یزدفردا

هفته قبل کاملاً تصادفی با بچه ها ی دوستان هیئت محبان الحسین (ع) قرار گذاشتم برای سخنرانی هفته بعد و تقریباً تمام هفته رو فکر می کردم که چی بگم تا وقت بچه ها رو هدر نداده باشم و دست آخر رسیدم به اینکه جریان انحرافی و جریان فتنه دو روی یک سکه اند و تصمیم گرفتم در جمع بچه مذهبیهای هیئتی محب حسین (ع) و به منظور رسیدن به این جمع بندی ابتدا به واکاوی پرونده تهاجم فرهنگی از منظر فرمایشات امام خامنه ای(مد ظله العالی) بپردازم و جستجو و مطالعه و یک گشت ساده در این ارتباط در دنیای رسانه مجازی منو رسوند به حداقل 109 صفحه فرمایشات ایشان که دلم رو آتیش زد این همه بی توجهی به اوامر رهبری ، اونم طی بیست و دو سال.

شب اول تو اون مقدمه لااقل اینو تونستم بگم که پنج تهدید بزرگی که انقلاب عزیز مارا تهدید می کند عبارتست از تهدیدات نظامی و امنیتی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی . و این که تهدید نظامی تا الان جواب نداده و دلیلش شکست حمله نظامی مستقیم آمریکا در طبس و هشت سال دفاع جانانه در مقابل نزدیک به جهل کشور و و رسوایی حمله نظامی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران در خلیج فارس و ...از طرفی و از طرف دیگه استمرار روحیه بسیجی و قدرت بازدارندگی و سلحشوری رزم آوران پیرو مکتب امام حسین (ع) و پیشرفتهای نظامی و تسلیحاتی ایران اسلامی باعث شده حتی آمریکا با همه بلاهت سرانش تاکنون به صرافت تکرار آن تجربیات شکست خورده نیفتد. در ارتباط با تهدیدات امنیتی هم با اینکه بیش از 16000 شهید ترور داده ایم ولی صلابت سربازان گمنام امام زمان (عج) و قدرت نمایی دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی کشور در برخورد با عبدالمالک ریگی ملعون و معدوم و پژاک و منافقین و سایر مزدوران جیره خوار استکبار و ... این تهدید رو هم بی اثر کرده است.

تازه رسیده بودم به بحث در زمینه تهدیدات فرهنگی که تنها فرصت شد دو هشدار 22 ساله رهبر روشن ضمیرمان را ذکر کنم که عیناً تکرار می کنم ....

۱-در حال حاضر، یک جبهه بندی عظیم فرهنگی که با سیاست و صنعت و پول و انواع و اقسام پشتوانه ها همراه است، مثل سیلی راه افتاده، تا با ما بجنگد. جنگ هم جنگ نظامی نیست، بسیج عمومی هم در آن جا هیچ تأثیری ندارد. آثارش هم به گونه ای (است) که تا به خود بیاییم گرفتار شده ایم. (مقام معظم رهبری، ۷ آذر ۱۳۶۸)

۲- عناصر فرهنگی جامعه - هر که هستند، هر چه هستند، چه وابستگان به دانشگاه ها، چه وابستگان به حوزه های علمیه و چه دیگران - باید بدانند که امروز دشمن بیشترین همت خود را روی تهاجم فرهنگی گذاشته است. من به عنوان یک آدم فرهنگی این را عرض می کنم، نه به عنوان یک آدم سیاسی. . . الان یک کارزار فکری و فرهنگی و سیاسی در جریان است. هر کس بتواند بر این صحنه ی کارزار و نبرد تسلط پیدا کند، خبرها را بفهمد، احاطه ی ذهنی داشته باشد و یک نگاه به صحنه بیندازد، برایش مسلم خواهد شد که الان دشمن از طرق فرهنگی، بیشترین فشار خود را وارد می آورد، کم هم نیستند قلم به مزدها و فرهنگی های دین و دل و وجدان باخته و نشسته پای بساط فساد استکبار - چه غالباً و اکثراً در خارج از کشور و چه تک و توکی در داخل کشور - که برای مقاصد استکباری قلم هم بردارند، شعر هم بگویند، کار هم بکنند و دارند می کنند.

نبرد فرهنگی را با مقابله به مثل می شود پاسخ داد. کار فرهنگی و هجوم فرهنگی را با تفنگ نمی شود جواب داد. تفنگ او، قلم است، این را می گوییم، تا مسئولین فرهنگ و کشور و کارگزاران امور فرهنگی در هر سطحی و شما فرهنگیان عزیز - اعم از معلم و دانشجو و روحانی و طلبه و مدرّستان، تا دانش آموزتان و تا کسانی که در بیرون این نظام آموزشی کشور مشغول کارند - احساس کنید که امروز، سرباز این قضیه شمایید و بدانید که چگونه دفاع خواهید کرد و چه کاری انجام خواهید داد.

مثل جنگ نظامی، چشم ها را باید باز کرد و صحنه را شناخت. در جنگ نظامی هم، هر طرفی که بدون شناسایی و دیده بانی و بدون دانستن وضعیت دشمن، چشمش را ببندد، سرش را پایین بیندازد و جلو برود، شکست خواهد خورد. در جنگ فرهنگی هم، همین طور است. اگر ندانید که دشمن کار می کند یا از آن که می داند، فرمان نبرید، از فرمانده ی فرهنگی دستور نگیرید، یا او از نیروی شما استفاده نکند و مانور و سازماندهی را درست انجام ندهد، پشت سرش شکست است. (مقام معظم رهبری، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۹)

۳- امروز به نظر من، از همه خطرناک تر در داخل، روش های فرهنگی است. . . از اساسی ترین مسایل ما، مسایل فرهنگی است و من احساس می کنم که در زمینه ی اداره ی فرهنگ اسلامی این جامعه داریم دچار یک نوع غفلت و بی هوشی می شویم - یا شده ایم - که بایستی خیلی سریع و هوشیارانه آن را علاج کنیم. (مقام معظم رهبری، ۱۴ آذر۱۳۶۹)

راستی چرا رئیس جمهور می گوید مگر فرهنگ با فرهنگ جنگ دارد؟