یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
مراسم عزاداري و معرفت حسين(ع)
در ايام سوگواري و شهادت سرور و سالار شهيدان حضرت اباعبدا... الحسين(ع) و ياران باوفايش به سر مي‌بريم. همه شيفتگان و علاقمندان و ارادتمندان حضرتش در تکاپو و تلاش براي مشارکت در برگزاري هرچه با شکوه‌تر برنامه‌ها و مراسم عزاداري، هر يک به گونه‌اي عرض ارادت خود را به نمايش مي‌گذارند، حسينيه‌ها، تکايا، مساجد، محلات، گذرها، بازارها و خانه‌ها و کوي و برزن همه در عزاي حسين سياهپوش مي‌شوند، هيئت‌ها فعال مي‌شوند، دستجات عزاداري به حرکت در مي‌آيند. نوحه خوانان و تعزيه سرايان سعي در ارايه برنامه‌هايي جاذب‌تر از گذشته دارند، وعاظ و سخنرانان چندين مجلس و منبر در روز و شب دارند. آشپزخانه‌ها و خرج دادن جمعي و فردي و هيئتي و محله‌اي فعال مي‌شوند، هزاران هزار نفر در هر ظهر و شام مهمان آقا امام حسين(ع) مي‌شوند و همه به ياد اين سرود هميشه ماندگار و تاريخي مرثيه‌سراي بزرگ عاشورا يعني محتشم مي‌افتند که:
باز اين چه شورش است که در خلق عالم است؟ / باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
اما اين همه همت، اين همه تلاش و تکاپو، اين همه عشق و محبت و ارادات. اين همه انرژي و امکانات، اين همه مجلس و برنامه و همه سرمايه‌ها و توان‌هايي که در اين مسير سراسر شور و حال صرف مي‌شوند همه به يک هدف بايد بيانديشند، که متأسفانه نوعاً و غالباً غفلت ورزيده و مي‌ورزيم و آن شناخت و معرفت حسين و شناخت راه، اهداف، برنامه و آرمان‌هاي حسين(ع) است، اين روزها همه بزرگان و علماء و انديشمندان و دردمندان فرهنگ عاشورا و کربلا به اين مهم متذکرند و ليکن مع‌الاسف در عمل کمتر شاهد توجه به اين بعد مهم از قيام حسيني هستيم. پيام حسين(ع) که پيام ايمان و توحيد، پيام خداجويي، پيام عدالت و آزادي، پيام عزت و سربلندي، پيام معرفت و آگاهي، پيام چگونه زيستن و چگونه مردن است، در مجالس حسين کمتر مورد توجه قرار مي‌گيرد. اگر به "مصباح الهدي" بودن حسين باور داريم، اگر به "کل يوم عاشورا" اعتقاد داريم، اگر به "لا اري الموت الا السعاده" يا به "هيهات من الذله" و ديگر کلام‌ها و پيام‌هاي حسين(ع) در روز عاشورا و رهروان راه حسين باور داريم.
همه بايد به تحول در برنامه‌ها و محتوا بخشيدن به مجالس و مراسم عزاداري حسين همت نماييم. هرکس در وسع و توان خويش مسئول است بيش از همه مسئوليت متوجه علما و روحانيون و وعاظ و صاحبان سخن و منبر است. منبر و سخن در مجلس حسيني بايد معرف راه و رسم و برنامه و انديشه حسين باشد. از حرف‌هاي تکراري و ضعيف که بارها گفته و شنيده شده‌اند جز در مواردي که به عنوان تذکر از اجزاي اساسي پيام عاشورا انتخاب مي‌شوند پرهيز شود. از طرح مسايل و اشعار خرافي، سخيف و دور از شأن مقام عزت و عظمت حسين(ع) و فرزندان و ياران باوفايش جلوگيري شود و از فرصت بسيار ارزشمندي که جمع وسيعي از اقشار مختلف جامعه به ويژه جوانان عزيزمان به مجالس و محافل با علاقمندي روي مي‌آورند و مشتاق شنيدن و بهره بردن هستند حداکثر استفاده را به عمل آوريم و کام اين عزيزان را با کلام و پيام حيات‌بخش حسيني شيرين سازيم و به او راه و رسم زيبا زيستن و هدفدار گام برداشتن، عشق ورزيدن و دوست داشتن توام با معرفت را بياموزيم تا پس از عاشورا و پايان مراسم و برنامه‌ها احساس جديدي را در روح و روان جامعه شاهد باشيم و البته اگر همت و اعتقاد باشد اين تحول در برنامه‌ها شدني و دست يافتني است.
در يزد خودمان در مراسم چند سال گذشته نمونه‌هايي هر چند نادر از مجالس عزاداري را ديدم که بيش از هزار جوان مشتاق با آرامش و اشتياق به سخنان خطيبي که حرف‌هايي دلنشين و آموزنده و البته بيدارگر داشت گوش دل سپرده بودند و البته موارد زيادي نيز شاهد جمع شدن و وقت گذاشتن ساعات زيادي از عزاداران در حسينيه‌ها و تکايا بودم که در انتظار يک سخنران يا يک برنامه مفيد و سازنده بودند غافل از اينکه برگزار کنندگان به همه چيز توجه نموده بودند جز اصل موضوع و مجلس عزاداري حسيني اينگونه به بطالت و بيهودگي صرف مي‌گشت.
با آرزوي اجر و توفيق فراوان براي همه تلاشگران و زحمت‌کشان برنامه و مراسم بزرگداشت عزاي حسيني اميد آنکه در اصلاح و ارتقاي محتواي برنامه‌ها به مسيري که حسين مي‌خواهد و خداپسندانه است همه همت گمارند
سيدحميد کلانتري
منبع :روزنامه خاتم یزد
یزدفردا