یزدفردا

یزدفردا :ابوالقاسم شعشعی-انسانها در خلقت و آفرینش از حیث صورت و ظاهر متفاوت آفریده شده اند تا بفرموده قرآن کریم « درست شناخته شوند » ولی در سیرت و کینونت و دستمایه هایی که بتوانند مراتب کمال را طی و به مدارج عالی که همان قرب الی الله است یکسان و هر کس زائیده همت و توانمندیهایی است که در درون او به ودیعت گذاشته شده و مرهون بکاربندی و تمسک شایسته به آن است « کل نفس بما کسبت رهنیه» ، و این « اکتساب » پیش راه همگان گسترده ، فرزانگی و « بندگی » او را می سازد.
علاوه بر استعداد و توانمندی ذاتی ، شرایط محیطی و عواملی موثر در تربیت نیز نقشی وافر داشته در سعادت یا شقاوت فرد تعیین کننده می شوند. در آموزه های دینی ، این مفهوم بخوبی یاد شده و پژوهشهای علمی روز نیز موید این معناست که حتی قبل از انعقاد نطفه باید مواظبتها و مراقبتهای لازم داشت و به شالوده و اساس به خوبی اندیشید. همان فضیلتهایی که برای قبل از تولد حضرت زهرا (س) « بانوی نمونه» از رفتار و اقدمات  رسول گرامی اسلام (ص) یاد شده و یا جمله تاریخی که از مادر بزرگوار « شیخ انصاری » به یادگار مانده است که در پاسخ کسی که به ایشان گفته بود خوش به حالتان که چنین فرزندی دارید ، گفته بودند خوش به حال فرزندم که چنین مادری داشته که حتی یک نوبت شیر بدون وضو به او نخورانده یا مراقبتهای دیگری که ضروری تربیت اسلام بوده برای او روا داشته ام و صدها نمونه دیگر.
اینکه تعامل محیطی و تاثیر و تاثرهای متقابل آن نیز باید مورد عنایت باشد و نقش افراد در ساخت محیط پیرامون و جامعه ای که در آن حضور دارند تا چه حد است نیز قابل بحث است.
برای ارزیابی از عملکرد و جایگاه افراد در جمع و جامعه و میزان تأثیر گذاری آنها در تحولات و رخدادهای سرنوشت ساز ، رصد و شناسه یگانه قرآنی ، « ان تقومو الله ... است ، جمعی و فردی و این محوریت که با تاکید الهی ذکر شده که « قل انما اعظمکم بواحده ، پایه و مایه همه  رستگاریها و راهبردهای کارساز در موفقیت و به انجام رساندن وظایف بندگی است.
-    با مرور این مقدمه خواستیم به این نتیجه منطقی برسیم که آنچه از دودمان و نسل صدوقی بزرگ رضوان اله تعالی بما رسیده ، با همین بن مایه های ساری و جاری در زندگی هر یک از ما بوده و شکل و نقش انسانی آنها در زمره میلیاردها میلیارد انسانی است که پدید آمده و یا خواهند آمد ولی انسانیت و جوهره کمال و معرفت آنها مکتسب از تلاشها و خو سازیهای آنها در جلب رضایت خداوندی و دلسوزی و مهربانی هایشان در ساماندهی امور اجتماع و اقدام به خیرات و مبراتی است که در عرصه های مختلف پایدار و نافع باقیمانده است.
-    دیدیم و شاهد بودیم که دوران خیزش و قیام مردمی به پیشوایی امام راحل (قدس) با چه دریا دلی و شجاعتی از بنیان روحانیت مسئول قد علم کرد و در مقابل استبداد و ستم شاهی سینه سپر نمود و با هدایتها و راهنمایی های خود ، نه تنها مردم را به صحنه آورد که مقاومت و پشتکار را به آنها آموخت و در مواجه با دشمن از هیچ امکانی فرو گذار ننمود و تا پای شهادت به راه انقلاب ایستاد و جمله معروف « مرغابی را ازآب می ترسانید ، خدا شاهد است که منتهای آرزوی من شهادت در راه اسلام و انقلاب است» را در تریبون نماز جمعه فریاد کرد و نهایت شد آنچه شد و این میراث به تنها یادگار برومندش زنده یاد مرحوم حاج شیخ محمد علی صدوقی (ره) منتقل شد.
-    و یادمان است و هنوز زمانی از حضور فرخنده و مسلط ایشان در جایگاه پدر نگذشته است ( اگر چه همین یکسال هم برای دلدادگان و شیفتگان او عمری گذشته است) که چگونه و با چه صلابت و دور اندیشی ، جامع نگری و مدیریت کارشناسانه و بیش از هر چیز و قبل از هر چیز « تقوای کاری و ذاتی خود » به امّهات مسائل و مشکلات شهروندان وشهر قیام کرد و بعد از شهادت سرافرازانه پدر و رحلت حضرت آیت ا... خاتمی (ره) در سنگر امامت جمعه و نمایندگی ولی فقیه در استان به تمشیت امور پرداخت و علیرغم شرایط ناسازگار و مشکلات فراوان وگاهاً بی مهری ها و بی صفائی ها ی مخاطبین ،آنچه در توان داشت به عرصه در آورد بر انچه می خواست ومی دانست که خوبست بشود پای فشرد وسخت مطالبه نمود و با رعایت اعتدال در تمامی صحنه ها حضور فعّال و قابل تقدبر داشت.                                                                                                                
-    درد را خوب می فهمید وبا دردمندان همدلی میکرد،سخنش ارام ،دلنشین و پندآموز بود با بینش قوی ،تصویری واقعی از رخدادهای جامعه داشت،نیروها را در گستره کشوری و ملّی خوب می شناخت،قدرت انتخاب بالائی داشت ،در تصمیم ها قاطع بود،اهل مسامحه و سازش نبود ،وفادار به مراد ومقتدایش امام امّت وارزشهای خون یافته انقلاب اسلامی بود؛به خانواده معظم شهدا وایثارگران نگاهی والا داشت و گوهر جوانان را همیشه بهترین زینت وزیور جامعه می شناخت ومعرفی می نمود. کمتر در امور محوله وارجاعی بی حوصلگی می نمود وتا قدر امکان مایل به گشودن گره ها و سختیهای محتاجان بود،حضور فعّال وپررنگ در جامعه وبین مردم داشت و دسترسی به ایشان فوق العاده آسان بود.اقشار مختلف جامعه را هم خوب می شناخت و هم خوب می پائید،در عمران وصنعت ید طولانی داشت وبرای حفظ زیر ساختهای فرهنگی عقیدتی وتربیتی جامعه و توسعه ورونق مناسب آنها تدبیر وبرنامه های دقیق داشت. با عناصر موثر سیاسی و تشکیلات و نهادهای مربوطه رابطه ای منسجم ،منطقی و کار ساز داشت وبا همه وجود با قم ،تهران ،مشهد ویزد کار می کرد و رفت وآمد داشت،خستگی ناپذیر وبی توقع.                                             
-    واینک این فراز هم در تقدیری تلخ وجانکاه در یازده تیر نود فرود آمد وتسلیم رضای خداوندی شدو گویا روح بالنده زنده یاد حاج شیخ محمد علی صدوقی(ره)از کالبدی به کالبد دیگر حلول کرد.جلوه ای شاداب بصیر ،پر کار خوش رفتار.یادگار آنهمه خوبی ،رشادت ،اقتدار وخیر اندیشی .برادر صبور ،غیور جناب حجه الاسلام والمسلمین محمد صدوقی دام عزه. او که در فضای تربینی بیت معظم صدوقی رشد یافته  واینک امید وآمال "دودمان صدوقی"به او چشم دوخته و دل بسته است.مادری که روح و وجودش این فرزند است، وفززندی که باید فرجام نیک وپاسدار شهادت خواهی صدوقی باشد.