرز ،استفاده از ماشین آلات مدرن قابل استفاده در سیستم های ارگانیک، مبارزه بیولوژیکی و تلفیقی با آفات و بیماریها،درک بهتر از همزیستی میکوریزا،ریزوبیوم ها و ریزوسفر،تجدید ماده آلی و دیگر بخش های زنده خاک، تلفیق زراعت و دامپروری از موضوعات مورد بحث در کشاورزی ارگانیک می باشند.
در سیستم های کشاورزی ارگانیک، خاک به عنوان یک سیستم زنده تلقی می شود که با تقویت آن، فعالیت میکروارگانیسم های مفید نیز تقویت می گردد.این ایده که خاک یک سیستم زنده می باشد، بخشی از یک تصور کلی است که معتقد است بین خاک، گیاه، حیوان و انسان یک ارتباط ناگسستنی وجود دارد.

کشاورزی زیستی؛ گواهی محصولات ارگانیک
آن چه که در پی می آید گزیده ای است از 2پژوهش«بررسی وضعیت کشاورزی ارگانیک در ایران و جهان»و همچنین«کشاورزی زیستی»که پیش از این در موسسه ی پژوهش های برنامه ریزی و اقتصاد کشاورزی انجام گرفته است.
اجرای کشاورزی پایدار علاوه بر آن که منجر به سود بخشی اقتصادی-اجتماعی می شود،مانع از پیدایی آلودگی های آب و خاک شده و با حفاظت از محیط زیست از به خطر افتادن حیات گیاهان، حیوانات و انسان ها جلوگیری خواهد کرد.این در حالی است که الگوهای کشاورزی متداول خسارت های جبران ناپذیری به منابع زیستی کشور وارد آورده و در صورت غفلت سیاست گذاران از اصلاح سیاست های جاری توسعه ی کشاورزی، پیش بینی می شود این روند مخرب به نحو روز افزونی ادامه یابد. با توجه با آن که کشاورزی ارگانیک(کشاورزی زیستی)شاخه ای از کشاورزی پایدار است بنابراین در تکمیل کارگاه ها و مقالات سیاست های تولید محصول سالم به توضیح این نوع از نظام کشاورزی پرداخته می شود.در کشاورزی ارگانیک کاربرد مواد شیمیایی مصنوعی ممنوع و تمام مراحل تولید، فرآوری و بازاریابی محصولات دارای استانداردهای خاصی است.اجرای این استانداردها در تولید محصولات کشاورزی ارگانیک توسط یک موسسه ی گواهی کننده، نظارت می شود.
گفتنی است در کشاورزی ارگانیک تاکید بیشتری بر استفاده از نهاده های درون مزرعه ای و طبیعی همانند کود سبز، کود دامی، بقایای گیاهی، تناوب زراعی، کشت مخلوط و... می شود و محصول سالم با کیفیت مطلوب و طبیعی در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد.این نوع محصولات برای خریداران با برچسب ارگانیک یا زیستی مشخص می شوند و قیمت آنها در بازار گرانتر از سایرمحصولات است.
توصیه های پزشکان و متخصصان سلامت غذایی درباره خطرات فراوان باقیمانده ی غیرمجاز کود و سم شیمیایی د ر محصولات کشاورزی و هشدارهای کارشناسان محیط زیست درباره ی آلودگی های خطرناک طبیعت از جمله آلودگی مخازن آب زیرزمینی و خاک مزارع به خوبی نشان می دهد که این نوع کشاورزی باید به عنوان یکی از اولویت های سیاست های عمومی بخش کشاورزی، مورد توجه سیاست گذاران قرار گیرد.
یکی از اجزای تشکیل دهنده بسترهای کشاورزی خاک است که بعنوان بستر اصلی کشت گیاهان و رشد آن محسوب می شود.امروزه دخالت انسان در تغییرات فیزیکی و شیمیایی خاک،باعث دگرگونی و بروز اختلال در خاک و آب گردیده است . بطوریکه بدون در نظر گرفتن عواقب آن فقط سعی در تولید درآمد و سیر کردن افراد جامعه هستند.
در این راستا متولیان امر نیز با همان سرعت سعی در ترویج و توسعه منابع بوده و کمتر فرصت داشته اند که به عوارض جانبی و تاثیرات منفی آن توجه کنند.
از طرفی کشورهای در حال توسعه در حال افزایش آگاهی جامعه و آشنایی بیشتر مردم با مسائل و مشکلات زیست محیطی و بهداشتی ناشی از تخریب خاک می باشند. توجه به این موضوع علاوه بر کاهش مشکلات مطرح شده، می تواند یک مجموعه کشاورزی را از نظر اقتصادی دگرگون سازد. هرچند برای مقایسه پیشرفت های صنعت کشاورزی نمی توان به کشورهای پیشرفته و مدرن توجه کرد، ولی در این میان هستند کشورهای در حال توسعه که با جدیت مراحل تحقیقات را پشت سر گذاشته و با توجه به ضرورت امر اقدام به تغییرات اساسی در رشد و توسعه پایدار در صنعت کشاورزی نموده اند.
در این بخش راهکارهای موثر در فعالیتهای کشاورزی کشور اتیوپی را که منجر به رشد و پیشرفت چشمگیر اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی گردید،بیان خواهیم کرد.
اتیوپی جزو یکی از کشورهای در حال توسعه واقع در قاره آفریقا می باشد و به شاخ آفریقا معروف است.مساحت کل زمین های این کشور108.5میلیون هکتار است که45درصد آن را زمین های کشاورزی و زراعی تشکیل می دهد.