یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 24 Bahman 1390 - 12:05
شناسه : 46151
بازدید : 1391
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان: استرس وتقلای روزانه کودک کابوس های شبانه را تشدید می کند
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در یزد گفت: با توجه به این که استرس وتقلای زیاد در طی روز می تواند وحشت شبانه کودک را تشدید کند بنابراین والدین باید به کاستن و بحداقل رساندن این موارد کوشا باشند.
دکتر سیدمحمدرضا صدرعاملی اظهارداشت:وحشتهای شبانه یا اختلال وحشت خواب نوع دیگری از اختلالات مربوط به خواب است که معمولا در ثلث ابتدایی شب اتفاق می افتد.در پسرها بیشتر است ومعمولا یک زمینه خانوادگی دارد.
وی افزود: دراین حالت کودک بطورناگهانی از خواب بیدار میشودوبا حالتی وحشتزده دربستر می نشیند. این متخصص اعصاب و روان تصریح کرد: در اغلب موارد همراه با آن گریه یافریاد گوشخراشی وجود دارد که گاهی با اضطراب شدید خود رانشان می دهد که می تواند با علایمی همچون افزایش میزان ضربان قلب وتنفس مشخص گردد.
وی یادآورشد: تفاوت ان با کابوس انست که کودک معمولارویاهایی که باعث ترس وی شده رابخاطرنمی اورد ونسبت به دوره ای که اتفاق افتاده دچار فراموشی میشود درحالیکه رویاهای موجوددر کابوس رااغلب بخاطر می اورد.
این روانپزشک با بیان این مطلب که دراین اختلال تلاش اطرافیان برای ارام کردن کودک معمولا بی فایده است گفت: معمولایک حمله بعد ازحدود 5-3 دقیقه خاتمه میابد البته گاهی ممکن است بیشتر طول بکشد.
اگرمداخله والدین جهت بیدار کردن وی تداوم یابدکودک ممکن است بیدار شود ولی کاملا درحالت گیجی ومنگی خاصی قرار دارد وسریعا دوباره به خواب میرود بدون انکه صبح فردا از ان چیزی بیاداورد.
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به روشهای درمانی این اختلال عنوان داشت : والدین باید اطمینان داشته باشند که این اختلال مشکلی گذرا بوده وجدی نیست ونیاز به مداخله خاصی ندارد.از طرفی چون استرس وتقلای زیاد در طی روز می توانداین مساله راتشدید کند باید به کاستن و بحداقل رساندن ان کوشا باشند.
وی توصیه کرد: عادات منظم خواب بخصوص خواب کافی در شب ونیز چرت زدن بعد از مدرسه نیز میتواند از شدت ان در طول شب بکاهد.
وی با اشاره به این مطلب که این اختلال درمان اختصاصی خاصی نیاز ندارد افزود: بررسی وضعیت های استرس زای خانواده وخانواده درمانی یادرمانهای انفرادی ممکن است نیاز باشد.
دکتر صدرعاملی متذکرشد: در عین حال بایستی به این نکته بسیارمهم توجه داشت که درمواردیکه این اختلال ا نقدر شدید باشد که کودک را از خوابیدن در سایر مکانها همچون خانه دوست خود خجالت زده کند یا باعث اختلال در فعالیتهای روزانه وی شود واز همه مهمتر زمانی که این اختلال تا سنین نوجوانی ادامه یابد یا برای اولین بار خود رادر نوجوانی نشان دهد بایستی ارزیابی و درمان دقیقتری توسط روانبزشک-جهت رد سایر علل- برای ان صورت گیرد.
دکتر سیدمحمدرضا صدرعاملی اظهارداشت:وحشتهای شبانه یا اختلال وحشت خواب نوع دیگری از اختلالات مربوط به خواب است که معمولا در ثلث ابتدایی شب اتفاق می افتد.در پسرها بیشتر است ومعمولا یک زمینه خانوادگی دارد.
وی افزود: دراین حالت کودک بطورناگهانی از خواب بیدار میشودوبا حالتی وحشتزده دربستر می نشیند. این متخصص اعصاب و روان تصریح کرد: در اغلب موارد همراه با آن گریه یافریاد گوشخراشی وجود دارد که گاهی با اضطراب شدید خود رانشان می دهد که می تواند با علایمی همچون افزایش میزان ضربان قلب وتنفس مشخص گردد.
وی یادآورشد: تفاوت ان با کابوس انست که کودک معمولارویاهایی که باعث ترس وی شده رابخاطرنمی اورد ونسبت به دوره ای که اتفاق افتاده دچار فراموشی میشود درحالیکه رویاهای موجوددر کابوس رااغلب بخاطر می اورد.
این روانپزشک با بیان این مطلب که دراین اختلال تلاش اطرافیان برای ارام کردن کودک معمولا بی فایده است گفت: معمولایک حمله بعد ازحدود 5-3 دقیقه خاتمه میابد البته گاهی ممکن است بیشتر طول بکشد.
اگرمداخله والدین جهت بیدار کردن وی تداوم یابدکودک ممکن است بیدار شود ولی کاملا درحالت گیجی ومنگی خاصی قرار دارد وسریعا دوباره به خواب میرود بدون انکه صبح فردا از ان چیزی بیاداورد.
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به روشهای درمانی این اختلال عنوان داشت : والدین باید اطمینان داشته باشند که این اختلال مشکلی گذرا بوده وجدی نیست ونیاز به مداخله خاصی ندارد.از طرفی چون استرس وتقلای زیاد در طی روز می توانداین مساله راتشدید کند باید به کاستن و بحداقل رساندن ان کوشا باشند.
وی توصیه کرد: عادات منظم خواب بخصوص خواب کافی در شب ونیز چرت زدن بعد از مدرسه نیز میتواند از شدت ان در طول شب بکاهد.
وی با اشاره به این مطلب که این اختلال درمان اختصاصی خاصی نیاز ندارد افزود: بررسی وضعیت های استرس زای خانواده وخانواده درمانی یادرمانهای انفرادی ممکن است نیاز باشد.
دکتر صدرعاملی متذکرشد: در عین حال بایستی به این نکته بسیارمهم توجه داشت که درمواردیکه این اختلال ا نقدر شدید باشد که کودک را از خوابیدن در سایر مکانها همچون خانه دوست خود خجالت زده کند یا باعث اختلال در فعالیتهای روزانه وی شود واز همه مهمتر زمانی که این اختلال تا سنین نوجوانی ادامه یابد یا برای اولین بار خود رادر نوجوانی نشان دهد بایستی ارزیابی و درمان دقیقتری توسط روانبزشک-جهت رد سایر علل- برای ان صورت گیرد.