یزدفردا

به گزارش  خبر حوزه، «بانوي ستوده» عنوان شعري از حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی است که در رثای حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) سروده‌اند.

و این سروده به مناسبت ميلاد بانوي قهرمان کربلا، حضرت زينب کبري سلام الله عليها ،تقدیم عاشقان آن حضرت می شود.
جهان ز مولد زينب چو خويشتن آراست

عنايت ازلي جلوه کرد از چپ و راست

زني چگونه زني فخر عالم و آدم

زني که چون پدر و مام عروةالوثقي است

وليّةالله و عين‌الله و لسان‌الله

زني بزرگ که الگوي دانش و تقوا است

زني کريمه زني عالم علوم خفي

زني که پاية قدرش ز آسمان بالا است

زني ستوده، زني اسوة وقار و جلال

زني که خواهر و هم رزم سيدالشهدا است

زني بزرگ زني قهرمان کوفه و شام

زني که معدن صبر و عفاف و شرم و حيا است

زني چگونه زني آيت کمال ابد

زني که درگه او مشعر و منا و صفا است

زني تهمتن و شير افکن و علي هيبت

زني که بانوي بي‌مثل روز عاشوراست

زني معلّمة مکتب نبوت و وحي

که خود معلّمة مکتب کمال و وفا است

زني عظيمه، بزرگ و عزيز و نيرومند

زني که باقي از او انقلاب کرب و بلا است

عظيمه گر چه همي بوده است و خواهد بود

و ليک زينب کبري عظيم در عظما است

زني به منطق و گفتار حيدر کرّار

زني که در شرف و مجد، ثاني زهرا است

مقام و مشهد او در دمشق و قاهره هست

دليل آن که حقيقت، مدار عزّ و بقا است

از آن خطابه که در مجلس يزيد سرود

هنوز ولوله و شور در زمين و سما است

چنان نمود يزيد پليد را محکوم

که تا ابد بر تاريخ، ساقط و رسوا است

رساند ناطقة او به گوش عالميان

که عزّ و مجد و کرامت از آن آل عبا است

بيان نمود در آن خطبه فصيح و بليغ

که حق ز باطل و باطل ز حق هميشه جدا است

ره حسين و علي راه حق و توحيد است

ره يزيد و معاويه راه شرک و خطا است

سخن ز قدر و جلالش نمي‌توان گفتن

که درک شأن و مقامش وراي بينش ما است

سرود «لطفي صافي» مر اين چکامة نغز

اگر قبول شود بس براي هر دو سرا است