یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
40 سال ديدن مجري، 40 سال يكنواختي
آيا كمپاني عمو، خاله و داييسازي برنامههاي كودك تعطيل ميشود؟!
یزدفردا:سارا سرور"مرجع : روزنامه جوان"خاله شادونه، خاله مهتاب، عمو پورنگ، دايي نيما، خاله نرگس، دايي بهنام، دايي چپل، عمو قناد، عمو مهربون، عموهاي فيتيلهاي و ساير شخصيتهايي كه شايد باز هم از طريق تلويزيون متولد ميشوند قاب جادويي را براي كودكان به ويتريني از عموها، خالهها و داييها تبديل كرده است؛ شخصيتهايي كه به ندرت در حوصله دنياي پر جنب و جوش و كنجكاو كودكان امروزي ميگنجند و آنها را در رويارويي با تنوع گزينههاي مختلف به سوي شبكههاي جايگزيني سوق ميدهند كه به نمايش متداوم انيميشن اختصاص دارند.
براي كودكان دهههاي ۵۰ و ۶۰ صحبتهاي ميانبرنامهاي گيتي خامنه مجري قديمي برنامه كودك و انيميشنهاي گاه و بيگاهي كه از تلويزيون پخش ميشد، هنوز هم تداعيكننده خاطرات شيريني است اما در آن سالها كه كودك قدرت انتخاب چنداني نداشت و گزينههاي پخش در زمينه برنامههاي كودك و نوجوان نيز از كميت زيادي برخوردار نبود، شور و اشتياق كودكانه، بيصبرانه انتظار پايان صحبتهاي مجري برنامه و نمايش انيميشنهاي زيبا و مهيج مفهوممحور را ميكشيد.
در واقع الگوي حضور مجري در برنامههاي كودكان به سالها پيش و زماني بازميگردد كه مجري در عين داشتن نقش مديريتي در راهبرد برنامه كودك، خلأهاي كمي و محتوايي برنامه را نيز جبران ميكرد اما امروز كه حجم توليدات داخلي انيميشن و نيز حجم ورود انيميشنهاي خارجي نسبت به گذشته افزايش داشته است، مجريها و عروسكهايشان كماكان گردانندگان اصلي برنامههاي كودك به شمار ميروند.
امروزه مجري به صورت متوسط بيش از ۵۰ درصد از زمان پخش برنامه كودك را به خود اختصاص ميدهد و اين در حالي است كه كودك امروز برخلاف كودكان دهههاي پيش از نظر كمي و كيفي با حجم گستردهاي از شبكههاي تلويزيوني انيميشني روبهرو است؛ شبكههايي كه قدرت جاذبه و كاريزمايشان به واسطه پخش تصاوير شادي بخش، رنگارنگ و متنوع انيميشنهاي بدون مجري آن هم با كيفيت ديجيتال دو چندان است.
براي مثال شبكه پويانمايي «پرشين تون» كه از حدود دو ماه پيش تحت مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي كار خود را آغاز كرده است از جمله شبكههاي ديجيتال موفق است كه به دليل پخش بلامنقطع انيميشنهاي جديد و نيز انيميشنهاي خاطرهانگيز قديمي توانسته است بدون حضور حتي يك مجري بينندگان بسياري را به خود جذب كند. در واقع ميتوان گفت كه هزينههاي استخدام مجري در اين شبكه صرف نمايش انيميشنهاي جذاب ولو قديمي ميشود كه نمايش آنها براي بزرگسالان به اندازه كودكان جذابيت دارد.
مجريان تلويزيوني در حالي گردانندگان بيچون و چراي برنامههاي كودك هستند كه مدتهاست از تأسيس شبكه ملي پويانمايي سخن به ميان ميآيد؛ شبكهاي كه قرار است در ميان حجم گستردهاي از رقبا بينندگان كوچك مشكلپسند را به خود جذب كند. اينكه آيا قرار است در اين شبكه نيز مفاهيم اخلاقي، منطق و دانش باز هم از طريق عموها، خالهها، عمهها و داييها به صورت نصيحتآميز و مستقيم به كودكان منتقل شود يا خير مشخص نيست اما بدون شك انتقال غيرمستقيم مفاهيم بنيادين علمي و اخلاقي و نيز ارزشهاي رفتاري از طريق تصاوير رنگارنگ و شخصيتهاي كارتوني چون ايكيو سان سابق خودمان يا شخصيتهاي ماجراجوي انيميشنهاي امروزي همچون سفرهاي «درا» يا «ديگو» بيشتر از مجريان بزرگسال براي كودك كشش و جاذبه دارد.
امروزه عمر حضور مجري در شبكههاي كودك سرتاسر جهان به پايان رسيده است و اين الگوي تازه در بهترين شرايط نيز ميزان اثرگذاري مجري روي كودك را تحتالشعاع خود قرار ميدهد.