یزدفردا

وقتی توی پارک نشستی و آرام و بی دغدغه با موبایلت صحبت می کنی؛ نشستی و بازی فرزندت رو میون بچه های دیگه تماشا می کنی؛ وقتی با خیال آسوده کتابت رو ورق می زنی؛ با دوستِت سر صحبت رو باز کردی؛ به فواره هایی که اوج نگرفته فرود می آیند خیره شدی؛ صدای شر شر آب توی گوشِت پیچیده؛ از طراوت و سر سبزی پارک لذت می بری؛ آب شدن بستنی در دست کودکت رو نگاه می کنی؛ وقتی با دیدن بلندی کاج ها و درخت های توی پارک سرت گیج می ره؛ با صدای گنجشک ها و پرنده ها از لابلای درخت های سر به فلک کشیده صدای حیات و زندگی توی فضا می پیچه؛ اینکه می تونی لذت با خانواده بودن رو تجربه کنی و همه دور هم جمع بشین و بچه ها توی یه فضای سالم تفریح کنند؛ وقتی می بینی شهرِت در دل کویر این همه فضای سبز داره و هر وقت و هر جا بخواهی می تونی با خانواده روی نیمکت ها یا زیر آلاچیق ها یا روی سبزه زار ها و چمن و زیر نور چراغ های رنگارنگ و کنار فواره ها یک شب رو بیرون از خونه باشین....

یادت باشه پشت سر همه این اتفاق های خوب و آرامش بخش، زحمت های مجموعه شهرداری و مسئولین و عوامل زحمت کش آن وجود دارد.

وقتی که روی نیمکت پارک نشستی و خستگی روزانه رو از تنِت بیرون می کنی برای اینکه خستگی نیروهای خدوم شهرداری بیرون بره به همه آنها یه خداقوت بگو....