یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
امروز سالروز ميلا‌ت حضرت معصومه "ع"است
امروز چهارشنبه اول ذيقعده سالروز ميلا‌د فرخنده كريمه اهل بيت , حضرت معصومه "س" است .
آسمان قم به نور 400 تن از امامزادگان و اولياءالله منور است كه درميان آنها انوار درخشان تربت پاك شفيعه محشر, دخت گرامي موسي بن جعفر, حضرت معصومه"س" از ديگر كوكبان منورتر است.
بعد از فاطمه زهرا"س" از جهت گستردگي شفاعت , هيچ بانويي به شفيعه محشر,حضرت معصومه "س" دخت موسي بن جعفر نمي رسد.
نام شريف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترين لقب آن حضرت معصومه است.
پدر بزرگوارش امام هفتم شيعيان حضرت موسي بن جعفر "ع" و مادر مكرمه‌اش حضرت نجمه خاتون "س" يا تكتم است.
نجمه خاتون از بزرگ زادگان عجم بود, او در بلا‌د عجم به دنيا آمد اما در بلا‌د عرب رشد كرد و پرورش يافت و ثمره ازدواج وي با امام موسي كاظم, امام رضا و حضرت معصومه است.
ولا‌دت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال 173 هجري قمري در مدينه منوره واقع شده است.
ديري نپاييد كه در همان سنين كودكي مواجه با مصيبت شهادت پدر گرامي خود در حبس هارون در شهر بغداد شد.
در روايات آمده است , عده‌اي از شيعيان با ورود به مدينه پرسشهايي داشتند كه ميخواستند از محضر امام كاظم "ع" بپرسند.
امام"ع" در سفر بودند, پرسشهاي خود را نوشته به خاندان ايشان تقديم كردند, به هنگام بازگشت براي پاسخ پرسشهاي خود به منزل امام"ع" شرفياب شدند, امام كاظم"ع" مراجعت نفرموده بود و آنها امكان توقف نداشتند, از اين رو حضرت معصومه"س" پاسخ آن پرسشها را نوشتند و به آنها دادند.
آنها با مسرت فراوان از مدينه منوره خارج شدند, در بيرون مدينه با امام كاظم"ع" روبه‌رو شدند و داستان خود را براي آن حضرت شرح دادند.
هنگامي كه امام"ع" پرسشهاي آنان و پاسخهاي حضرت معصومه"س" را ملا‌حظه كردند , سه بار فرمودند: "فداها ابوها" , پدرش به قربانش باد.
باتوجه به اين كه حضرت معصومه"س" به هنگام دستگيري پدر بزرگوارش خردسال بود , اين داستان از مقام بسيار والا و دانش بسيار گسترده آن حضرت حكايت مي كند.
پس از شهادت امام كاظم , حضرت معصومه "س" تحت مراقبت و تربيت برادربزرگوارش حضرت علي بن موسي الرضا "ع" قرارگرفت.
به مدت 25 سال تمام, حضرت رضا"ع" تنها فرزند نجمه خاتون بود , پس از يك ربع قرن انتظار, با درخشش ستاره تابناك حضرت معصومه از دامان نجمه ,امام رضا "ع" توانست والا‌ترين عواطف انباشته شده در سويداي دلش را بر اونثار كند.
در سال 200 هجري قمري در پي اصرار و تهديد مامون عباسي سفر تبعيد گونه‌حضرت رضا "ع" به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اين كه كسي از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند , راهي خراسان شدند.
عواطف سرشار و محبت زايدالوصف بين اين دو خواهر و برادر بگونه‌اي بود كه مفارقت امام هشتم"ع" براي حضرت معصومه"س" بسيار سخت بود و جدائي حضرت معصومه "س" نيز براي امام هشتم"ع" قابل تحمل نبود.
پس از استقرار امام هشتم "ع" در مرو, نامه‌اي خطاب به حضرت معصومه"س " مرقوم فرموده, و به مدينه ارسال كرد.
حضرت معصومه"ع" نيز به مجرد دريافت دستخط برادر, رخت سفر بست و خودرا مهياي سفر كرد.
اينگونه بود كه يك سال بعد از هجرت برادر, حضرت معصومه "س" به شوق ديدار وي اداي رسالت زينبي خود به همراه عده‌اي از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلي مورد استقبال مردم واقع شد.
آن حضرت نيز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب"س" پيام مظلوميت و غربت برادر گراميشان را به مردم مومن و مسلمان مي‌رساندند و مخالفت خود و اهل‌بيت "ع" را با حكومت حيله‌گر بني عباس اظهار مي‌كردند.
بدين جهت تا كاروان حضرت به شهر ساوه رسيد عده‌اي از مخالفان اهل بيت كه از پشتيباني ماموران حكومت برخوردار بودند, سر راه را گرفتند و باهمراهان حضرت وارد جنگ شدند و تقريبا همه مردان كاروان به شهادت رسيدند,حتي بنابر نقلي حضرت معصومه "س" را نيز مسموم كردند.
در نهايت يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم يا بر اثر مسموميت از زهر , حضرت فاطمه معصومه "س" بيمار شده و چون ديگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود , قصد شهر قم را كرد.
حضرت معصومه "س" پيش از عزيمت به شهر قم فرموده بود: مرا به شهر قم‌ببريد, زيرا از پدرم شنيدم كه مي‌فرمود: شهر قم مركز شيعيان ما است.
بزرگان شهر قم وقتي از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالي كه موسي بن خزرج بزرگ خاندان اشعري زمام ناقه آن حضرت را به دوش مي‌كشيد , عده فراواني از مردم پياده و سواره گرداگردكجاوه حضرت در حركت بودند.
حضرت معصومه حدود روز 23 ربيع الا‌ول سال 201 هجري قمري , وارد شهر مقدس قم شدند.
سپس در محلي كه امروز ميدان مير ناميده مي‌شود شتر آن حضرت جلو درمنزل موسي بن خزرج زانو زد و افتخار ميزباني حضرت نصيب او شد.
آن بزرگوار به مدت 17 روز در اين شهر زندگي كرد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود.
محل عبادت آن حضرت در مدرسه‌ستيه به نام "بيت النور" هم اكنون محل زيارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام در روز دهم ربيع‌الثاني و بنا بر روايتي دوازدهم ربيع الثاني سال 201 هجري پيش از آن كه ديدگان مباركش به ديدار برادر روشن شود, درديار غربت و با اندوه فراوان , ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم‌خود به سوگ نشاند.
مردم قم با تجليل فراوان پيكر پاكش را به سوي محل فعلي كه در آن روزبيرون شهر و به نام "باغ بابلا‌ن" معروف بود, تشييع كردند.
پس از تدفين حضرت معصومه"س", موسي بن خزرج سايباني از بوريا بر فرازقبر شريفش قرار داد تا اين كه فرزند امام جواد"ع" به سال 256 هجري قمري اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارش بنا كرد.
اينگونه بود كه تربت پاك آن بانوي بزرگوار اسلا‌م , قبله‌گاه قلوب ارادتمندان به اهل بيت"ع" و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت و امامت شديزدفردا