سفیر سابق ایران در برزیل: ایران استراتژی مشخصی در آمریکای لاتین ندارد
یزدفردا - ماهنامه «نسیم بیداری» در شماره اخیر خود به حضور ایران در آمریکای لاتین پرداختهاست. این نشریه به همین منظور با منصور معظمی، سفیر سابق ایران در برزیل به گفت وگو نشسته است.
در بخشی از مصاحبه آمده است:
* در بررسی مناسبات ایران و کشورهای آمریکای لاتین گرچه فاصله جغرافیایی این کشورها با ایران زیاد است و سفر به هر یک از آنها یک شبانه روز پرواز را میطلبد اما واقعیت این است که آمریکای لاتین برای ایران فرصت است.
*ایران و کشورهای آمریکای لاتین در مواضع فرهنگی اشتراک دارند؛ مسلمانان قابل توجهی در کشورهای حوزه آمریکای لاتین زندگی میکنند. در این کشورها شبه فرهنگهای نزدیکی با ایران وجود دارد. در این کشورها بحث مخالفت با سیاستهای یکجانبه آمریکایی اشتراک فراوانی با دیدگاههای جمهوری اسلامی ایران ایجاد کرده است.
*در حوزه آمریکای لاتین اگر برزیل و تاحدودی شیلی را کنار گذاریم، سایر کشورها برای ایران فرصتهای سرمایه گذاری قابل توجهی را در خود دارند. امتیاز دیگر کشورهای آمریکای لاتین این امر است که موجی از مردم سالاری و مردم خواهی در حال ظهور و بروز است و حکومتهای دیکتاتوری این منطقه در دودهه اخیر این منطقه روبه زوال رفتهاند. این مساله نیزیک فرصت است چراکه فضای نفس کشیدن و بروز خواستههای مردم و جایگزین شدن حکومتهای دیکتاتوری با حکومتهای مردمی در حال فراهم شدن است.
* منطق و عقلانیت حضور و فعالیت ایران در کشورهای آمریکای لاتین را تایید میکند اما بازهم تاکید دارم که این بدان معنا نسیت که ما کشورهای پیرامونی خود را به فراموشی بسپاریم. اولویت باید ارتباط با کشورهای همسایه باشد، بعد کشورهای دور دست.
* کلیه فعالیتهای ما در آمریکای لاتین در حال مانیتور شدن است. بر همین اساس طی سالهای اخیر چینیها، روسها، ترکها و به طور طبیعی آمریکاییها فرصتهای خوبی را در کشورهای آمریکای لاتین برای خود ایجاد کردهاند.
*حقیقتا آغاز تلاش برای حضور در این عرصه به دولت آقای هاشمی برمی گردد. فعالیتها در دولت آقای خاتمی توسعه بیشتری پیدا کرد و در دولت آقای احمدینژاد خیلی پررنگتر شد. به نظر میرسد این پررنگ بودن در صورتیکه به تعهدات به خوبی عمل شود و روشهای درست سیاستگذاری در پیش گرفته شود، میتواند منافع زیادی برای کشورمان داشته باشد.
*متاسفانه طی سالهای اخیر ایران در کشورهای حوزه آمریکای لاتین تعهدات فراوانی داده اما نسبت کارهای انجام شده به نسبت قولها داده شده بسیار کم است. به همین دلیل رقبای ما در برخی زمینهها پیش افتادهاند.
*برزیل و شیلی تواناییها و قابلیتهای زیادی دارند. در سال حدود 5/2میلیون خودرو در برزیل تولید میشود ضمن آنکه تمام تولید کنندگان برندهای معروف خودرو در این کشور سرمایه گذاری کردهاند. در این شرایط جایی برای صادرات خودرو از سوی ایران وجود ندارد. زمانیکه به لحاظ تکنولوژیکی برزیلیها امکان دسترسی به تکنولوژیهای روز دنیا را دارند یا ارتباط نزدیک اقتصادی میان این دو کشور و آمریکا وجود داشتهباشد، طبیعی است که ایران نمیتواند در صحنه اقتصادی این دو کشور پیشتاز باشد.
*معتقدم ایران هنوز یک استراتژی مشخص، مدون و مصوبی در خصوص آمریکای لاتین ندارد. شاهدیم که در دوره آقای چاوز روابط ونزوئلا با ایران افزایش پیدا میکند یا با آمدن آقای احمدینژاد عمق روابط دو کشور بیشتر میشود اما مشخص نیست که بعد از آقای چاوز یا آقای احمدینژاد این روابط همچنان رو به گسترش باشد. علت این است که سیاست تعامل با کشورهای این منطقه کاملا تدوین نشده است. چارچوب روابط فعلی به نقطه نظرات و سلایق مقامات و سفرای طرفین برمی گردد.