یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیطبس -نمایندگی یزدفردا – حمید رضا حجازی: شهرستان طبس در پنجاه و شش درجه و 55 دقیقه طول جغرافیایی و در 33 درجه و 35 دقیقه عرض جغرافیایی از شمال به کاشمر و دشت کویر و شاهرود و از جنوب به کویر لوت و کرمان و از مشرق به فردوس و بیرجند و از سمت غرب به خور بیابانک در استان اصفهان محدود است و در ارتفاع 660 متر از سطح دریا قرار دارد.
منابع تاریخی و جغرافیایی و سفرنامه ها این شهر را که هم اکنون صرفا با نام (طبس) یا (طبس گلشن) شناخته می شود به صورت های (طبس) ،(تبس) ، (طبسین) ، (طبسان) ، (طبس تمر) و (طبس گیلکی) ضبط کرده اند؛ که به این اسامی طبس خرما را هم باید اضافه نمود.
با توجه به اینکه شهر طبس در محلی واقع شده است که در این محل در دوران های گذشته زمین شناسی بقایای دریایی به نام (تتیس) قرار داشته است احتمال تاثیر نام این دریا را در نامگذاری شهر طبس یا (تبس) نباید از نظر دور داشت.
نوسنده کتاب چهار سو با اعتقاد به ریشه مشترک تبس و تب ، طبس را یکی از شهرهایی می داند که نامش با (جغرافی دین مهر ارتباط دارد). بر این اساس و با توجه به دیگر منابع چنین به نظر می رسد که ضبط اسم این شهر با ((ط)) بیشتر به بعد از اسلام بر می گردد و قبل از آن با (تا) نوشته می شده است.
این شهرستان جزو استان یزد بوده و با پنج استان کرمان ، اصفهان ، سمنان ، خراسان رضوی و خراسان جنوبی هم مرز می باشد.
شهرستان طبس 55 هزار و 460 کیلومتر مربع مساحت دارد و بزرگترین شهرستان کشور و خاورمیانه به شمار می رود که از پنج کشور دنیا نیز به لحاظ مساحت بزرگتر می باشد.
ابوالفداء می گوید : (( شهری است در بیابانی که میان نیشابور و اصفهان و کرمان است.))
طبس در حال حاضر طبق تقسیمات کشوری در شمال شرقی استان یزد می باشد که 365 کیلومتر با مرکز این استان یعنی یزد و 1046 کیلومتر با تهران فاصله دارد.
همچنین فاصله این شهرستان با مشهد 540 کیلومتر و با بیرجند 270 کیلومتر می باشد.
نزدیکترین شهرستان به طبس از طرف شمال شرقی ، شهرستان فردوس با 210 کیلومتر فاصله و از طرف جنوب غربی شهرستان یزد 365 کیلومتر فاصله است.
ناصر خسرو در مورد طبس می گوید : نهم ربیع الاول (444) به طبس رسیدیم شهری انبوه است خرماستان ها باشد و بساطین و عظیم ایمن و آسوده بودند مردم آنجا چنانکه به شب در سرایها نبستندی و از آنچه من در عرب و عجم دیدم از عدل و امن به چهار موضع دیدم یکی به ناحیت دشت دوم به دیلم استان سوم به مصر چهارم به طبس در ایام ابوالحسن گیلک بن محمد و چندان که بگشتم به ایمنی این چهار موضع ندیدم و نشنیدم.
گونه های زبانی در گستره جغرافیایی حوزه شهرستان طبس (روستاها و محلات ) از جنبه تغییرات آوایی و آهنگ کلام در این منطقه آنقدر زیاد و متنوع است که با دقیق شدن در گفتار گویشوران به راحتی گونه های مختلف محلات و روستاها قابل تشخیص است و تمایز آشکاری در سبک و سیاق گفتار گویشوران قسمت های مختلف شهر (ته محله ، پهن کوچه ، ته شهر و قلعه باغ ) وجود دارد به گونه ای که وقتی لهجه بعضی از ده های طبس با هم مقایسه شود معلوم می گردد علاوه بر اینکه آنها از کلمات و عبارات رایج در طبس استفاده می کنند ، در هنگام تکلم لهجه خاصی دارند که زادگاه خود را معلوم می کند.
زبان قومی این منطقه از نظر سبک شناسی ، متناسب با قواعد فارسی دری است و همان ویژگی ها را یدک می کشد از جمله:ابدال: دیفال. تبدیل مصوت: خَمُش. حذف صامت : فِک ،قَن . تبدیل صامت : قاغَذ . استفاده از الف زاید : اِشکَم ، اُشتُر . گذاشتن باء زاید بر سر افعال : بِرَف. اضافه کردن نون نفی بدون حذف باء زاید :بِنَرَف.
به هر حال این زبان قدمت خود را کاملا حفظ کرده است و دلایل آن نیز دوری این منطقه از سایر مراکز علمی ، بسته بودن جو فرهنگی و مقابله شدید مردم مقابل فرهنگ های بیگانه است.
شهرستان طبس قدمتی سه هزار ساله در تاریخ خراسان دارد و با توجه به اینکه در کتب فتوح ،طبس خرما را اولین شهری می دانند که در خراسان به دست مسلمانان فتح شده روشن می شود که لفظ طبسین که اعراب مخصوصا در صدر اسلام به کار می برده و به آن (( دروازه خراسان ))می دادند در واقع همین طبس خرما بوده است که از لحاظ فرهنگی و گویشی نیز شباهت های فراوانی با مردم این استان دارا است که در سال 1381 در جریان تقسیمات خراسان از این استان انتزاع یافته و به استان یزد ملحق شد.
طبس از جاذبه های گردشگری بسیاری برخوردار است که به معرفی برخی از آنان می پردازیم.
امامزاده حسین بن موسی الکاظم(ع)
امامزاده حسين بن موسي الكاظم (ع) از جمله امام زادگاني است كه مورخان او را از فرزندان بلافصل امام كاظم (ع) دانسته اند.
نظر به برخي اسناد ، زمان بناي اوليه اين مزار در قرن پنجم هجري بوده است كه در زلزله سال 1357 طبس اين بنا به كلي ويران شده و پس از آن آستان قدس رضوي به بازسازي بقعه و رواق هاي اطراف نموده است.
طبس مشهد پاک مضجع تابناک يكي از اولاد و احفاد رسول خداست ، سرزمین تابناكي كه پيكر مطهر حسین فرزند بلا فصل امام موسی الکاظم(ع) را دربر گرفته است.
امامزاده اي كه از جور ظلم و ستم خلفای عبّاسی مجبور به ترك دیار و هجرت گردید و اينك بیش از يكهزار سال است كه مرقد منور ش ملجاء و پناه محبان و ارادتمندان به خاندان عصمت و طهارت مي باشد.
آری از این روي اینجا میقات الرضا (ع) نام گرفته است زیرا اولین منزلگاه و دروازه ورود به مشهد الرضا (ع) و حرم شریف رضوی است . در همین دیار است كه گنبد فیروزه اي ، گلدسته زیبا ، سقّا خانه هاي با صفا و صحن و سرای دلگشاي حضرت رهگذران را به سوي خویش فرا مي خواند نسیم ولایت به جان شیفتگان حضرتش وزیدن مي گیرد و زبانش به بیان عشق و عرض ارادت به ساحت مقدس هشتمین امام همام گشوده شده لبيك گویان به سوي مشهد الرضا (ع) رهسپار مي گردند.
باغ گلشن
به نوشته يعقوب دانشدوست در جلد اول کتاب «طبس، شهری که بود»، آن طور که مدارک موجود نشان
می دهد، باغ گلشن طبس به وسيله امير حسن خان، سومين حاکم طبس، از سلسله خوانيني که به وسيله نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند ساخته شده است.
در وقفنامه ای که در سال ۱۲۱۸ هـ ق تهيه شده است، ميرحسن خان، اين باغ و املاک زيادي را وقف اولاد و امور خيريه نموده است.
ميرزا خانلرخان اعتصام الملک که در تاريخ 1294 ق-ه از طبس بازديد کرده موضوع ساختن باغ به وسيله ميرحسن خان را ذکر نموده است، ساير جهانگردانی هم که از طبس ديدن کرده اند مانند: سون هدين (سوئدی در سال ۱۹۰۶) و خانم آندره گدار (فرانسوی) باغ گلشن را توصيف و از «درختان خرما و مرکبات»، «سايه خنک نخل ها»، «نغمه زيباي آب روان جوي ها»، «چمن های ميان دو جوی»، «زمزمه باد در ميان درختان» و «فواره های متعدد که آب را مانند تحفه ای به آسمان می فرستند»، در آن باغ سخن رانده اند.
برداشت توصيفی تاريخی باغ گلشن، تا حدودی انسان امروز را قادر می سازد تا گذشته را درک نمايد. باغ گلشن يکی از دو عنصر اصلی شهر طبس می باشد و عنصر ديگر، ارگ است که در طرف ديگر شهر قرار دارد. ساختمان سردر و ديوارهای زيبا و تاريخی آن که بازگوکننده سليقه های گذشتگان بوده بر اثر زلزله سال 1357 از بين رفته و تنها طبيعت سبز باغ، از ايام گذشته سخن می گويد، طبيعتی مشتمل بر 2000 نفر خرما، 2500 اصله مرکبات، 500 اصله انار و ساير ارقام مختلف گياهان.
معمار اوليه باغ، طبيعت سبز آن را با توجه به نوع درختان، به صورت شطرنجی طراحی وکشت کرده است. باغ گلشن يکی از باغ های نادر ايران است که آب جاری دائمی در آن جريان دارد. در اين باغ گونه های مختلف گياهان سازگار با اقليم های متفاوت آب و هوايی وجود دارد. مانند درخت چنار که خاص مناطق سردسير است در کنار خرما که فقط در گرمسيری رشد می کند.
باغ گلشن که ساختمان در ورودی آن در زلزله سال ۵۷ تخريب شد، امروزه نيز به عنوان تفرجگاه اصلی مردم طبس و مسافرين خسته از طی طريق در كوير خشک اطراف شهر، بشمار می رود.
حیات وحش نایبند:2.5 ميليون هكتار عرصه هاي زيستي قابل حفاظت در شهرستان طبس.
بزرگترين شهرستان ايران داراي حدود 2.5 ميليون هكتار عرصه هاي زيستي قابل حفاظت و داري جانوراني كمياب ، در معرض انقراض ، حمايت شده و معمولي مي باشد.
در این عرصه زيستي حيواناتي همچون يوزپلنگ ، جبير ، انواع گربه سانان بياباني مانند كاراكل ، گربه وحشي و انواع روباه مانند روباه كمياب و روباه شني ، كفتار ، گرگ ، پلنگ ، و پرندگاني چون هوبره ، زاغ بور كويري ، چكاوك هدهدي ،پرندگان شكاري همچون بحري َ، بالابان ،شاهين ،قرقي ، انواع عقاب ها ، و لاشخورها ،كبك ،تيهو ، كوكر ، غراب و انواع خزندگان در زيستگاه هاي مختلف و متنوع مي باشد كه به لحاظ پوشش گياهي و آب و هوا و پستي و بلندي زمين از ارتفاع 660 متري تا 3009 متري از جنگل ها ي كم تراكم و پراكنده و بسيار پراكنده حاشيه كوير تا جنگل هاي كوچك و كم ارتفاعي كه با توجه به وسعت گسترده بزرگترين عرصه شهرستاني ايران تنوع زيستي قابل توجهي را در این نقطه از كره زمين بوجود آورده است.
پناهگاه حيات وحش ناي بند به منظور حفظ نسل گونه هاي در معرض خطر انقراض و حمايت شده و حفاظت شده چون يوز و جبير و ساير وحوش كمياب در سال 1379 پيشنهاد گرديد و در سال 1380 در مهرماه توسط شوراي عالي حفاظت محيط زيست مصوب شد .
بزرگي این عرصه به خاطر این است كه ميدان و قلمرو يوزپلنگ بايد بسيار وسيع باشد تا بتواند در طبيعت بطور آزاد مانور بدهد و قادر به توليد مثل باشد .
همچنين حفظ جبير كه هم در دشت و هم در دامنه ها تپه ماهور ها بايد ادامه حيات بدهد منطقه وسيعي مي خواهد و به هر طريق يك محيط امن بزرگ براي جانواني كه دركره زمين در بسياري از جاها در حال تهديد هستند لازم است .
کفتار رفتگر طبیعت باید در مسافت هاي طولاني رفت و آمد كند تا بتواند زباله هاي رها شده در طبيعت را جمع آوري و به زير زمين منتقل نمايد ، كل و بزها و قوچ و ميش ها در خشكسالي هاي منطقه اي از ارتفاعي به ارتفاعي ديگر رفت و آمد مي كنند و اينها براي حفظ نسلشان مكان امن وسيعي نياز دارند این عرصه بزرگ ، قابل توجه تمام كارشناساني بوده كه تا كنون چه از داخل و چه از خارج كشور مورد بازدید قرار گرفته و به نظر همه آنها مي تواند يك عرصه تحقيقاتي مطالعاتي و طبيعت بكر در كره زمين باشد.
ازميغان
روستاي ازميغان در 45 كيلومتري شهرستان طبس واقع شده است ويكي از روستاهاي هدف گردشگري اين شهرستان است كه تنوع و فراواني جاذبه هاي روستا چنان است كه جايي از آن را نمي توان يافت كه خالي از لطف و جذابيت براي گردشگر باشد.
از جاذبه هاي روستايي و باغات تا شاليزارها و نخل هاي به بار نشسته از دامنه هاي ييلاقي ، چشمه هاي گوارا و زلال از بافت هاي قديمي با معماري بومي با يادمان هاي تاريخي و فرهنگي از هواي پاك و دل انگيز همه و همه جزئي از مجموعه هاي جذاب براي گردشگران محسوب مي شوند.
مزار سلطان محمد جعفر طيار نيز در اين روستا واقع شده است كه مردم براي زيارت به آنجا مي روند.
حمام آبگرم مرتضی علی
در این منطقه و در دیواره دره ها حفره ها و کانال هایی بنام خانه گبر وجود دارد که احتمالا قدمت آن به دوران ساسانیان یعنی حدود 1500 سال قبل می رسد.
این حمام در روستای خرو در فاصله 22کیلومتراز طبس قرار دارد.
مبدا آبی که اغلب مزارع و باغات طبس را مشروب می کند و از طریق نهر آبی به طبس منتقل می شود از این ناحیه منشاء می گیرد. بعد از طی مسافت پنج کیلومتر جاده خاکی بوسیله خودرو در محلی بنام چشمه جعفری توقف می کنیم . پیاده روی ازاین ناحیه آغاز می شود و از راه باریکی به داخل دره می رویم. در داخل این دره (کال) آب چشمه ها جاری است که نهر طبس را می سازد . برای رسیدن به چشمه آب گرم می بایست در جهت خلاف آب مسیر را طی نمود.
در طول این مسیر دیواره های بلند دره در دو طرف خودنمایی می کنند. در درون این دیواره ها حفره هایی دیده می شوند که به نظر می رسد هر چند تا با نظم خاص و مهندسی حساب شده ای بنا شده اند. بواقع هر کدام از این حفره ها مقطعی از کانالی هستند که به درون اتاقک هایی راه پیدا می کنند.
بعد از چاه هایی که به ارتفاع حدود 10 متر هستند به دالان بالا می رسیم که به اتاقک هایی منتهی می شود. همگی این ها در درون بافت دیواره دره که از جنسی شبیه به کنگلومرا دارد ساخته شده است. قوس تونل های بالایی طبق نظر کارشناسان میراث همانند قوس های بناهای دوران ساسانیان است. در طبس به این مکان ها خانه گبر می گویند. از آنجایی که گبر همان زرتشتی ها هستند و دوران آنها به پیش از اسلام بر می گردد به احتمال زیاد بنای این تونل ها و اتاقک ها به دوران ساسانیان بر می گردد.
در تمام طول مسیر رودخانه (کال) می توان بر دیواره ها دره این حفره ها را مشاهده نمود. البته راه دسترسی به داخل آنها مشکل می باشد و تنها با وسایل کامل صخره نوردی و کوهنوردی و توسط افراد خبره می توان بدرون آن رفت.
پس از حدود 45 دقیقه پیباده روی جنس دره فرق کرده وصخره ای می شود. اینجا ابتدای منطقه است که چشمه های متعدد آب و بخصوص چند چشمه آب گرم قرار دارد. بزرگترین چشمه از درون حفره ای منشا می گیرد که به حمام مرتضی علی معروف است. مردمی که برای تفریح و استراحت به اینجا می آیند معمولا از این حفره و سطح زیرن آن که آب جاری است برای آب تنی استفاده می نمایند. بالاتر از این چشمه ، دره بسیار بسته و تنگ می شود و از دو طرف چشمه های کوچکی به درون دره سرازیر می شوند. از قول بسیاری از مسافرین و توریست هایی که به اینجا آمده اند ، آن را با تنگه واشی تهران مقایسه نموده اند.
در ادامه این مسیر و پس از حدود 10 دقیقه پیاده روی به سد شاه عباسی ( طاق شاه عباس) می رسیم که بنایی است تاریخی.
پيرحاجات
روستای پیرحاجات بیش از 900 سال قدمت دارد،قدمت مزار و قلعه این روستا به قرن پنجم هجری قمری بر می گردد.
پیر حاجات روستای زیبایی است که حضور در آن به مردمان طبس آرامشی خاص می دهد . این آرامش به خاطر تعلق خاطر مردم به مزار پیر بوده و طبیعت زیبای روستا ، این حضور را جلوه ای زیبا می بخشد.
کارشناس فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان طبس می گوید :در سال های اخیر با توجه به حضور زیاد مردم ، بخصوص در فصل تابستان و ایام نوروز ، عده ای خیر و همچنین هیئت امنای این روستا، محل های نسبتا مجهز و خوبی را برای مسافران تدارک دیده اند که این سوئیت های جمع و جور و خوب ، می تواند باعث رونق مبحث گردشگری در این منطقه گردد.
سید حمید حقی اظهار داشت : پیرحاجات به سه دليل عمده از اهميت ويژه اي برخوردار بوده و باعث جلب زوار و گردشگر مي شود:
وی مزار پير ابونصر(مزار پیرحاجات) که نزد مردم طبس به پير حاجات معروف است را یکی از این دلایل نام برد.
حقی گفت: اين بنا چسبيده به صخره در دامنه کوهستاني، بنا شده است.
وی بیان کردی: در طریق الحقایق معصوم علیشاه نیز توصیفی از مزار پیر دارد و می نویسد:
" و ایراوه نام قصبه ای است بقرب طبس بر قله کوه آب گوارا و بساتین و اشجار بسیار دارد و شیخ ابونصر ایراوه ای نسبتش به آنجاست و در ایراوه چشمه آبی است ، گویند از دعای شیخ است و مزار شیخ نزدیک آنجاست."
در جغرافیای حافظ ابرو که در زمان تیموریان نوشته شده نیز از این مزار یاد می شود: " طبس گیلکی و رقه : کنار بیابان است میان نیشابور و کرمان و اصفهان و فارس افتاده ... مزار پیر ابونصر که علم او بگردانند و مردم نذر او قبول کنند درین موضع است."
کارشناس فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی :تاريخی بودن پيرحاجات را يكي ديگر از دلايلی برشمرد كه سبب مي شود پيرحاجات جلب گردشگر نمايد . وی گفت : بناي بارگاه شيخ احمد ابن اسحاق از بناهاي دوران سلجوقي است ونوع گنبد آن از نوع «گنبد نار» مي باشد.
همچنین قلعه پیرحاجات که در چند سال اخیر مرمت هایی نیز در آن صورت گرفته است زیبایی خاصی به روستا بخشیده و بنا بر تحقیقات انجام شده و ذکر منابع و مآخذی بنای این قلعه نیز همچون بنای مزار به قرن پنجم هجری قمری بر می گردد.
حقی سومین دلیل توجه زوار و گردشگر به این روستا را ييلاقی بودن پيرحاجات نام برد.
او افزود : اين روستا به علت واقع شدن در دامنه كوه «روضه» نسبت به ديگر مكان هاي اطراف طبس داراي آب و هواي خنك مي باشد، بطوريكه مسافري كه وارد پيرحاجات ميشود و دست و صورتي با چشمه آب گواراي آن ميشويد، خستگي از تنش بيرون ميرود.
وی هواي اين منطقه بسيار پاك و شفاف ذکر کرد زيرا در سمت شمال آن كه محل وزش بادهاي تازه است تا فاصله بسيار دور شهر و روستايي وجود ندارد كه دود و غبار آن باعث آلودگي هواي اين منطقه شود.
وی خاطر نشان ساخت : نزديك ترين محل به پيرحاجات از سمت شمال شهر سمنان است كه پيش از 500 كيلومتر تا آنجا فاصله دارد.
وی گفت : این روستا در 110 كيلومتري شمال غربي شهر طبس قرار دارد و می بایست از مسیر جاده اصفهان ، ابتدا به جوخواه رفت و سپس در محل دوراهی معروف به دو راهی حلوان از جاده اصفهان جدا شده ، به حلوان وسپس پیستان و آنگاه به پیر حاجات رسید .
این روستا در :طبس – جوخواه (جاده طبس – اصفهان) – دو راهی حلوان – حلوان – پیستان – پیرحاجات واقع شده است و دارای امکاناتی از قبیل سوئیت ، امکانات اقامتی ، دفتر مخابراتی و فروشگاه می باشد.
امام زاده زرگ
سکوت و آرامش ، آب وهوای کوهستانی و خنک و جذابیت خاص روستای زرگ و از طرفی معنویت امامزاده این روستا همه و همه به نحوی است که هر مسافر و میهمانی را به خود جذب می نماید.
این روستا قبل از زلزله مهيب و ويرانگر سال 1357 طبس، جزء زيباترين روستاهاي شهرستان بود كه در اثر زلزله، روستا ويران و تعدادي از ساكنان آن از بين رفته و مابقي ، به ديگر نقاط مهاجرت اجباري كردند.
در حال حاضر به لحاظ وجود بقعه آقا سيد حسين (از اولاد موسي بن جعفر) و پیگیری های هیئت امنای این امامزاده و همکاری مسئولان شهرستان طبس و استان یزد از شبکه آبرسانی اصفهک به طبس آب شرب منطقه تامین گردیده است.
لازم به ذكر است كه دشت اصفهك و زرگ يكي از مناطقي است كه آب منابع زيرزميني آن شيرين و با كيفيت و قسمت بزرگي از شهر و روستاهاي اطراف را تأمين مي كند. وهمه روزه مخصوصا در روزهاي تعطيل ده ها نفر از زائران عاشق و دلسوخته به
پابوسي این امامزاده مي شتابند.
امام جماعت اين آستانه كه بعد از زلزله سال 57 مسئوليت پيگيري و بازسازي بقعه را به عهده گرفته و پدر و پدربزرگ و جدش بيش از 50 سال افتخار خدامي و جاروكشي اين آستان را به عهده داشته اند، می گوید : در قديم سينه به سينه و نسل به نسل ايشان را امامزاده آقا سيدحسين مي خواندند و يكي از اولاد و نوادگان حضرت موسي بن جعفر است، اما به لحاظ اين كه در وسط كوه واقع شده و در مسير تاريخ نويسان قديم نبوده كمتر در كتب قديمي شرحي درباره اين روستا و امامزاده اش چيزي نوشته شده است، يا لااقل ما نديده ايم.
سيدمحمود رحيمي روحاني ادامه می دهد پس از آنكه حضرت امام رضا(ع) در خراسان به ظاهر ولايتعهدي را پذيرفت، اولاد ائمه طاهرين خاصه فرزندان و نوادگان حضرت موسي بن جعفر كه ايشان داراي فرزندان زيادي بودند از مدينه راهي ايران و بالاخص سرزمين مقدس خراسان مي شوند كه پس از قضيه شهادت مظلومانه امام رضا(ع) آنان تحت تعقيب قرار گرفته و هر كدام در نقاط مختلف و عمدتاً كوهستاني به شهادت مي رسند.
وی افزود : سيدعبدالرزاق كموني حسيني در كتاب آرامگاه هاي خاندان پاك پيامبر به نقل از ابوطالب اسماعيل مروزي در انساب الطالبيه مي گويد. طبسي ها كه به حسين بن امام منسوبند، معتقدند كه حسين بن موسي الكاظم(ع) در طبس از دنيا رفته است و در آن جا قبر حسين و اولادش عبدالله و احمد قراردارد و اولاد حسيني در طبس منقرض شده اند.
وی ادامه داد: در صورت صحت اين فراز از تاريخ گمان مي رود، امامزاده ما يكي از اولاد حسين بن موسي الكاظم(ع) باشد.
وي در ادامه به چند مورد از كرامات و معجزات آقا سيدحسين اشاره مي كند و مي گويد كه افراد زيادي از اين آستانه شفا يافته و يا به حاجات و خواسته ها و گمشده هاي خود رسيده اند.
وي مي گويد: در حال حاضر 14 زائرسرا با امكانات لازم در منطقه احداث شده و ساخت دیگر زائر سراها نیز هنوز ادامه دارد.
سيدمحمود رحيمي بيان مي دارد كه به مناسبت هاي مختلف گروه ها، خانواده ها و هيئت هاي زيادي براي زيارت و گذراندن اوقات به اين جا مي آيند و نذر خود را ادا كرده و ديگ هاي حليم در اينجا بر پا مي كنند.
> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید
این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید
