بسم الله الرحمن الرحیم
حجت الاسلام احمد نباتی
ابو بصیر یکی از شاگردان امام باقر (علیهالسلام) است که از نعمت بینایی بیبهره بود.
روزی محضر حضرت مشرف شد و عرض کرد: شما وارث رسول خدایید؟ حضرت فرمودند: بله.
گفت: رسول خدا وارث انبیای الهی است؟ حضرت فرمودند: بله.
گفت: شما میتوانید ـ همانند انبیای الهی ـ مردهها را زنده کنید و کورها را شفا دهید؟
حضرت ـ که متوجّه خواستهی ابوبصیر شده بودند ـ فرمودند: بله به اذن الهی ما میتوانیم این کارها را هم انجام دهیم.
حضرت فرمودند: ای ابوبصیر جلو بیا! آنگاه دو دست مبارکشان را به چشمان او کشیدند. به اذن خداوند چشمانش بینا شد و توانست همه جا را ببیند.
امام اندکی بعد فرمودند: ای ابوبصیر! آیا دوست داری چشمانت بینا باشد و در آخرت همانند مردم جواب پس دهی؛ یا اینکه دوست داری به حالت قبلی خود برگردی و در مقابل بدون حساب وارد بهشت شوی؟
ابوبصیر بعد از اندکی درنگ گفت: چشمانم را به حالت اوّل برگردانید.
(کتاب شریف بحارالأنوار ج : 78 ص : 201 به نقل از کِتَابُ دَلَائِلِ الْإِمَامَةِ لِلطَّبَرِیِّ)
در روایت ظرافتهایی است که به برخی از آنها اشاره میشود:
1ـ ابوبصیر به خاطر ادب و حیایی که داشت، خواستهی خود را امام را بسیار مؤدبانه امام مطرح کرد.
نتیجه: ما هم از خدا و امام زمانمان خواستههایی در قالب دعا و توسل داریم. سعی کنیم خواسته ی خود را مؤدبانه مطرح کنیم نه اینکه ـ خدای ناکرده ـ متکبرانه و از موضع طلبکار چیزی بخواهیم. فراموش نکنیم که مهمتر از برآورده شدن خواسته و حاجت، اظهار بندگی در محضر خدای یکتا و تقویت روحیهی تواضع در برابر امام زمان (علیهالسلام) است.
2ـ مصلحت ابوبصیر در این بود که نابینا باشد.
نتیجه: اگر خداوند متعال ما را از نعمتی محروم کرده، توجه داشته باشیم که حتما مصلحت ما در همین بوده است. مثلا اگر قیافهی زیبایی نداریم یا مال و ثروت سرشاری در دستمان نیست. بدانیم که شاید زیبایی و مال به مصلحتمان نبوده و چه بسا ممکن بوده به خاطر قیافهی زیبا و مال و ثروت، آخرت خود را به باد دهیم. همانگونه که برخی از مردم بر باد دادهاند.
3ـ ابوبصیر به خاطر آخرت خود نابینایی را بر بینایی ترجیح داد.
نتیجه: اگر در زندگی خود، آخرت محور باشیم تحمل بسیاری از مشکلات و ناکامیها برایمان شیرین خواهد بود. مثلا اگر انسان بداند که صبر کردن بر بد اخلاقی همسر میتواند او را بهشتی میکند راحتتر زندگی میکند. اگر جوانی بداند که صبر کردن بر «فقر»، «نقص جسمی»، «بیماری» یا حتی «بی توجهی دیگران» موجب میشود در آخرت بهرهی فراوانی ببرد، به استقبال مشکلات میرود. چنین شخصی نه تنها از خداوند شکایت نمیکند؛ بلکه شاکرانه از دل سختی و گرفتاریها عبور کرده و میداند که این سختی در واقع سفرهی نعمتی است که خدای متعال برای او گسترده است.
*سالروز شهادت باقر العلوم ، امام باقر (علیهالسلام) را به همهی شیعیان تسلیت عرض میکنیم*