یزدفردا

بي سواد قرن بيست و يكم

یزدفردا "محمد زاده رحماني:شايد بدانيد 1000 سال پيش در هر 100 سال يك بار علم دو برابر مي شد. در 300 سال پيش هر 50 سال و در 10 سال پيش هر 5 سال يك بار حجم آن دو برابر شده و هم اكنون هر دو سال يك بار دو چندان مي شود و جالب تر اينكه بعضي از علوم مثل رايانه و فناوري اطلاعات هر 6 ماه يك بار به روزرساني مي گردند. حال سوال اينجاست كه در عصر حاضر به چه كسي با سواد مي گويند؟

تعريف سنتي سواد بسيار ساده است: "سواد عبارت است از توانايي خواندن و نوشتن".

اما در عصر حاضر هر كدام از انواع سواد تعريف مستقلي دارند:

در دهه های اخير، پژوهشگران موفق به کشف و معرفی بيش از 34 نوع سواد مفيد و مدرن شده اند که سوادِ علمی با معنای مرسوم آن، تنها يکی از آن ها محسوب می شود. از جمله سوادهای مفيد و مدرن می توان به سواد فرهنگی، سواد اجتماعی، سواد سياسی، سواد اقتصادي، سواد رسانه ای، سواد اطلاعاتی، سواد اطلاع رساني، سواد کامپيوتری، سواد اينترنتی، سواد محيط کار، سواد خانوادگی، سواد فن آوري، سواد قانوني، سواد شبكه‌اي، سواد ارتباطي، سواد ابزاري، سواد منبع گزيني، سواد معنوي، سواد بهداشتي، سواد هنري، سواد محيطي (اكولوژيك) و ... اشاره کرد که هر يک از آن ها تعريف خود را دارند.

بنابراين، در دنياي امروز به هر كسي كه سواد خواندن و نوشتن دارد نمي گويند باسواد تا چه برسد به كسي كه در خواندن يك متن دچار مشكل شده و از نوشتن يك نامه ساده اداري عاجز است. حال اگر اين فرد فاقد هر گونه مسئوليت سازماني و اجتماعي باشد خسارت بي سوادي او به خودش و حداكثر به افراد پيرامون او بر مي گردد ولي مصيبت زماني اتفاق مي افتد كه اين فرد بي سواد داراي مسئوليت باشد و در اينجاست كه هزينه هاي جبران ناپذيري را به جامعه وارد مي كند.

از نگاه ديگر زماني ارسطو مي گفت: " من زنده ام چون نفس مي كشم." بعدها دكارت گفت: " من زنده ام چون فكر مي كنم. " اما امروز بايد بگوييم: من زنده ام چون ارتباط دارم. ابزار ارتباط دنياي امروز نيز مشخص هستند. اگر نتوانيم خود را بنا به ظرفيت و مسئوليتمان به علوم روز مجهز كنيم چگونه مي توانيم به حيات خود در زندگي اجتماعي ادامه دهيم.

از اين گذشته در دنياي امروز كه مقوله جنگ نرم توجه همگان را به خود جلب كرده و كشورهاي سلطه گر با توسل به ابزار جنگ نرم به دنبال تهديد منافع ملي كشورهاي ديگر از جمله ميهن اسلامي ما هستند بايد به خود بياييم و بدانيم كه بدون ايجاد جنبش نرم افزاري مد نظر مقام معظم رهبري نمي توانيم حرفي براي گفتن داشته باشيم و چه زيباست به جاي داشتن غرور كاذب و ماندن در جهل مركب، به دنبال كسب معرفت و توسعه دانش خود باشيم.