یزدفردا

به نام خدا

از پیرمردها شنیده ام که روزی روزگاری در این دیار رسم لوطی صفتی و جوانمردی یک ارزش بوده از همون قدیمی ها هم شنیده ام که همین چند روز پیش که نه همین چند ماه هم که بیشتر است همین چند سال هم بیشتر بود خلاصه نمی دانم همین چند وقت پیش تر ها بود که خبر نگارانی و جود داشتند که اخلاق خبر نگاری برایشان در اولویت اول بود و خبر نگار اخلاقی بودن در درجه بعدی و شنیدن این حرفها برایم مثل ارزو می ماند من کاری به بحث خبر نگار اخلاقی ندارم می خواهم در مورد اخلاق خبر نگاری صحبت کنم البته نه همه ی آن، چرا که نه مجال آن است نه من همه ی آنرا می دانم ! می خواهم از شما بپرسم این اصطلاحات را می شناسید : سوژه دزدی ، خبر دزدی و...... سوال  این است سوژه دزدی بدتر است یا خبر دزدی و کدامیک بیشتر از اخلاق خبر نگاری نیست ؟ به نظر نگارنده سوژه دزدی اگر منظور عنوان سوژه یا موضوع باشد که جای بحث ندارد و اصلا دزدی نیست ولی در مورد خبر دزدی می خواهم درد دل کنم که امروز مخصوصا در استان یزد شاهد ان هستیم اخباری که بدون ذکر منبع این طرف و آنطرف دیده می شود به ارائه دهنده خبر هویت و ارزش که نمی دهد هیچ دور از اخلاق خبر نگاری است بنده  به عنوان یک فردایی که اخبار را دنبال می کنم و علاوه بر اینترنت مطبوعات استان را هم ورق می زنم متوجه شده ام بعضی ها کسر شان می کند اخبارشان منبع داشته باشد و افت خود می دانند که از کوچکتر ها ! ادرس بدهند و یا   می ترسند بچه از باباش بزرگتر بشه ،خلاصه به هر دلیل که باشه دور از اخلاق خبر نگاری است و این کار از بزرگترها و پر ادعا ها بسیار زشت تر است اگر فرصتی شد در آینده نمونه های عینی را از مطبوعات استان ارائه می دهم انشالله

 یک فردایی