یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیسيد محمد كاظم مدرسي
دو روزنامه بشارت نو
هجده سال است که از سوی رهبر معظم انقلاب، عناوینی برای سال معین می‌شود. نگاهی گذرا به عناوین سالها، ما را به این حقیقت می‌رساند که اکثر این عناوین بطور مستقیم یا غیرمستقیم ارتباط با کار و تلاش و همت و اقتصاد دارد.
شاید این سؤال مطرح شود که چرا و به چه دلیل باید اینگونه نسبت به مسائل اقتصادی توجه کرد؟ آن همه از سوی شخصیتی که یک جلوه غالب ایشان معنویت و مرجعیت و زعامت دینی است؟
آیا زیبنده‌تر نبود تا عناوین این سالهای متمادی، بطور مستقیم،عناوینی صرفاً عبادی و مذهبی و فرهنگی برای جامعه اسلامی در کشور عزیزمان ایران، گزینش شود؟
پاسخ به این سؤال را کم و بیش می‌توان از سخنان ایشان در محافل عمومی و نیمه خصوصی استفاده کرد.
شکی نیست که رهبری بطور مستمر و گسترده، دیدگاههای دشمنان ملت و نظام را دقیقاً رصد نموده و درصدد برطرف کردن مشکلاتی هستند که دشمن بر روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کند و چشم امید بدان دوخته است.
شناسایی سازوکارهایی که دشمنان به وسیله آن می‌توانند و یا می‌خواهند به فرهنگ و استقلال این ملت ضربه بزنند از رئوس برنامه‌های رهبری است. از این رو معظم له با توجه به این نقطه ضعف (عدم استقلال مادی و وابسته بودن ذائقه‌ها به تولیدات خارجی) مردم و مسئولان را در این مسیر قرار داده تا بدخواهان این مرز و بوم ، یک بار دیگر به بن بست برسند.
اینک همگان وظیفه دارند تا در راستای تحقق فریضه بزرگ«تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی» توان خود را در عرصه‌های فکری، اقتصادی و نیروی انسانی به کار گیرند.
برهمین اساس تلاش می‌شود تا در هر نوشتاری نکته‌ای از دیدگاههای ارزشمند اسلامی پیرامون اقتصاد و تولید ملی مطرح گردد.
به یقین کارکردن برای دیگران ننگ نیست؛ چرا که نمونه‌های تاریخی روشن و ارزشمند در فرهنگ ادیان توحیدی در این رابطه وجود دارد.
مثلاً حضرت موسی(ع) هشت یا ده سال خود را اجیر کرد و پیامبر بزرگوار اسلام که بنا به فرموده خودش،در دو سفر، خود را در مقابل یک ماده شتر جوان اجیر خدیجه (س) فرمود و برای او به تجارت رفت.
و یا براساس روایتی، روزی امام علی (ع)، پیامبر خدا (ص) را سخت گرسنه یافت، پس در جستجوی کاری بیرون رفت تا چیزی به کف آورد و برای پیامبر (ص) ببرد. او به باغ مردی یهودی آمد و هفده دلو آب برایش کشید و به ازای هر دلو آب یک دانه خرمای عجوه گرفت و برای پیامبر(ص) برد.
اما در فرهنگ اسلامی و بنابر مستندات روشن کار آزاد بهتر از اجیر شدن است.
در این روایت توجه کنید:
عمار ساباطی گوید به امام صادق (ع) گفتم: انسان می‌تواند خودش تجارت کند و اگر خودش را اجیر کند و برای دیگری کارگری نماید نیز همان مقداری که از تجارت خودش به دست می‌آورد به او داده می‌شود. آیا خودش تجارت کند یا اجیر دیگر شود؟
امام (ع) فرمودند: «خودش را اجیر نکند؛ بلکه از خداوند طلب روزی کند و به تجارت دست بزند زیرا هرگاه خودش را اجیر کند مانع روزی بیشتر خود شده است».(بنگرید اصل و مدارک روایات فوق را در دانشنامه قرآن و حدیث از 258- 265)
روایت و سخن فوق را فقط به این منظور آوردم تا توجه عزیزانی که توان کار آزاد و تولید در عرصه‌های گوناگون را در خود احساس می‌کنند، جلب کنم و عرضه بدارم که آرزوی استخدام و اجیر شدن در ادارات و سازمانهای دولتی، آرزوی آرمانی و ایده آلی نیست. پس بکوشیم تا به فرموده امام صادق (ع) خود را محدود به دایره تنگ نکنیم .