یزدفردا

مرو گر میروی بر گرد ای درد ...

محمدی/کویر/

*********

ترا هر گز نــــــــــــخواهم طرد ،ای درد

که باجان منی همــــــــــــــــدرد ای درد

چنانم عشق تاب از تن ربـــــــوده است

که نتوان بی غمش سر کــــــرد ای درد

تو از عشقی وعشق ازدوست ،نیکوست

از این خوشتر چه دستـــــاورد ای درد

شــرنگت همت آرد گرچـــــــــــه سوزد

شــراب آتشینت ،مـــــــــــــــرد ای درد

به طوفانــم زن ای دریـــــــــاو در یاب

که دامــانت گــــــــــــــهر پرورد ای درد

ببار آتــش بر این جـــــــــان عطشناک

براین مــجنون صحرا گـــــرد ،ای درد

ببار آتــش که بی داغـــت بر این دشت

زمین ســـرد است وگلـها زرد، ای درد

گر از خـــاکم بر آید لالـــــــــــه روزی

 وگر از اســتخوانم گــــــــرد، ای درد

تمام آرزویـــم از تو این اســــــــــــــت

مرو گر مــیروی برگــــــــرد ،ای درد