یزدفردا

در روزهایی که برنامه پر بیننده و تأثیر گذار "نود"در صحنه حاضر نبود تا به سبک و سیاق خویش، جواب بسیاری از گمانه زنی ها و فرافکنی های مطرح شده در سطح رسانه های مختلف و جامعه ی شنیداری     حاشیه ی ورزش را بدهد؛ هر از چند گاهی از گوشه و کنار حرف هایی به گوش می رسید که "نود"از سرگیری پخش خود را با تغییرات وسیعی همراه خواهد دید. حجم بالایی از این گونه اظهار نظرهایی که هیچگونه     عکس العملی هم از طرف گردانندگان اصلی این برنامه به همراه نداشت بر شدّت و قوّت این نوع حدس و گمان پراکنی ها می افزود به نحوی که، برخی از دوستداران برنامه ی پرمخاطب "نود"را به شدت نگران کرده بود و این سؤال در ذهن خیلی ها شکل گرفته بود که آیا در شروع لیگ یازدهم بازهم برنامه ی "نود"از انتهای دوشنبه شب تا سحرگاهان سه شنبه شب تمام اتفاقات فوتبالی را به چالش خواهد کشید یا خیر؟

پنجشنبه تمامی مخاطبان همیشگی این برنامه با خیالی آرام دوباره به تماشای برنامه ای نشستند که حالا دیگر جزیی از فوتبال این سرزمین شده است و تعطیلی آن در نزد مخاطبین معنایی مترادف با تعلیق عمومی این رشته ی پرهیاهو، پر طرفدار و مملو از حاشیه و جذابیت دارد. اگرچه آنان که خود را یک فوتبالی به تمام معنا می دانند این رشته را محبوب ترین، پر طرفدارترین، پولسازترین و پر بیننده ترین ورزش یکصد سال اخیر جهان معرفی می نمایند اما وقتی با این برنامه که ذات و حقیقتی تماما فوتبالی دارد رودر رو می بینند توان پذیرش توان بالقوه و اقبال گسترده ی مخاطبین پرشمار این برنامه را ندارند! چرا که یا آنان را به چالشی عمیق کشانده است یا در آینده ای نزدیک قرار است بر صندلی داغ آن بنشینند و ...

از شروع پخش این برنامه تاکنون هم فوتبال ، هم لیگ فوتبال ما دچار تغییرات وسیعی شده است در جبهه ی روبرو نحوه برخورد و جهت گیری های این برنامه با اتفاقاتی که در حاشیه ی این ورزش پر طرفدار رخ می دهد نیز دچار تغییرات گسترده ای شده است. مسئولین رده بالای این رشته ی ورزشی وقتی جلوی    دوربین های تلوزیونی قرار می گیرند، از حرفه ای شدن، پیشرفت و درآمدهای کلان و میلیاردی با افتخار و اعتماد به نفس بالایی سخن به میان می آورند اما در مواجهه با برنامه ای که دقیقا همراه با رشد و حرفه ای شدن این رشته و گاه چند گام جلوتر متحول شده و از امتیاز بالای جذب مخاطب برخوردار بوده است، آن چنان سطحی و آماتور گونه برخورد می نمایند که گویی این برنامه و تأثیرات خرد و کلان آن در پیشبرد اهداف سیاستگذاران این برنامه و این رشته هیچ نقشی نداشته است!

برنامه ی تلوزیونی "نود" از آن جایی که با هدف نقد و بررسی کاستی های این رشته در سطح مشخصی از جامعه ی فوتبالی ما قدم به عرصه ی وجود گذاشته است و در جاهایی نیز چند گام بالاتر و پایین تر را نیز دچار کنکاش و بررسی نموده است به طور ذاتی تلخ و گزنده خود را به اهالی فوتبال معرفی نموده است تلخی و گزندگی که بینندگان آن را پذیرفته اند و با آن مأنوس و همراه نیز هستند! اما این بی انصافی است اگر در کنار نقد منصفانه از تمامی پارامترهای مثبت و منفی این برنامه کوچکترین توجهی به میزان نفوذ و اثر گذاری این برنامه در شکل گیری شخصیت حرفه ای فوتبال و شاغلین در تمامی رده های درونی و بیرونی مستطیل سبز نداشته باشیم

حضور دوربین نود اگرچه ممکن است در برخی مواقع اندکی استرس و ترس ناشی از دیده شدن مداوم را به بازیکن، مربی و حتی داور مسابقه وارد نماید اما باید اذعان داشت رفتارهایی که در سال های نچندان دور مشاهده می نمودیم و بی نظمی هایی که به شکلی آزار دهنده در بین حاضرین و حاشیه نشینان مستطیل سبز دیده می شد قطع به یقین این روزها نه تنها دیده نمی شود که به یک امتیاز و نکته ی مثبت مبدل شده است.

زمین های شیک و تمیز، لباس های شکیل و  زیبا، تشکیلات منظم و درخور توجه همه و همه در      سایه ی دیده شدن های مداومی بوده است که صدالبته دوربین برنامه ی "نود" هم قطع به یقین در آن نقش اساسی داشته است. تماشاگران دهه ی شصت و هفتاد فوتبال ایران تنها و تنها بازیکنان دو تیم پرطرفدار پایتخت را می شناختد و از آن جمع ده دوازه نفر از دو تیم بودند که آوازه ی بیشتری می یافتند و دیده       می شدند اما با نقدهای گسترده ای که در برنامه ی نود و دیگر برنامه های ورزشی صورت می گیرد حالا دیگر چهره و نام خیلی از بازیکنان این سرزمین برای فوتبال دوستان شناخته شده است به نحوی که اقبال بیشتری برای روی آوردن به این ورزش در بین قشر جوان با این انگیزه که اگر ستاره هم نباشند در جایی،بالاخره دیده خواهند شد؛ مشاهده می شود.

ایرادهای زیادی به این برنامه وارد است ؛ عدم رعایت بی طرفی، لحن تلخ و گزنده ی مجری ، جهت گیری های گاه تخریبی، طولانی بودن مدت زمان پخش، رودر رویی های اذیت کننده، پنهان کاری های کاملا مدیریت شده و چندین و چند مورد از همین دست که البته نقایصی مشهود و انتقاداتی وارد است که باید سازندگان و گردانندگان این برنامه به آن پاسخ گویند اما پرداختن به همین چند مورد و تخریب همه جانبه ی این برنامه و نفی هرگونه اثرگذاریِ مطلوب، آن هم از سوی بالاترین و ارشدترین مقام مسئول تا جزئی ترین افرادی که کوچکترین نقشی ندارند نه تنها خوشآیند نیست که از طرف مردم عملی کاملا غیر حرفه ای و فرافکنانه تلقی خواهد شد.

ناکامی های این چند سال، بازی های سیاسی و حزبی در دایره وسیع و پردامنه ی ورزش پر طرفدار فوتبال، ضعف مفرط و غیر قابل تحمل برخی از مدیران کلان و میانی و به کارگمارده شدن کسانی که هیچ نسبت و سنخیتی با اهالی این رشته ندارند مسائل کوچکی نیست که به باد فراموشی سپرده شود و برای یک فرار به جلوی بزرگ با برنامه ای پر بیننده، مؤثر و موفق  دست به یقه شدن به این امید که در جنجال بودن و یا نبودن "نود"دیگران یادشان برود که بر سر فوتبال این سرزمین چه آمده است! کمی ساده انگارانه است و سطحی زدگی؛"نود"باشد یا نباشد تمامی کسانی که در چند سال اخیر زنجیره ای از ناکامی ها و بلاهای ویران کننده را بر سر رشته ی فوتبال آورده اند باید پاسخگو باشند چرا که دو نسل از فوتبالیست های ما در دهه ی اخیر بنا به همین بی تدبیری ها و جنگ های زرگری در بین مدیران ارشد ، ناخواسته و ناجوانمردانه به گوشه ی انزوا و نابودی روانه شده اند و این کم جرمی نیست! ما اگر تمامی کاستی ها و بداخلاقی هایی که به زعم اینان در برنامه ی "نود" وجود دارد را بر کفه ای از ترازوی سنجش بگذاریم و در کفه ی دیگر تنها و تنها حذف حقیرانه، بچه گانه، نابخردانه و بسیار سخیف تیم ملی امید را قرار دهیم سالیان سال برنامه ی "نود"می تواند به زیستن و تاختن همین گونه ی خود ادامه دهد! حذف تیم ملی بزرگسالان از گردونه ی تیم های راه یافته به دو جام جهانی، تعلیق فوتبال ملی، حذف جوانان و نوجوانان، برخوردهای نابخردانه با اهالی متعصب و پیشکسوت، خانه نشین نمودن بسیاری از بزرگان و روی کار آوردن افرادی خرد و نابلد تنها گوشه هایی از هنر بزرگان غیر فوتبالی این رشته است که "نود"این همه عیب ندارد و این مقدار خرابکاری در پرونده اش دیده نمی شود.

کسانی که "نود" را به متلک پرانی و رواج این شیوه در ورزش و جامعه ی ورزشی متهم می نمایند کمی به رفتار مدیران و جواب هایی که اصحاب رسانه داده می شود دقت کنند تا ببینند روش "نود" مخرب تر است یا لبخندهای ویران کننده ی آقایانی که واژه ی استعفا را حتی برای تسلای دل یک ملت بزرگوار و مخلص به سخره می گیرند؟ کسانی که با اِعمال غیر اخلاقی ترین شیوه ها برای حذف و یا تلطیف این برنامه ، جنگی تمام عیار را به راه انداخته اند با خود و اندیشه و شیوه ی مدیریتی خود بیاندیشند که چگونه حیثیت و تاریخ و اعتبار ایران را با تصمیمات سطحی و پیش پا افتاده به بازیچه ی رسانه های منطقه ای و بین المللی تبدیل نمودند.

به راستی آیا مدیران ارشد این رشته که با انواع و اقسام ارتباطات و سفارش های غیر معمول بر      کرسی های اجاره ای ریاست تکیه زده اند به این باور ایمان دارند اگر رسم در انتصاب مدیران کسوت، تخصص، مقبولیت و خیلی چیزهای دیگر بود الآن این دسته از مدیران پرمدعا در جامعه ی امروز فوتبال چه جایگاهی داشتند؟

"نود" برنامه ای است که به جایگاهی دست نیافتنی رسیده است و پایین کشیدن این برنامه از جایگاه فعلی خود به نفع هیچ کس نیست البته این نکته را نباید از نظر دور داشت که این برنامه نیز باید سیاست ها و نوع برخورد خود با معضلات و مسائل گاه پیچیده ی فوتبال را دستخوش تغییراتی اساسی نماید، حرمت و احترام را سرلوحه ی تمامی برخوردهای خود قرار دهد و تنش را از آیتم هایی که بیم آن می رود تا برخوردی پدید آورد حذف نماید اما تلخی و گزندگی این برنامه بهترین و تأثیر گذارترین جزء برنامه است که باید متحول و مدیریت شود . "نود"رسالتی دارد که باید به پاکی، احترام و ارتقاء اخلاقیات در ورزش مفرح فوتبال کمک نماید و در کنار آن با نگاهی حرفه ای و دقیق به پیشرفت و دستیابی به جایگاه واقعی این ورزش کمک نماید اما همچنان باید بر استقلال و بی طرفی خود پای فشارد . یادمان باشد و آنان که این روزها از همه طرف عَلم مخالفت و ستیزه جویی با "نود" در دست گرفته اند نیز در خاطرشان باشد که تعطیلی "نود"تعلیق همیشگی فوتبال نزد مردمی را به همراه دارد که این برنامه و کلیت این برنامه را با احترام به نقد منتقدین منصف و ایرادات خرد و کلان آن پذیرفته اند!