نگاهی به سه واقعه مهم اتفاق افتاده طی 24 ساعت گذشته، می تواند زمینه درک بهتر این موضوع را فراهم کند.

طی نشست روز گذشته کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین، آمریکا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در یک موضع گیری غیرمنتظره، مدعی عدم پایبندی ایران به تعهداتش و خواهان تعلیق همه فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم در ایران شدند.

ساعاتی از انتشار این خبر نگذشته بود که «آسوشیتدپرس» ضمن اعلام لغو انتخابات زودهنگام در رژیم صهیونیستی، از توافق حزب راستگرای «لیکود» و حزب منتقد «کادیما» برای ادامه کار دولت «نتانیاهو» و جلوگیری از انحلال کابینه کنونی این رژیم خبر داد.

در نهایت، اخبار منتشر شده از سفر «هیلاری کلینتون» به هند و مذاکرات وی با مقامات هندی، از موضع گیری شدیداللحن کلینتون علیه ایران و متهم کردن ایران به اقدامات تهاجمی حکایت داشت. ناگفته نماند که هدف اصلی کلینتون از سفر سه روزه به هند، واداشتن این کشور به قطع واردات نفت از ایران بود.
به این ترتیب، این منابع خواستار آن شده بودند که موضوع بازرسی نمایندگان آژانس تنها به «پارچین» محدود نشود و مجموعه همه فعالیت های مرتبط از سوی ایران را در بر بگیرد.

تا پیش از اظهارات آقای سلطانیه، غرب و اسرائیل همچنان امیدوار بودند با وجود موضع گیری های پیشین ایران، بتوانند در مذاکرات آتی، مقامات کشورمان را به پذیرش تعلیق کامل غنی سازی متقاعد کنند. اما موضع گیری رسمی ایران، کمتر از 20 روز مانده به مذاکرات بغداد، این امید را به کلی برای غرب از میان برد.

با این حال، به نظر می رسد نکته ای که غرب به آن بی توجه است این است که چنین اظهارات و موضع گیری های ضمن از میان بردن فضای مساعد به وجود آمده، بار دیگر جوی از بدبینی را در ایران به وجود خواهد آورد که ممکن است موفقیت نه تنها مذاکرات بغداد، بلکه اصولاً هر نوع مذاکره ای را با غرب زیر سوال ببرد


خلاصه ای از تابناک