البته واضح و مبرهن است كه آمريكا دشمن ايران بوده و از دشمن جز دشمني كاري بر نيايد و عاقلان غفلت از حيله دشمن را از سياست و فراست دور ميدانند اما زبان دراز كه در عالم سياست دستي دراز دارد از عقل ناقص دور از فراست خود و از ديد معيوبش به فايده مبارزه با آمريكا نگريسته كه به شرح ذيل به اطلاع ميرساند:
روزيكه برادران و خواهران از آن ديوار سفارت بالا رفته و 444 روز ساكنان سفارت خانه را به گروگان گرفتند آن روز را مبداء تاريخ مبارزه با امپرياليسم قرار داديم. به گواه عكسهاي آن روز بعضي از آنها كه از ديوار بالا رفتند، اوركت آمريكايي پوشيده، سيگار وينستون چهار خط هم ميكشيدند و از بيوك و شورلت هم براي رفت و آمد و تردد استفاده ميكردند و عجيب آنكه بعضي از آن بعضيها امروز از اين كار خود ابراز ندامت كرده و الان در بلاد كفر و خانه شيطان بزرگ با روسري و بيروسري با ريش و بدون ريش به مبارزه خود ادامه ميدهند و البته براي ما فرمايشاتي ميفرمايند و اين مسخران سفارتخانه در آن روز پستها را قبضه و نامشان تا چندي پيش در آبگوشت كله پاچه با روغن اضافه بود و از آن جالب تر براي مبارزه با ضد امپرياليستهاي امروز گروهي مرگ بر آمريكا گوشده و با چپهاي منحرف آن روز ميجنگند و از اين راه مبارزه هم 2 وجب و نيم روغن روي نامشان است.
پس اين مبارزه براي هر دو طرف اعم از چپ و راست بي فايده نبوده و روغن برنامشان افزوده شده ولي اين ضرر را دارد كه كلسترول خونشان را بالا برده است. فايده ديگر آن كه ميتوان همه تقصيرها را از زلزله و تگرگ و خشكسالي تا عود و برگشت آپانديس و كمبود مرغ را گردن اين جرثومه انداخت. راستي اگر اين آمريكاي جنايتكار نبود قصورات و ضعف مديريت را به گردن چه كسي ميانداختيم.
خلاصه هر چه ميكشيم از دست اين آمريكاست. خيليها ورپريدهاند و بعضيها واترقيدهاند!!
پس واضح و مبرهن شد كه فايده مبارزه با آمريكا چيست؟
زبان دراز