یزدفردا

يك كارشناس ارشد روانشناسي خطاب به خانواده ها تأكيد كرد: به منظور افزايش اعتماد به نفس كودك به کودک بیاموزید تماس چشمی برقرار کند چرا كه کودکان نمی‌توانند مدت طولانی به فردی که در حال صحبت است خیره شوند بنابراين با استفاده از بازیهایي می‌توان مهارت تماس چشمی را در کودک ایجاد کرد. 

ابوالفضل آزادنيا كارشناس ارشد روانشناسي در گفتگو یی در خصوص راه کارهای افزایش  عزّت نفس و اعتماد به نفس در کودکان و نوجوانان اظهارداشت: تصوری که بیشتر والدین از تربیت فرزند دارند، با حقیقت آن‌ها بسیار متفاوت است، منظور از تربیت فرزند آماده سازی وی برای حرکت اختیاری در مسیر فطرت الهی با توجه به استعدادهای فردی كودك است.

وي افزود: غالب خانواده‌ها گمان می‌کنند، مثلاً با حفظ بخشی از قرآن، که البته بد نیست یا گفتن چند دستور مذهبی و داشتن اطلاعات بیشتر از هم سن و سال‌های خود در تربیت فرزندان خود موفق بوده‌اند، اين در حالی است كه از نظر اسلام و کار‌شناسان علوم تربیتی و روان‌شناسی مسائلی مانند صداقت و راستگویی، کریم و بخشنده بودن، صبور و آرام بودن، قدرت تحمل مشکلات، پرهیز از حسادت، روحیه کمک و خدمت به دیگران، دوری از ظاهر سازی و خودنمایی و ده‌ها صفت پسندیده دیگر ملاک ارزیابی تربیت انسان است.

اين روانشناس با تأكيد بر اين كه تغییر نگرش جامعه نسبت به مسئله حساس و ظریف تربیت کودکان و نوجوانان امری پیچیده و در عین حال لازم است در خصوص اهمیّت تعلیم و تربیت صحیح و نقش آن در پرورش و تقویت عزّت نفس و اعتماد به نفس عنوان كرد:  تشویق و تعریف به موقع و به جای والدين از اطفال و کودکان تا سن۶ سالگی و پرهیز از محدود کردن آن‌ها سنگ بنای داشتن فرزندانی با اعتماد به نفس بالا است.

وي خطاب به والدين توصيه كرد: به منظور افزايش اعتماد به نفس كودك، استعداد‌ها، توانایی‌ها و پیشرفت‌های دیگران را به رخ فرزندان خود نکشیم، به عبارتی کودکانمان را با کسی به جز خودش مقایسه نکنیم. مثلاً از رفتار مثبت فعلی کودک اظهار خوشحالی نموده و وی را مورد تشویق قرار دهیم و از رفتار منفی قبلی وی متناسب با رفتار مثبت فعلی اظهار نگرانی نماییم، تا وی متوجه تفاوت رفتار مثبت و منفی خود شده و اهمیّت آن را برای ما، درک نموده و برای دریافت پاداش برای خود تلاش نماید.

آزادنيا با بيان اين مطلب كه به والدين پیشنهاد می گردد: از بی‌توجّهی به فرزندان خود بپرهیزند و طوری رفتار کنند که او احساس کند وجودش باعث گرمی خانواده است تصريح كرد:  والدين در رفتار نسبت به فرزندان خود اعتدال را رعایت نموده و اگر یکی از فرزندان به خاطر اعمال خود مستحق محبت یا رسیدگی بیشتری است، به گونه‌ای رفتار شود که دیگران فرزندان علّت این توجّه و رسیدگی را بدانند.

وي گفت: والدين دقّت داشته باشند  از آنجا كه با دروغ گفتن نمي توان فرزند را راستگو تربیت کرد، با اعمال خود رفتار نیک را به فرزندان یاد داده و از کاربرد کلمات زشت و رکیک و رفتارهای ناشایست در حضور فرزند، بپرهیزند (دو صد گفته چون نیم کردار نیست). اين روانشناس در ادامه خطاب به والدين گفت: هرگز سؤالات فرزندانمان را بی‌پاسخ نگذاریم، چرا که پرسش‌های فراوان کودکان نشانه کنجکاوی و تیز هوشی آنها است.

ولی هرگز در پاسخ به سوال فرزندان به وی دروغ نگوییم، چرا که یا مطلب را اشتباه به وی یاد می دهیم و یا اینکه اگر فرزند متوجه پاسخ ناصحیح ما شود، اعتماد سلب می گردد و دروغ گویی در وی شروع می شود.وي با تأكيد بر اينكه والدين از تحقیر فرزندان خود در بین دوستان وی و یا اعضای فامیل واقعاً بپرهیزید و تذکرات لازم را بعداً در فضایی محبت آمیز، آرام و بدون سرزنش به او بگویند خاطرنشان كرد: عقاید فرزندان را نمی توان با تحقیر و اجبار تغییر داد، لذا خانواده ها سعی کنند اختلاف سلیقه فرزند با خود را درک کنند و ضمن تحمل آن عقاید انحرافی آن‌ها را با آگاهی دادن اصلاح کنند.

آزادنيا به والدين توصيه كرد: از اعمال نیک و پسندیده فرزندان خود بسیار یاد کنید، بگذارید فرزندان با شنیدن تعریف‌های شما احساس خوشایندی را در حضور جمع تجربه کنند. وي متذكرشد: خانواده دقت داشته باشند کودکان خود را با عبارت‌هایی صدا بزنند، که موجب خوشحالی و احساس شخصیّت در آن‌ها و اطرافیان آن‌ها بشود، مانند: علی آقا و مریم خانم. اين روانشناس خطاب به خانواده ها تأكيد كرد: به کودک بیاموزیم تماس چشمی برقرار کند چرا كه کودکان نمی‌توانند مدت طولانی به فردی که در حال صحبت است خیره شوند بنابراين با استفاده از بازیهایي می‌توان مهارت تماس چشمی را در کودک ایجاد کرد. وي در ادامه به منظور تقويت اعتماد به نفس كودك و همچنين تقويت برقراري تماس چشمي كودك توصيه كرد:  والدين مي توانند با بازی نگاهتو برنگردان اين مهم را در كودك ايجاد كنند به عنوان مثال؛ والدين و کودک به چشمان هم خیره شوند هر کس زود‌تر خسته شد و نگاهش را برگرداند بازنده است، والدين دقت كنند زمان خیره شدن را ثبت کنند و هر بار که کودک توانست نگاهش را بیشتر ثابت نگه دارد او را تحسین و تشویق نمایند.