یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
خط قرمز
خط قرمز
محمد علي وزيري
گويي همين ديروز بود رييس‌جمهور محترم در قالب فيلم تبليغاتي كه براي انتخابات رياست جمهوري تهيه كرده بود در حياط كوچك و ساده خانه خود در حال بيرون آوردن علف‌هاي هرز از باغچه بود، هنوز صدايش در گوش همگان است كه گفت: علف‌هاي هرز خيلي شبيه به گياهان سودمند هستند ولي شناختشان مشكل است براي رشد گياهان مفيد بايد آنها را از ريشه بيرون آورد در همين حال يكي يكي علف‌هاي هرز را از ريشه بيرون مي‌كشيد.
گويي همين ديروز بود كه رياست جمهور محترم در رسانه ملي فرياد عدالت طلبي خود را با حمله به چهره‌ها و ستون‌هاي انقلاب به اوج رساند و از ليستي بلند بالاي دست اندازان به بيت المال و حقوق مردم سخن مي‌گفت كه در جيب خود دارد و فرياد و اعتراض مخالفان و معترضان خود را ناشي از در خطر افتادن منافع آنها مي‌دانست كه به ادعاي ايشان در دولت‌هاي گذشته حق اين ملت را پايمال كرده‌اند و از بيت‌المال استفاده‌هاي نامشروع برده‌اند.
مشكلات مردم و فقر آنها را ناشي از ناپاكي فرزندان و گماردگان مسولان مي‌دانست و عامل اصلي فقر را بي‌كفايتي مديران ياد مي‌كرد.
(گرچه اين بزرگان هيچگاه فرصت دفاع نداشته و مظلومانه براي حفظ نظام و مصلحت سكوت معترضانه كردند.)
مردم خصوصاً اقشاركم درآمد كه فقر خود را ناشي از زياد خواهي ديگران و تقسيم نا به‌حق ثروت‌هاي ملي در بين آشنايان مي‌دانستند به او اقبال كردند.
از رييس‌جمهوري كه دم به دم از استيفاي حقوق تضيع شده ملت توسط دست‌اندركاران «سي ساله» مي‌زد همين چند روز پيش آن هم نه در منابع رسمي بلكه در سايت رياست جمهوري و بعضي رسانه‌هاي غيرخودي مطلبي ديگر شنيديم.
رييس جمهور در پي دستگيري عده‌اي از مديران ارشد اقتصادي به اتهام تعدي به بيت‌المال آن هم چندميلياردي بر آشفته شد و ضمن سياسي خواندن آن و با دادن احتمال دستگيري « اقربا» و «محبين» خطوط قرمز را (كابينه) خود خواند.
جاي بسي تعجب است ايشان مگر نماينده بودند تا علف‌هاي هرزي كه در باغ انقلاب روييده و به ناحق از گل و گياه آن ارتزاق كرده و مانع پيشرفت شكوفايي آن شده بودند را از ريشه برآوردند!« مر افتاده دل از كف تو را چه افتاده»
ديگر چه جاي اعتراضي است؟ جناب رياست جمهور محترم بهتر است بدانيد در اينجا با شما موافق نيستم زيرا خطوط قرمز عدالت طلبان«قانون» و «منافع ملي» (امنيت و سلامت مردم) است.
ما راه عدالت طلبي را از كلام امام راستين و شهيد راه عدالت مي‌جوييم چه مهريه زنان شده باشد.
از سيرت ايشان مي‌آموزيم كه عقيل و غير عقيل تفاوتي ندارد، سيد قرشي و سياه حبشي يكسانند و طلحه و زبير «ياران ديروز» با تازه مسلمان برابر است مگر تقوا.
جناب رييس‌جمهور محروماتي كه دل در گرو شما داشته و در كلامتان تجلي دوباره شهيد رجايي را مي‌ديدند.
انتظار دارند در برابر قانون سر تسليم فرود آورديد زيرا هيچكس و هيچ چيز بالاتر از آن نيست اجازه دهيد هر كس به حق مردم تعدي كرده دستش قطع شود و نه امروز بلكه از ديروز تا امروز چه چپ و چه راست چه بهتر كه براي حفظ اميدها خود علم عدالت بر دوش گيريد.
نكته ديگر (سياسي خواندن) دستگيري‌ها است كه قوه قضاييه بدان متهم شده است و اين هم آوايي با كساني است كه چندي است ازآن ناله مي‌كنند و قوه قضاييه خود بايد پاسخگو باشد.
آيا شنيدن اين مطلب از كلام رييس‌جمهور تاييد سخنان آنها نيست؟
نكته آخر آنكه در اين ماجرا« وجهه نظام مقدس اسلامي» حقوق مردم» « خاموش شدن بارقه‌هاي اميد محرومين» « تنزل جايگاهها و پستها» و مهمتر از همه «ديد مردم به مسئوولان» و مهمتر از همه واژه «عدالت» چه جايي مي‌يابد؟
آيا بين خطوط قرمز مردم با خطوط قرمز دولتمردان تفاوتي هست؟
آيا يك بار براي هميشه اراده‌ا‌‌ي است كه بدون «مصلحت» اين كوير تشنه عدالت كه تشنگي‌اش به ديرينگي و قدمت غروب حكومت حضرت علي(ع) تا به امروز است از كوثر عدالت بهره‌مند شوند. براستي كام‌ها، تشنه‌ي عدالت است و مردي و مردماني را مي‌طلبد كه بدون لحاظ (سابقه شيخويت، قرابت و انتصاب) يك بار براي هميشه و از روي حقيقت پرچم عدالت را بردارد و حقوق محرومان را براي اقامه قسط دادخواهي كند.
به اميد آن روز