یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
چه کسی پس از اعلام خبر ترور آیت الله خامنه ای سروده ای ماندگار سرود ؟به همراه شعر و بیوگرافی
یزدفردا :احمد عزیزی شاعر آیینی و انقلابی كشورمان احمد عزیزی از شاعرانی است كه تحولی در ادبیات و شعر انقلاب اسلامی بوجود آورد وباعث شد ادبیات انقلاب مقبولیت عام بیابد.
احمد عزیزی در هر محفل ادبی كه حضور پیدا می كرد باعث سرزندگی و شادابی آن جلسه می شدوآثار عزیزی باعث شد ادبیات و شعر انقلاب اسلامی به میان مردم بیاید
اشعاری كه او در زمینه ائمه اطهار و حضرت زهرا (ع) سروده باعث شد مردم بیش از پیش با ادبیات آیینی و انقلابی كشورمان مانوس شوند و ارتباط نزدیكی با این ادبیات برقرار كنند.
احمد عزیزی از شاعران نسل اول انقلاب اسلامی، چهارم دی ماه 1337 در سر پل ذهاب كرمانشاه به دنیا آمد و از سال های جوانی با سرودن شعر به حلقه اهل ادبیات كشورمان وارد شد؛ وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به دعوت شمس آل احمد در تهران اقامت گزید و به فعالیت هایش در حوزه ادبیات ادامه داد.
اشعار احمد عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در آثار او موج می زند؛ «كفش های مكاشفه»، «شرجی آواز»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رویا»، «سیل گل سرخ» از آثار این شاعر آیینی و انقلابی كشورمان است.
احمد عزیزی، شاعر متعهد، هنگامی که خبر ترورآیت الله خامنه‌ای را در 6تیر سال 1360می‌شنود غزلی می‌نویسد. این شعر از آن روزها به یادگار مانده است.
می‌رسد این مژده از گلشن به گوش مرغ حق هرگز نخواهد شد خموش
گر به تاراج خزان گلبن رود خون رز خود در قدح آید به جوش
بار دیگر تازه گردد جان ما ای همه مغبچگان می فروش
ای غزل‌خوان بلبل باغ خدا یاسمن بیمار گردد رخ مپوش
گوش ما نامحرم اسرار نیست لب گشا از بهر پیغام سروش
ای صبا از کوی جانان نکهتی آور آخر سوی این دل رفته هوش
گر به جای باده زهرت می‌دهد یار داند چیست ای عاشق بنوش
بار الها مرغ باغ خویش را در امان دار از خطرهای وحوش
ای عجب گر دیده خون گرید ازین ناله‌ها کز نای دل آید به گوش
در غمت این راحت روح و روان دل به درد آمد –خدا- جان در خروش
احمد عزیزی 7 تیر1360
احمد عزیزی در چهارم دی ماه ۱۳۳۷ در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت از نوشته‌های روی تابلوها و اسامی خیابانها و... به خوبی فرا گرفت. وی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان نمود و برای مدتی ساکن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
وی سرودن شعر را از سالهای جوانی با مجله جوانان آغاز کرد. وی از پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۶ بعلت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی سی یو بیمارستان امام رضا کرمانشاه تا کنون بستری می‌باشد. با تاکید رهبر جمهوری اسلامی ایران پس از دیدار با وی، مسئولان بر آن شده‌اند که وی را جهت درمان به خارج از کشور اعزام کنند.
وی همچنان پس از سه سال در بستر بیماری و در بیمارستان امام رضای کرمانشاه بخش آی سی یو بستری است، حال عمومی او در این سه سال به حدی رسیده که وی نسبت به شادی‌ها و غمها با اشکها و لبخند پاسخ می‌دهد و می‌تواند سخنان اطرافیان را بشنود و عکس العمل نشان دهد
وی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد. و شاعری با سبک منحصر به فرد است که این سبک بصورت مثنوی در -کفشهای مکاشفه- جلوه کرده‌است تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی -ملهم از مثنوی مولوی- در شعر معاصر بی‌نظیر است. این سبک تاثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشته‌است. اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت در بیشتر آثارش موج می‌زند.
آثار وی
- «کفشهای مکاشفه» ۱۳۶۷
- «شرجی آواز» ۱۳۶۸
- «خوابنامه و باغ تناسخ» ۱۳۷۱
- «ترجمه زخم» ۱۳۷۰
- «باران پروانه» ۱۳۷۱
- «رودخانه رؤیا» ۱۳۷۱
- «ملکوت تکلم»
- «سیل گل سرخ» ۱۳۵۲
احمدی عزیزی اواخر سال 1386 به علت بیماری در بیمارستان بستری شد و چند سالی در حالت کما بود.