یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 13 Dey 1390 - 10:37
شناسه : 43631
بازدید : 917
به گزارش سایت یزد فردا، آقای تابش نماینده محترم اردکان در مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با خبرنگار پارلمانی ایلنا ، در رابطه با گزارش کمیسیون اصل نود مجلس، در خصوص انتخابات ریاست جمهوری و فتنه بر پا شده بعد از آن توسط فتنه گران در سال 88 ، نکاتی را بیان داشته است که قابل تأمل است ، و امیدوارم به این چند سطر جوابیه اندیشه کنید:
آقای تابش! شما سوگند یاد کرده اید که به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی در برابر تمامی ملت ایران ، تمامیت ارضی و قانون اساسی و اصل مترقی ولایت فقیه مسئولیت خود را به خوبی ایفا کنید. اگر شما نماینده این چنین مجلسی هستید چرا اقدامات و گزارش کمیسیون اصل نود را که اعضایش با رأی خود شما نمایندگان انتخاب شده اند زیر سئوال می برید؟! اگر این گزارش در تائید همفکران شما بود و یا در محورهایی از این گزارش از یاران و همفکران شما حمایت و دفاع می شد باز همچنین از آن یاد می کردید و آن را سراسر تهمت و افترا می دانستید؟ !
آقای تابش ! از نظر شما تهمت و افترا و دروغ چیست؟! چرا کُلّی گویی می کنید؟! چرا این تهمت ها را برای ملت ـ که شما مدافع این شعار در حق آنان بوده و می دانید که : "دانستن، حق مردم است" ـ روشن نمی سازید ؟! چرا در لفافه صحبت می کنید؟!
شما گروه اصول گرایان را اقتدار گرا دانسته و از همفکران خود و آنان که فتنه 88 را آفریدند و در عاشورای 1388 آن هتک حرمت به ساحت مقدس امام حسین (ع) روا داشته و یا از آن حمایت کردند، به عنوان کسانی یاد کردید که در پیروزی انقلاب اسلامی ، جنگ تحمیلی و ... نقش داشته اند! مع الا سف از این حقیقت تاریخی در تاریخ اسلام اغفال نموده اید که در صدر اسلام کسانی چون زبیربن عوام و طلحه ، از نزدیکان پیامبر چه جانفشانی هایی که برای اسلام انجام دادند ولی در زمان امیرمومنان علی ابن ابطالب (ع) بر روی وی شمشیر کشیدند و به جنگ امام زمانشان آمدند.
مگر اسامه بن زید که جوان ترین فرمانده جنگ منصوب پیامبر در جنگ موته بود، بعد از پیامبر به علت بی بصیرتی نسبت به امام زمانش ، دعوت امیرمومنان را در دفاع از غاصبین ولایت را رد نکرد و با اجتهاد خود جلو امام زمانش نایستاد و گفت من با گویندگان" لااله الا الله " مقابله نمی کنم ؟! و... .
آقای تابش! به فرموده سید الشهداء انقلاب اسلامی سید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی " انقلاب کردن مهم نیست انقلابی ماندن مهم است".
این که در گذشته چه بودیم و چه کسانی در صف انقلابیون بودند مهم نیست آنچه مهم است آنکه "چه کسانی انقلابی ماندند" و چه کسانی به این کلام معمار کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) که فرمود " پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به انقلاب و اسلام شما آسیبی نرسد" تأسی جسته و مقتدرانه دفاع کردند و در این راه جان باختند و یا خون دل خورند و می خورند .
آقای تابش! چرا چشم خود را بر روی واقعیات بسته اید؟! چرا پس از دو سال و اندی که از فتنه سهمناک می گذرد ـ که با رهبری رهبر فرزانه انقلاب اسلامی امام خامنه ای ، آتش این فتنه ، و این فتنه گران را سوزاند ـ ، نمی خواهید یکبار هم که شده است آن را درک کنید ؟!
شما که از در اختیار داشتن سه قوه توسط اصول گرایان در این دوره یاد کرده اید و عملکرد آن ها را زیر سوال برده اید ، چرا آن زمان که دولت اصلاح طلب در رأس کار بود و یکی از دائی های شما رئیس جمهور و یکی دیگر از دائی های شما نایب رئیس مجلس شورای اسلامی ششم بود، دم از عملکرد آنان نزدید و آن را نقد نکردید؟!
چرا آن عملکرد خفت بار و بچه گانه مجلس شورای اسلامی ششم که دست به اعتصاب زده بودند و در یک خیمه شب بازی ، سیل استعفاء نمایندگان اصلاح طلب را راه انداختید، فریاد بر نیاوردید و آن ها را زیر سؤال نبردید؟! و ... ؟!
آقای تابش! بیایید واقع بین باشیم و کلامی که می گوئیم و عملی که صورت می دهیم برای خدا باشد و بدانیم که :
"الم یعلم بان الله یری"
آقای تابش! شما سوگند یاد کرده اید که به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی در برابر تمامی ملت ایران ، تمامیت ارضی و قانون اساسی و اصل مترقی ولایت فقیه مسئولیت خود را به خوبی ایفا کنید. اگر شما نماینده این چنین مجلسی هستید چرا اقدامات و گزارش کمیسیون اصل نود را که اعضایش با رأی خود شما نمایندگان انتخاب شده اند زیر سئوال می برید؟! اگر این گزارش در تائید همفکران شما بود و یا در محورهایی از این گزارش از یاران و همفکران شما حمایت و دفاع می شد باز همچنین از آن یاد می کردید و آن را سراسر تهمت و افترا می دانستید؟ !
آقای تابش ! از نظر شما تهمت و افترا و دروغ چیست؟! چرا کُلّی گویی می کنید؟! چرا این تهمت ها را برای ملت ـ که شما مدافع این شعار در حق آنان بوده و می دانید که : "دانستن، حق مردم است" ـ روشن نمی سازید ؟! چرا در لفافه صحبت می کنید؟!
شما گروه اصول گرایان را اقتدار گرا دانسته و از همفکران خود و آنان که فتنه 88 را آفریدند و در عاشورای 1388 آن هتک حرمت به ساحت مقدس امام حسین (ع) روا داشته و یا از آن حمایت کردند، به عنوان کسانی یاد کردید که در پیروزی انقلاب اسلامی ، جنگ تحمیلی و ... نقش داشته اند! مع الا سف از این حقیقت تاریخی در تاریخ اسلام اغفال نموده اید که در صدر اسلام کسانی چون زبیربن عوام و طلحه ، از نزدیکان پیامبر چه جانفشانی هایی که برای اسلام انجام دادند ولی در زمان امیرمومنان علی ابن ابطالب (ع) بر روی وی شمشیر کشیدند و به جنگ امام زمانشان آمدند.
مگر اسامه بن زید که جوان ترین فرمانده جنگ منصوب پیامبر در جنگ موته بود، بعد از پیامبر به علت بی بصیرتی نسبت به امام زمانش ، دعوت امیرمومنان را در دفاع از غاصبین ولایت را رد نکرد و با اجتهاد خود جلو امام زمانش نایستاد و گفت من با گویندگان" لااله الا الله " مقابله نمی کنم ؟! و... .
آقای تابش! به فرموده سید الشهداء انقلاب اسلامی سید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی " انقلاب کردن مهم نیست انقلابی ماندن مهم است".
این که در گذشته چه بودیم و چه کسانی در صف انقلابیون بودند مهم نیست آنچه مهم است آنکه "چه کسانی انقلابی ماندند" و چه کسانی به این کلام معمار کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) که فرمود " پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به انقلاب و اسلام شما آسیبی نرسد" تأسی جسته و مقتدرانه دفاع کردند و در این راه جان باختند و یا خون دل خورند و می خورند .
آقای تابش! چرا چشم خود را بر روی واقعیات بسته اید؟! چرا پس از دو سال و اندی که از فتنه سهمناک می گذرد ـ که با رهبری رهبر فرزانه انقلاب اسلامی امام خامنه ای ، آتش این فتنه ، و این فتنه گران را سوزاند ـ ، نمی خواهید یکبار هم که شده است آن را درک کنید ؟!
شما که از در اختیار داشتن سه قوه توسط اصول گرایان در این دوره یاد کرده اید و عملکرد آن ها را زیر سوال برده اید ، چرا آن زمان که دولت اصلاح طلب در رأس کار بود و یکی از دائی های شما رئیس جمهور و یکی دیگر از دائی های شما نایب رئیس مجلس شورای اسلامی ششم بود، دم از عملکرد آنان نزدید و آن را نقد نکردید؟!
چرا آن عملکرد خفت بار و بچه گانه مجلس شورای اسلامی ششم که دست به اعتصاب زده بودند و در یک خیمه شب بازی ، سیل استعفاء نمایندگان اصلاح طلب را راه انداختید، فریاد بر نیاوردید و آن ها را زیر سؤال نبردید؟! و ... ؟!
آقای تابش! بیایید واقع بین باشیم و کلامی که می گوئیم و عملی که صورت می دهیم برای خدا باشد و بدانیم که :
"الم یعلم بان الله یری"