یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیدستخط امیرکبیر، به یادِ استاد ایرج افشار آن مردِ آهسته (+ویدیو)
همنشین بهار
چندین سال است یک دستخط جعلی که ربطی به امیرکبیر ندارد در سایت‌ها و وبلاگ‌های فارسی عَلم شده و جا خوش کرده است.
این نامه بدون تاریخ و پر از گاف، که به عمّه ناصرالدین شاه و فردی موهوم به نام «موثق الدوله» به عنوان حاکم قم اشاره دارد، مدتها ایمیل به ایمیل چرخید و در مجلس ششم هم توسط حجت الاسلام مهدی کروبی قرائت شد.
دستخط ساختگی که به امیرکبیر می‌چسبانند، مثل نامه های جَعلی یزدگرد ساسانی و عُمَر بن خطّاب... یا دروغ‌هایی که پیرامون دکتر محمود حسابی و سفره هفت سین اش با اینشتین و دیراک...بافته شد، بهانه ای برای تأمل و واکاوی در بستر فرهنگی و اجتماعی ما است. بستر بی مایه و فطیری که برای شیادان و جاعلان نه تنها کوچه باز می‌کند، طاق نصرت هم می‌بندد و چراغانی می‌گیرد !
***
ارزش و اهمّیت پرسش بالاتر از پاسخ است.
از آنجا که ارزش و اهمّیت پرسش بالاتر از پاسخ است، خوب است با خودمان کلنجار برویم چرا پذیرای اینگونه جعلیات هستیم؟ مگر بستر فرهنگی و اجتماعی ما کپک زده و بحارالانوار خرافه های رنگارنگ شده است؟
چه حکمتی است که اینگونه جعلیات که مضمونش همه چیز و همه جا، حتی خاطرات شماری از زندانیان سیاسی را هم آلوده و بزرگنمایی و دروغ را باب کرده است، سالها و سالها تکرار می‌شود و ما ککمان هم نمی‌گزد؟...
از شما دعوت می‌کنم ویدئوی ضمیمه را که به یادِ استاد ایرج افشار آن مردِ آهسته آماده نمودم، ببینید و اشتباهات آنرا به بزرگی خودتان ببخشید.
***
صديقکَ مَن صَدَقَکَ لا من صَدَّقک
دوﺳﺖ واﻗﻌﻲ، ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ را ﺑﺎ ﺗﻮ در ﻣﻴﺎن ﻣﻲﮔﺬارد، ﻧﻪ آن ﻛﻪ، ﺗﻮ را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﻨﺪ.
دلم نمی‌خواهد کسی را که درد و آرمان دارد و از ستم و بیگانگی بیزار است، برنجانم. خواهش می‌کنم اشاراتم را در بخش پایانی ویدیو به دل نگیرید. متاسفانه آنچه گفته ام درست است...
دستخط امیرکبیر، به یادِ استاد ایرج افشار آن مردِ آهسته
http://www.youtube.com/watch?v=vESkVSWvNvU
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پانویس:
مرد آهسته
ناصرخسرو در سفرنامه اش (سفر اصفهان) به جوانی اهل نیشابور به اسم خواجه عمید برمی خورد و از او به دلیل وقار و افتادگی اش با عنوان مردی آهسته یاد می‌کند.
نظامی گنجوی و خواجوی کرمانی هم به «مرد آهسته» و «آهسته رأی» که با تکبر و تبختر بیگانه است، اشاره دارند:
مکن از جام جهل خود را مست
که بیکباره می‌روی از دست
کم شنیدم که مرد آهسته
گردد از خوی خویشتن خسته
همنشین بهار